«Mamma Mia!» ξανά

Νομίζεις ότι δεν έχει περάσει ούτε μία ημέρα, όμως η αλήθεια είναι ότι έχει ήδη περάσει μία δεκαετία από τότε που βγήκε στις αίθουσες το κινηματογραφικό «Mamma Mia!».

Η μεταφορά από τη βρετανίδα σκηνοθέτρια Φιλίντα Λόιντ του ομότιτλου μιούζικαλ της παραγωγού Τζούντι Κρέιμερ, βασισμένου στις αξέχαστες μελωδίες του σουηδικού συγκροτήματος ABBA, είχε προκαλέσει παγκόσμιο πανικό. Με φόντο ένα νησί της φαντασίας ονόματι «Καλοκαίρι» (η Σκόπελος που, χάρη στην επιτυχία της ταινίας, έγινε προορισμός), αυτή η ανάλαφρη, χαλαρή, πέρα για πέρα ψυχαγωγική ταινία, που ανέδειξε το ταλέντο της Μέριλ Στριπ και στο τραγούδι, κατάφερε να αποφέρει 600 εκατομμύρια δολάρια στα ταμεία των αιθουσών και να γίνει μία από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες της τελευταίας δεκαετίας.

Ηρθε η ώρα της «συνέχειας». Από την περασμένη Πέμπτη το «Mamma Mia! Here We Go Again» προβάλλεται στην Ελλάδα και αναμένεται να γίνει το κινηματογραφικό hit του καλοκαιριού.

Οι παραγωγοί δεν βιάστηκαν για τη συνέχεια και εξέλιξη του «Mamma Mia!». Για την παραγωγό (και των ταινιών) Τζούντι Κρέιμερ η όλη διαδικασία έγινε «οργανικά» καθότι, ενώ υπήρχε ανέκαθεν η επιθυμία «να ξαναπεράσουμε όλοι καλά», αυτό θα έπρεπε να γίνει «με βάση μια καλή ιστορία, ένα στιβαρό σενάριο». Η βασική ιδέα ήταν μια «διεύρυνση» της αρχικής ιστορίας, όπου θυμίζουμε πως το «αίνιγμα» ήταν η ταυτότητα του βιολογικού πατέρα της Σόφι (Αμάντα Σέιφριντ), κόρης της Ντόνα, η οποία μένει μαζί της στο εξωτικό νησί «Καλοκαίρι». Τρεις ήταν τότε οι υποψήφιοι γεννήτορες: ο Σαμ (Πιρς Μπρόσναν), ο Μπιλ (Στέλαν Σκάσγκαρντ) και ο Χάρι (Κόλιν Φερθ)· ο καθένας με το δικό του στυλ αλλά και τα δικά του μυστικά σε σχέση με την Ντόνα. Από μόνη της, η πρώτη ταινία έδινε το περιθώριο για παράπλευρες μικροϊστορίες και πάνω σε αυτή την ιδέα κινήθηκε το σενάριο της δεύτερης που σκηνοθέτησε ο Ολι Πάρκερ. Το σενάριο συνυπογράφουν τέσσερις άνθρωποι, ανάμεσα στους οποίους και ο Ρίτσαρντ Κέρτις, ένας «εγκυκλοπαιδικός» θαυμαστής των ABBA και σεναριογράφος επιτυχιών όπως οι «Τέσσερις γάμοι και μια κηδεία» και «Αγάπη είναι…» (την τελευταία τη σκηνοθέτησε κιόλας).

Η δεύτερη ταινία επιστρέφει στο παρελθόν των κεντρικών ηρώων αναζητώντας τι μπορεί να συνέβη την εποχή που γεννήθηκε η Σόφι. Τόσο η Ντόνα όσο και οι τρεις άνδρες που έκαναν σχέση μαζί της εμφανίζονται νεότεροι και φυσικά με διαφορετικά πρόσωπα, καθότι τους υποδύονται μικρότεροι ηλικιακά ηθοποιοί: η Λίλι Τζέιμς την Ντόνα, ο Χιου Σκίνερ τον Χάρι, ο Τζος Ντίλαν τον Μπιλ και ο Τζέρεμι Ιρβάιν τον Σαμ. Το σωτήριο έτος της γνωριμίας όλων αυτών των ανθρώπων είναι το 1979, η χρονιά αποφοίτησης από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης του τρίο Dynamos, της Ντόνα και των δύο φιλενάδων της, της Τάνια (Τζέσικα Κίναν Γουίν) και της Ρόουζι (Αλέξα Ντέιβις), που μεγάλες τις υποδύονται οι ηθοποιοί της πρώτης ταινίας, η Κριστίν Μπαράνσκι και η Τζούλι Γουόλτερς. Εν τω μεταξύ, στη δεύτερη ταινία το παρελθόν της Ντόνα συνδέεται και με το παρόν της κόρης της, γιατί τώρα η Σόφι πρόκειται να γίνει η ίδια μητέρα.

Εκτός από τους newcomers, στην ταινία παίζουν επίσης ο Αντι Γκαρσία και η Σερ σε έναν ρόλο-έκπληξη. Εκπληξη γιατί η ηρωίδα που ενσαρκώνει, η Ρούμπι Σέρινταν, δεν είναι άλλη από τη μητέρα της Ντόνα. Η ελληνική συμμετοχή είναι ο Πάνος Μουζουράκης.

Με τη μουσική και τα τραγούδια του, βέβαια, το συγκρότημα των ABBA διαδραμάτισε καίριο ρόλο στη δημιουργία και της δεύτερης ταινίας. Η χρήση τόσο πολλών τραγουδιών των ABBA στην πρώτη ταινία –με το «Dancing Queen» να κερδίζει τις εντυπώσεις –δεν προκάλεσε μεγάλη ανησυχία στην παραγωγή της δεύτερης ταινίας. Μήπως τα τραγούδια για τη συνέχεια δεν έφταναν; Η απάντηση είναι όχι, γιατί ο πλούτος των ΑΒΒΑ είναι τεράστιος. «Η μουσική των ΑΒΒΑ είναι τόσο γεμάτη, που ακόμη και τα τραγούδια τους που δεν γνωρίζεις τόσο καλά είναι υπέροχα» θεωρεί η Κρέιμερ. Και εκεί ποντάρισε. Το «Mamma Mia! Here We Go Again» είναι ένας συνδυασμός τραγουδιών που όλοι λίγο έως πολύ γνωρίζουμε, τραγουδιών που κάπως γνωρίζουμε και κάποιων που δεν θυμόμαστε (ή δεν γνωρίζουμε) καθόλου.

Μετά τις δύο πρώτες εβδομάδες γυρισμάτων σε στούντιο της Βρετανίας, ηθοποιοί και συνεργείο μεταφέρθηκαν στο νησί Βις της Κροατίας, όπου γυρίστηκαν όλες οι εξωτερικές σκηνές της ταινίας. Το Βις είναι το πιο απομακρυσμένο νησί της χώρας και από την αρχή αποφασίστηκε να πάρει τον «ρόλο» του «Καλοκαιριού» αντικαθιστώντας τη Σκόπελο. Θεωρείται το πιο μυστηριώδες νησί της Κροατίας, ενώ για να φτάσεις σε αυτό με το φέρι από το Σπλιτ χρειάζεσαι περίπου δυόμισι ώρες.

Από τη δεκαετία του 1950 μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980 η έλευση επισκεπτών στo νησί απαγορευόταν γιατί ήταν ναυτική βάση του γιουγκοσλαβικού στρατού.

Πριν από περίπου έναν χρόνο, με επιστολή του στην υπουργό Τουρισμού κυρία Ελενα Κουντουρά ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κώστας Αγοραστός χαρακτήρισε «τεράστιο πλήγμα στον τουρισμό της Θεσσαλίας και της Ελλάδας γενικότερα» την μη πραγματοποίηση των γυρισμάτων του «Mamma Μia! Here We Go Again» στη χώρα μας.

Πράγματι, σε θεσμικό επίπεδο το Χόλιγουντ δεν χτύπησε ποτέ την πόρτα της Ελλάδας. Μιλώντας στο «Βήμα«, η κυρία Βένια Βέργου, διευθύντρια της διεύθυνσης του Hellenic Film Commission του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, ανέφερε ότι άνθρωπος από το τμήμα της παραγωγής της ταινίας τής είπε ξεκάθαρα ότι ο λόγος που η ταινία δεν γυρίστηκε στη χώρα μας ήταν το cash rebate. Πρόκειται για το ισχυρότερο οικονομικό κίνητρο για το γύρισμα μιας ταινίας σε ξένη χώρα, γιατί ο παραγωγός παίρνει πίσω ένα ποσοστό των χρημάτων που έχει ξοδέψει στη χώρα που του επέτρεψε να γυρίσει την ταινία.

Η ειρωνεία είναι ότι πέρυσι τέτοια εποχή το νομοσχέδιο 4487 για το cash rebate στην Ελλάδα βρισκόταν ήδη σε διαβούλευση και τελικά ψηφίστηκε τον Αύγουστο του 2017. Ουσιαστικά τα γρανάζια του ελληνικού Film Commission έχουν αρχίσει να λειτουργούν στο φουλ από τον Απρίλιο του 2018 και ευχής έργον είναι αυτό να γνωστοποιηθεί στα γραφεία παραγωγής του εξωτερικού, ώστε πλέον να αρχίσουν να γυρίζονται εύκολα και χωρίς προβλήματα ξένες ταινίες στην Ελλάδα.