Οι θηλυκές καφέ αρκούδες στη Σουηδία… έμαθαν να χρησιμοποιούν προς όφελός τους έναν νόμο που απαγορεύει στους κυνηγούς να σκοτώνουν τις μητέρες και κρατούν μαζί τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα τα μικρά τους, ως «ασπίδες», σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα.
Στη Σουηδία οι κυνηγοί επιτρέπεται να σκοτώνουν τις αρκούδες που περιπλανιούνται μόνες τους από τα τέλη Αυγούστου μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου. Όσες μεγαλώνουν ακόμη τα μικρά τους προστατεύονται από τη νομοθεσία. Έτσι, όταν η θηλυκή αρκούδα κυκλοφορεί μόνη της έχει τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να σκοτωθεί, από άλλη που έχει μαζί της τα αρκουδάκια της, αναφέρεται στη μελέτη που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Nature Communications και βασίστηκε σε στοιχεία που συγκεντρώθηκαν τα τελευταία 22 χρόνια.
«Ο άνθρωπος έχει γίνει πλέον η κινητήριος δύναμη για την εξέλιξη στη ζωή των αρκούδων», συνόψισε ο Γιον Σβένσον, καθηγητής στο νορβηγικό Πανεπιστήμιο Επιστημών της Ζωής.
Ορισμένες θηλυκές έχουν προσαρμόσει τη συμπεριφορά τους για να ζήσουν περισσότερο καιρό, ανατρέφοντας τα μικρά τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Υπό κανονικές συνθήκες, τα μικρά μένουν με τις μητέρες τους για περίπου 18 μήνες. Αλλά από το 1995 οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι η περίοδος αυτή έχει φτάσει τα 2,5 χρόνια. Και μέσα σε μια δεκαετία, από το 2005 μέχρι το 2015, το ποσοστό των θηλυκών που υιοθέτησαν αυτή τη στρατηγική αυξήθηκε από το 7% στο 36%, επισημαίνουν οι ερευνητές.
Η μητρική φροντίδα ενεργεί ως «ασπίδα κατά των κυνηγών», επισημαίνουν.
Η νέα τακτική είναι επωφελής τόσο για τη μητέρα όσο και για τα μικρά της αφού δεν κινδυνεύουν από τις σφαίρες για έναν ακόμη χρόνο, σε μια περίοδο της ζωής τους που είναι ιδιαίτερα ευάλωτα.
Ως αποτέλεσμα, οι αρκούδες που ανατρέφουν τα μικρά τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα αναπαράγονται λιγότερο συχνά από τις υπόλοιπες. Αλλά αυτό το «τίμημα» αντισταθμίζεται από την επιμήκυνση του χρόνου ζωής τους.
Τη δεκαετία του 1930 είχαν απομείνει στη Σουηδία περίπου 130 καφέ αρκούδες. Χάρη στην εφαρμογή μέτρων προστασίας ο αριθμός τους αυξήθηκε σημαντικά για να φτάσει, το 2013, στις 2.800.
«Φαίνεται ότι είναι η πρώτη μελέτη που δείχνει ότι υπήρχε μια αλλαγή στη συμπεριφορά που προκλήθηκε από το κυνήγι», εξήγησε ο Γιον Σβένσον, διευκρινίζοντας ότι είναι πολύ δύσκολο να πει κανείς αν θα αυξηθεί κι άλλο το ποσοστό των θηλυκών που παρατείνουν την ανατροφή των μικρών τους.
