Στα αντισταθμιστικά μέτρα οι κλαδικές συμβάσεις από το 2018

Την επαναφορά της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων εργασίας από το 2018, σε αντιστάθμισμα της αύξησης του επιτρεπόμενου ποσοστού ομαδικών απολύσεων και των αλλαγών στον συνδικαλιστικό νόμο, επιδιώκει η κυβέρνηση, εν όψει της επανεκκίνησης των διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να θέσει σε κίνηση το θέμα των συλλογικών διαπραγματεύσεων, γεγονός που θα της δώσει επιχειρήματα σε σχέση με τις αναμενόμενες…«απώλειες» που θα σημειωθούν στα ζητήματα των ομαδικών απολύσεων, του συνδικαλιστικού νόμου, αλλά και στη λειτουργία του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας ΟΜΕΔ.

Η υπουργός Εργασίας κυρία Εφη Αχτσιόγλου εκτιμά ότι θέματα όπως η επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων (δηλαδή η ισχύς τους σε ολόκληρο τον κλάδο) και η αύξηση της διάρκειας της μετενέργειας μπορούν γίνουν δεκτά –σε σχέση με την επαναφορά των συμβάσεων -, ενώ δύσκολα θα γίνει αποδεκτό το τρίτο αίτημα της ελληνικής πλευράς, για επαναφορά της «αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης», δηλαδή να υπερισχύουν οι ευνοϊκότερες διατάξεις των κλαδικών συμβάσεων, έναντι των επιχειρησιακών.

Αυτό ίσχυε μέχρι το 2012, αλλά θεωρείται δύσκολο να επανέλθει, όπως δύσκολη είναι η επαναφορά του καθορισμού του κατώτατου μισθού από τους κοινωνικούς εταίρους.

Από την πλευρά τους οι δανειστές και ιδιαίτερα το ΔΝΤ επιμένουν ξεκάθαρα να μην υπάρξει καμία ουσιαστική ή ακόμη και τυπική υπαναχώρηση στις αλλαγές που επήλθαν με τα προηγούμενα μνημόνια. Η θέση αυτή αντίκειται ευθέως με τις ελληνικές επιδιώξεις γύρω από την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Οι εκπρόσωποι των δανειστών επιμένουν και στην απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, παράλληλα με την αύξηση του ορίου των επιτρεπόμενων –μηνιαίως –απολύσεων από το 5% στο 10%, ενώ στο τραπέζι παραμένει η θέση τους για επανεξέταση του ζητήματος της μονομερούς προσφυγής στον ΟΜΕΔ.

Ο συνδικαλιστικός νόμος

Τέλος, σε ό,τι αφορά την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου, οι δανειστές ζητούν: αύξηση από τις 24 στις 48 ώρες της περιόδου προειδοποίησης για την πραγματοποίηση απεργίας. Αναθεώρηση του υφιστάμενου καθεστώτος των αιτιολογημένων λόγων για τους οποίους μπορεί να απολυθεί ένας συνδικαλιστής και εξορθολογισμός των συνδικαλιστικών αδειών. Διαδικασίες εξπρές για την έκδοση δικαστικών αποφάσεων, όχι μόνο αναφορικά με τη νομιμότητα της απεργίας αλλά και με την απόφαση των εργοδοτών να μην καταβάλλουν αμοιβή στους μη απεργούς, εφόσον εξαιτίας της απεργίας δεν μπορούν να εργαστούν (λοκάουτ).