Μπορεί η ΑΕΚ να κοιτάξει στα μάτια τον Παναθηναϊκό;

«Εμφάνιση τίτλου η ΑΕΚ!» ήταν ένας χαρακτηριστικός τίτλος της εποχής. Η Ενωση του Γιάννη Ιωαννίδη είχε ισοπεδώσει (94-77) εκτός έδρας τον Παναθηναϊκό του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς. Ο «Ξανθός», μάλιστα, είχε χρυσώσει το χάπι στους Πράσινους υποστηρίζοντας εκ των υστέρων ότι «κερδίσαμε μια ομάδα που είναι μεγαλύτερη από μας», ενώ ο «Μπόζα» έψαχνε εναγωνίως τον αντικαταστάτη του Τζον Σάλεϊ γνωρίζοντας ενδόμυχα ότι για αυτόν είχε αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Από εκείνο το βράδυ (2 Νοεμβρίου 1996) έχουν περάσει είκοσι χρόνια και η ΑΕΚ δεν έχει πανηγυρίσει άλλη νίκη στην έδρα του Παναθηναϊκού. Αραγε, η εφετινή έκδοσή της, με προπονητή τον Γιούρι Ζντοβτς, θα κατορθώσει να κοιτάξει στα μάτια την ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ; Η απάντηση θα δοθεί απόψε (ΟΑΚΑ, 21.30, Novasports 2) στο ντέρμπι της 10ης αγωνιστικής της Α1.

Αν στρέψουμε τους προβολείς στο προ 20ετίας ραντεβού, θα διαπιστώσουμε ότι η ποιότητα του ελληνικού πρωταθλήματος είχε εκτοξευθεί σε δυσθεώρητα ύψη και δίχως υπερβολή η ελληνική Λίγκα ήταν πραγματικά η κορυφαία στην Ευρώπη. Σε εκείνο το ντέρμπι, που αποτελεί ευχάριστη, αν και πολύ μακρινή, ανάμνηση για την ΑΕΚ, ο Παναθηναϊκός ερχόταν ως ο προηγούμενος πρωταθλητής Ευρώπης στο Παρίσι και ο Δικέφαλος ως η ανερχόμενη δύναμη. Η προσπάθεια ανταμείφθηκε την αμέσως επόμενη σεζόν (1997-98), όταν η ΑΕΚ με τον «Ξανθό» στο τιμόνι της έφτασε ως τον τελικό της Ευρωλίγκας στο Φάιναλ Φορ της Βαρκελώνης. Και για να συνειδητοποιήσει κανείς την ποιότητα των «τελευταίων των Μοϊκανών» που είχαν δραπετεύσει με νίκη από την έδρα του ΠΑΟ, αρκεί να θυμηθεί ότι οι πρώτοι σκόρερ της ΑΕΚ ήταν οι Βίκτορ Αλεξάντερ (23 π.) και «Ντόλαρ» Μπιλ Εντουαρντς, δύο σταρ πρώτου βεληνεκούς για εκείνη την εποχή. Περασμένα μεγαλεία…

Οι εποχές άλλαξαν, η ΑΕΚ περιπλανήθηκε για κάμποσο καιρό στα εθνικά πρωταθλήματα πληρώνοντας τα λάθη των διοικήσεών της, και το αποψινό ντέρμπι στην έδρα του ομόσταβλου και ισόβαθμου (17 β. με 8 νίκες και 1 ήττα) Παναθηναϊκού ξεκινά με ένα ακόμη ενδιαφέρον στατιστικό στοιχείο. Στην αναμέτρηση της περυσινής σεζόν, το νικηφόρο σερί του Τριφυλλιού απογειώθηκε στο… 25-0 (78-71, στις 4 Απριλίου 2016), ενώ το συνολικό ρεκόρ με γηπεδούχους τους Πράσινους έχει φτάσει αισίως για το Τριφύλλι στο 31-1. Και είναι αλήθεια ότι μετά τη συντριβή (88-63, στις 17 Οκτωβρίου) από τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ, που έφερε σαρωτικές αλλαγές στον Παναθηναϊκό, οι κυπελλούχοι Ελλάδας αντιμετωπίζουν το κάθε ματς με τη δέουσα προσοχή θέλοντας να αποφύγουν τυχόν στραβοπάτημα που θα τους έφερνε ακόμη πιο μακριά από την κατάκτηση της πρώτης θέσης της κανονικής περιόδου.

Ως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, ο κόουτς Πασκουάλ δεν έδειχνε τη διάθεση να διαφοροποιήσει το ρόστερ που χρησιμοποιεί στο ελληνικό πρωτάθλημα, συνεπώς οι Πράσινοι αναμένεται να παραταχθούν χωρίς τους Αμερικανούς Μάικ Τζέιμς και Κένι Γκέιμπριελ, οι οποίοι έχουν δικαίωμα συμμετοχής μόνο στην Ευρωλίγκα και θα αποκτήσουν δικαίωμα στην Α1 μετά την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου, καθώς από τη 14η αγωνιστική οι 14 ομάδες θα έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν έξι μη ευρωπαίους μπασκετμπολίστες στις εγχώριες διοργανώσεις. Συγκρίνοντας τα δύο ρόστερ, δεν τίθεται αμφιβολία ότι ο Παναθηναϊκός υπερέχει της ΑΕΚ στα περισσότερα κομμάτια του παιχνιδιού παρά την απουσία του τραυματία Τζέιμς Γκιστ. Η μεγαλύτερη υπεροπλία του όμως εντοπίζεται στη «front line», εκεί όπου κυριαρχεί η φιγούρα του Γιάννη Μπουρούση, ο οποίος –μολονότι έχουν περάσει αρκετά χρόνια –θα αισθανθεί φυσιολογικά ένα σκίρτημα στην καρδιά του αντικρίζοντας τα χρώματα της ομάδας που τον πήρε από την Καρδίτσα και τον έβαλε στον μπασκετικό χάρτη. «Ρε, ακούτε που σας λέω, αυτός θα αφήσει εποχή. Δεν είναι μόνο ψηλός, είναι αθλητικό παιδί, έχει προδιαγραφές. Αυτός θα πρωταγωνιστήσει» φώναζε ο αείμνηστος Γιώργος Αμερικάνος. Τον άκουσαν στην ΑΕΚ και ο 33χρονος πλέον σέντερ πέρασε έξι χρόνια στον Δικέφαλο, τα τέσσερα ως επαγγελματίας (2002-06).

Αν το δούμε αντίστροφα, η εφετινή έκδοση της ΑΕΚ, η οποία έχει να αντιπαρατάξει αρκετές αγωνιστικές αρετές, υποφέρει αισθητά στη γραμμή των ψηλών. Μετά την ξαφνική αποχώρηση του Λουκά Μαυροκεφαλίδη, ο οποίος χθες επρόκειτο να ταξιδέψει στην Κίνα για να γίνει ο πρώτος Ελληνας που θα αγωνιζόταν στο κινεζικό πρωτάθλημα, με μηνιαίες αποδοχές 200.000 δολαρίων(!), η Ενωση δεν κατάφερε να βρει κάτι εξαιρετικό για να γεμίσει τη ρακέτα της και έτσι ο μοναδικός αξιόπιστος σέντερ, που παίζει μάλιστα λαβωμένος, είναι ο Δημήτρης Μαυροειδής. Γενικά, από τη «front line» της ΑΕΚ λείπει η δύναμη και το μέγεθος, καθώς ο Αμερικανός Ράνταλ Φάλκερ έχει πολύ χαμηλές πτήσεις (μ.ό. 2,8 π.), ο πανύψηλος (2,16 μ.) Γιώργος Τσαλμπούρης αγωνίζεται μόνο με… αίτηση, οι Τζαγουάντ Ουίλιαμς, Ντούσαν Σάκοτα και Μίλαν Μιλόσεβιτς κινούνται κυρίως μακριά από το καλάθι (διαθέτουν όμως καλό περιφερειακό σουτ και θα επιχειρήσουν να κάνουν ζημιά στον Παναθηναϊκό) και ο Δημήτρης Χαριτόπουλος έχει να παίξει από την 5η αγωνιστική.

Το όπλο της ΑΕΚ εντοπίζεται στην περιφερειακή γραμμή της, όπου παρά την απουσία του τραυματία Κώστα Βασιλειάδη κυριαρχεί το δίδυμο Μάικλ Ντίξον – Ρόκο Ούκιτς, που έχουν ως back-up δύο ικανούς γκαρντ, τον Μαυροβούνιο Νίκολα Ιβάνοβιτς και τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη. Το πόσο θα αντέξει ο Ντίξον στο ανθρωποκυνηγητό που πρόκειται να εξαπολύσει ο Παναθηναϊκός με τον Νικ Καλάθη για να τον σταματήσει θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την αποψινή αναμέτρηση, η οποία αν εξελιχθεί σε… ντέρμπι από τα παλιά, θα πιστωθεί στην ΑΕΚ (που είχε ηττηθεί αξιοπρεπώς στο ΣΕΦ, 78-67) και θα θεωρηθεί υπέρβαση.