Η Χίλαρι παίζει το χαρτί «Εγώ ή χάος»

Πιο διχαστική δεν γίνεται. Ακόμη και μέσα στο κόμμα της, για κάθε δύο οπαδούς που τη στηρίζουν υπάρχει ένας που λέει ότι δεν τη συμπαθεί και δεν την εμπιστεύεται. Εικόνα και ομοίωση του κατεστημένου σε μια στιγμή που ο αμερικανικός λαός είναι οργισμένος με το σύστημα, η Χίλαρι Κλίντον έχει ένα και μοναδικό μεγάλο όπλο: τον αντίπαλό της. Μπροστά στο ενδεχόμενο να γίνει ηγέτης της υπερδύναμης ο ανεκδιήγητος Ντόναλντ Τραμπ, το δίλημμα «Χίλαρι ή χάος» αποκτά πολύ πραγματικές και δυσοίωνες διαστάσεις. Και γίνεται ο καλύτερος λόγος υπέρ της εκλογής της πρώτης γυναίκας προέδρου των ΗΠΑ.

Ετσι, παρά το σκάνδαλο με τα κομματικά e-mails, το Δημοκρατικό Κόμμα (του Μπέρνι Σάντερς συμπεριλαμβανομένου) συντάχθηκε πίσω από την Κλίντον προβάλλοντάς την ως τη «μοναδική λύση» απέναντι στον επικίνδυνο, χαοτικό, μισότρελο κ.λπ. Τραμπ. Αλλά το Συνέδριο δεν ήταν ακριβώς η πανηγυρική στιγμή της στέψης που ονειρευόταν η υποψήφια. Η ενότητα δοκιμάστηκε από την αποκάλυψη των υποκλοπών χιλιάδων ηλεκτρονικών μηνυμάτων της Εθνικής Επιτροπής των Δημοκρατικών. Από τα οποία συνάγεται ότι γινόταν συστηματικά προσπάθεια ευνοϊκής μεταχείρισης της Χίλαρι σε βάρος του Σοσιαλιστή εσωκομματικού αντιπάλου Μπέρνι Σάντερς. Οι οπαδοί του εξαγριώθηκαν από την ευνοιοκρατία –και έφτασαν στο σημείο να γιουχάρουν ηχηρά τη Χίλαρι όταν ο Σάντερς τούς ζήτησε να την ψηφίσουν. «Υστερα από αυτό η Κλίντον έχει μόνο μία δουλειά: πρέπει πάση θυσία να συσπειρώσει, παρουσιάζοντας τις προεδρικές σαν επιλογή μεταξύ της ίδιας και του χάους» γράφει το κύριο άρθρο των «Los Angeles Times» σχολιάζοντας το ηλεκτρισμένο κλίμα στο Συνέδριο.

Αποδομώντας τον αντίπαλο

Πέραν της ανάδειξης του πόσο ιστορική είναι η στιγμή που μια γυναίκα γίνεται υποψήφια πρόεδρος 227 χρόνια μετά τον Τζορτζ Ουάσιγκτον, η επικοινωνιακή μηχανή των Δημοκρατικών δουλεύει στο φουλ για να αποδομήσει τον Τραμπ. «Ο αμφιλεγόμενος χαρακτήρας της Κλίντον ως πολιτικού γίνεται πιο ελκυστικός κάθε φορά που οι Αμερικανοί βλέπουν και ακούν τον Τραμπ» μας λέει ο Τζούλιαν Ζέλιζερ, καθηγητής Ιστορίας στο Πρίνστον και σχολιαστής στο CNN.

Πράγματι, το ενδεχόμενο να εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ ο 70χρονος λαϊκιστής κροίσος με πρόγραμμα που χαρακτηρίζεται από ρατσισμό, αυταρχισμό, επιθετική άγνοια και θρίαμβο της απρέπειας προκαλεί ανατριχίλα στους περισσότερους ψηφοφόρους του μεσαίου χώρου, αυτούς που δίνουν τη νίκη στις προεδρικές.

Ο Τραμπ έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια με όσα χυδαία λέει για μετανάστες, γυναίκες, μουσουλμάνους, αναπήρους και γκέι. Η λάσπη, η χολή, οι προτάσεις του για τεράστιο τείχος γύρω από τις ΗΠΑ και απαγόρευση εισόδου για όλους τους μουσουλμάνους έχουν σοκάρει το 65% του εκλογικού σώματος. Οι «New York Times» γράφουν ότι το επιτελείο της Κλίντον ετοιμάζεται να θέσει σε εφαρμογή σχέδιο για να χτυπήσει αλύπητα τον Τραμπ με καταιγισμό από τηλεοπτικά σποτ που θα τον παρουσιάζουν ως μισογύνη, εχθρό της εργατικής τάξης, εντελώς άπειρο και πολύ επικίνδυνο για τη χώρα.

Απόρριψη και για τους δύο

Υπάρχουν πάντως και πολλοί που λένε ότι ο Τραμπ έχει καταφέρει να μετατρέψει την άγνοια σε πλήθος ζητημάτων σε ικανότητα κατανόησης των ανησυχιών των απλών ανθρώπων. Και ότι αν κάνει την περιώνυμη στροφή προς το Κέντρο, θα είναι πολύ σοβαρός αντίπαλος για τους Δημοκρατικούς στη μάχη για τον Λευκό Οίκο, τον Νοέμβριο.Στο μεταξύ η τελευταία δημοσκόπηση των NBC/«Wall Street Journal» δείχνει βαθιά απόρριψη και για τους δύο υποψηφίους. Το 65% των Αμερικανών λέει ότι αποκλείεται να ψηφίσει Τραμπ και το 53% αρνείται εξίσου κάθετα να στηρίξει την Κλίντον.