Στο μιούζικαλ «Jesus Christ Superstar» υποδύεστε τη Μαρία Μαγδαληνή. Πρόκειται για ρόλο-πρόκληση; «Ο ρόλος είχε γραφτεί επάνω στην τραγουδίστρια της φολκ Ιβόν Ελιμαν. Δεν είμαι τραγουδίστρια της φολκ και θα προσεγγίσω τον ρόλο από μια λυρική οπτική γωνία. Ο Αντριου Λόιντ Βέμπερ έχει γράψει πολύ όμορφη μουσική για τη Μαρία Μαγδαληνή και θα την υποδυθώ με τον δικό μου τρόπο».
Τι πιστεύετε ότι κάνει το «Jesus Christ Superstar» τόσο δημοφιλές; «Νομίζω ότι άγγιξε μια ιδιαίτερη χορδή σε πολλούς ανθρώπους ακριβώς επειδή είναι το πρώτο μιούζικαλ που περιέχει τραγούδια από την αρχή ως το τέλος, χωρίς να σταματά έπειτα από κάθε τραγούδι για πρόζα. Είχε παγκόσμια απήχηση και παραμένει ένα μουσικό ορόσημo: είναι το πρώτο μιούζικαλ που έγινε γνωστό
ως «ροκ όπερα»».
Οταν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1971 προκάλεσε αντιδράσεις. Συνεχίζει να διχάζει; «Το θέμα του είναι σίγουρα αμφιλεγόμενο και όταν παρουσιάστηκε προκάλεσε αίσθηση τόσο σε αυτούς που ανυπομονούσαν να το δουν όσο και εκείνους που ενοχλούνταν. Ακόμη και σήμερα σε κάποιες χώρες είναι δύσκολο να παιχτεί. Λόγω του θρησκευτικού του θέματος οι άνθρωποι μερικές φορές αντιστέκονται. Ομως ακόμη και μεγάλες όπερες του Βέρντι, του Ροσίνι και του Μότσαρτ έχουν θρησκευτικό θέμα, το κοινό το δέχεται και τα έργα αυτά εξακολουθούν να είναι δημοφιλή».
Αν κάποιος δεν έχει διαβάσει την Καινή Διαθήκη, μπορεί να αντλήσει κάποιο μήνυμα από το «Jesus Christ Superstar» ή προορίζεται μόνο για ψυχαγωγία; «Το έργο δημιουργήθηκε με σκοπό την ψυχαγωγία, αλλά και για να διευρύνει τα σύνορα του μουσικού θεάτρου που ως τότε ήταν μια «αμερικανική υπόθεση» στη Βρετανία. Ηταν ένα σημαντικό βρετανικό μιούζικαλ που έβαλε τον Αντριου Λόιντ Βέμπερ και τον Τιμ Ράις στον χάρτη».
Πώς καταφέρνετε να ακροβατείτε ανάμεσα σε δύο διαφορετικά είδη, την όπερα και το μοντέρνο τραγούδι; «Επειδή ακριβώς εκπαιδεύτηκα στην όπερα, δούλεψα την τεχνική μου, που μου επιτρέπει να τοποθετώ τη φωνή μου σωστά. Ολα εξαρτώνται από τον έλεγχο της αναπνοής, είναι η βάση του τραγουδιού. Αγαπώ και την κλασική και την ποπ μουσική και διασκεδάζω τραγουδώντας όλα τα είδη του ρεπερτορίου, από μπαρόκ μέχρι ποπ».


Τι μουσική όμως κρύβεται στο iPod σας; «Κυρίως Πουτσίνι, Βέρντι και Μότσαρτ, αλλά επίσης και κομμάτια του μουσικού θεάτρου, όπως εκείνα των Ρότζερς και Χάμερσταϊν, και φυσικά δημοφιλή ποπ τραγούδια».
Στη ζωή υπάρχει ωραιότερος ήχος από τη μουσική; «Οχι. Ισως η σιωπή είναι μερικές φορές ωραία». Είστε μητέρα τριών παιδιών. Ερχεται πρώτα η καριέρα ή η οικογένεια; «Η οικογένεια, φυσικά. Είμαι όμως πολύ τυχερή που έχω μια υπέροχη οικογένεια η οποία με στηρίζει ώστε να μπορώ να απολαύσω και την καριέρα μου επίσης».


Αλήθεια, τα παιδιά σας σάς έχουν δει επάνω στη σκηνή; «Φυσικά, κάθε φορά που παίζω. Μάλιστα, θα ταξιδέψουν στην Αθήνα για να με δουν και στο «Jesus Christ Superstar»».
Στην Ελλάδα σάς έχουμε συνδέσει έντονα με τον Μάριο Φραγκούλη. Τι σημαίνει για εσάς αυτή η φιλία; «Σημαίνει πολλά. Ξεκινήσαμε να τραγουδάμε μαζί όταν ήμουν 18 χρόνων. Γνωριστήκαμε στην παραγωγή του «Ο βασιλιάς κι εγώ» στο Λονδίνο και τραγουδάμε μαζί από τότε. Οι φωνές και των δυο μας είναι ομοίως «οπερατικές» και δένουν πολύ καλά. Και λόγω αυτού του γεγονότος εμφανίζομαι τακτικά στην Ελλάδα».
Για το ελληνικό κοινό, λοιπόν, τι αισθάνεστε; «Το αγαπώ, κάθε φορά που εμφανίζομαι στην Ελλάδα νιώθω ότι είμαι σπίτι μου. Είναι το πιο ζεστό κοινό στον κόσμο».
Ως Βρετανίδα πώς βλέπετε την ελληνική κρίση; «Είμαι πολύ στενοχωρημένη με την κατάσταση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Είναι μια σημαντική χώρα για εμένα. Ελπίζω να βρεθεί γρήγορα μια λύση, για να σταθεί ξανά στα πόδια της».

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ