Το επταήμερο του Διόδωρου

Με τόσες σκοτούρες, κοντέψαμε να ξεχάσουμε το καρναβάλι

Επιτέλους! Τέλος η λιτότητα, τέλος το μνημόνιο, τέλος η τρόικα. Ξεμπερδέψαμε με τους δαίμονες που μας καταδυνάστευαν, από το βασίλειο της ανάγκης περνάμε στο βασίλειο της ελευθερίας –και όχι μόνο αυτό: θα γίνουμε όλοι έξυπνοι, όμορφοι, πλούσιοι και ροκ σαν τον Γιάνη Βαρουφάκη. Τρομερά παιδιά σαν τον Αλέξη Τσίπρα. Θα μας θαυμάζει όλη η Ευρώπη, θα είμαστε πρωτοσέλιδοι σε περιοδικά και εφημερίδες, πρώτη είδηση στα δελτία, κάθε ανάρτησή μας στο facebook θα έχει εκατομμύρια like, εκατοντάδες χιλιάδες share.

Στο εξής δεν θα λέμε πως οι Ελληνες ζουν σαν πρίγκιπες αλλά ότι οι πρίγκιπες ζουν σαν Ελληνες. Δεν θα ακολουθούμε τη μόδα, θα φτιάχνουμε τη μόδα. Δεν θα περιμένουμε ώρες στις στάσεις τα τρόλεϊ, τα τρόλεϊ θα κάνουν ουρά περιμένοντας πότε θα καταδεχτούμε να μπούμε μέσα. Φυσικά, λιτά θα διάγουμε, καμιά υπερβολή όπως τα Cayenne της ντροπιασμένης εποχής που αφήνουμε πίσω μας –Tesla θα αγοράζουμε, αυτά τα μυστήρια νέα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα που δεν χρειάζονται ίχνος βενζίνης ή πετρελαίου. Και θα είμαστε όλοι άριστοι, όλα τα σχολεία θα είναι πρότυπα, όλα θα είναι Κολλέγια Αθηνών και Σχολές Μωραΐτη. Ολοι θα είμαστε πρωταθλητές με ό,τι ασχολούμαστε, τα Νομπέλ θα πέφτουν βροχή, θα πλημμυρίζουμε στα Οσκαρ –και όχι μόνο θα μας επιστρέψουν τα Μάρμαρα, αλλά θα μας στείλουν και το αββαείο του Γουεστμίνστερ.

Και θα μας διοικούν οι καλύτεροι άρχοντες: σοφοί, πράοι, εργατικοί, που δεν θα έχουν ανάγκη από θωρακισμένες λιμουζίνες και αεροπλάνα Embraer –ισχύς τους και προστασία τους είναι η αγάπη του λαού, όπως συνέβαινε κάποτε με τους καλούς μας βασιλιάδες, θα έχουν αυτοδυναμία πτήσεως, τέτοιοι φτερωτοί άγγελοι που θα είναι. Ούτε και κάγκελα μπροστά στη Βουλή, αφού είμαστε κάθε λέξη του Συντάγματος, αυτών περί (μη) ευθύνης των υπουργών περιλαμβανομένων.

Τάγματα 149 χερουβείμ και 13 σεραφείμ με επικεφαλής φωτισμένους πατριώτες αρχαγγέλους θα περιπολούν, όχι μόνο για να μας φυλάνε από κάθε τι κακό αλλά και για να προλαβαίνουν τις επιθυμίες μας. Αύξηση θέλεις; Σταθάκη, διπλασίασέ του τον μισθό! Δουλειά; Λαφαζάνη, στα γρήγορα ένα εργοστάσιο. Διακοπές; Κουντουρά, εκείνο το κρουαζιερόπλοιο, ακόμη να τελειώσει; Μεγαλεία; Καμμένε, ακόμη στα Γαυγάμηλα είσαι; Και εμείς θα πληρώνουμε ευγνώμονες φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Ούτε διαπλοκές, ούτε φακελάκια, ούτε ρουσφέτια, ούτε αντισταθμιστικά οφέλη που κάνουν τα υποβρύχια να γέρνουν.

Culture sur brûlis

Και πώς τα καταφέραμε όλα αυτά, ημερολόγιό μου; Επειδή τα θέλαμε πολύ –άλλοι το λένε αυτό «αρκεί να υπάρχει πολιτική θέληση και όλα γίνονται», άλλοι «αρκεί κάτι να το θέλεις πολύ και το σύμπαν θα συνωμοτήσει για να γίνει». Ο Κοέλιο είναι στην πραγματικότητα αισιόδοξος αλτουσεριανός μαρξιστής αλλά δεν το ξέρει –ή τα χερουβείμ είναι κοελιστές αλλά δεν το ξέρουν, το ίδιο κάνει.

Συν σύμπαν που συνωμοτεί και χείρα κίνει: επί πέντε χρόνια ισοπεδώσαμε τη χώρα για να πάμε από το Καστελόριζο στo Ζάππειo και από εκεί στη Θεσσαλονίκη. Τα πρώτα δυόμισι χρόνια δεν έμεινε τίποτα όρθιο: Αγανακτισμένοι, Πλατείες, διαδηλώσεις, επιθέσεις στη Βουλή, νεκροί, τραυματίες, δακρυγόνα, δεν πληρώνω –δυο φορές κάηκε η Αθήνα. Τα άλλα δυόμισι, από τις εκλογές του 2012 και μετά, φουσάτα νεοναζί όρμησαν στις λαϊκές γειτονιές ενώ κάθε τρεις μήνες τα χερουβείμ έκαναν γιουρούσι για να ρίξουν την κυβέρνηση.

Καμένη γη παρέλαβαν Αντώνης Σαμαράς και Αλέξης Τσίπρας διαδοχικά –την είχαν κάψει οι ίδιοι προκειμένου να γίνουν πρωθυπουργοί και να φυτρώσει καταπράσινο χορτάρι πάνω στη γόνιμη στάχτη· culture sur bralis, καλλιέργεια πάνω στα αποκαΐδια, τη λένε οι ανθρωπολόγοι αυτή την πρακτική, «ρόγγισμα» οι δικοί μας γεωργοί –«ληστρική εκμετάλλευση» της γης την αποκαλούν οι γεωπόνοι.

Και όπως γκρεμίστηκε το Γεφύρι της Πλάκας, έτσι γκρέμιζαν και οι δύο τις γέφυρες για να εμποδίσουν τους εχθρούς, τους τροϊκανούς, να ορμήσουν πάλι να μας ξαναφέρουν μνημόνια πάνω στην αγιασμένη από τη φωτιά και το τσεκούρι γη μας. Με σκίσιμο ή με νόμο που θα περιέχει ένα μόνο άρθρο –όπως ακριβώς ο Μανόλης με τα λόγια χτίζει ανώγεια και κατώγια.

Να όμως που από ειρωνεία της ιστορίας έφθασε η ώρα να χτιστούν γεφύρια-προγράμματα ώστε να τελειώσουμε με το επάρατο μνημόνιο και την τρισκατάρατη τρόικα –έγινε, το είπαν ο πρωθυπουργός Μιχαήλ και ο της Αμυνας Γαβριήλ, οι αρχάγγελοι των σεραφείμ και χερουβείμ. Βρεθήκαμε επιτέλους στον παράδεισο της πραγματωμένης λαϊκής θέλησης και πολιτικής βούλησης –ο αντιμνημονιακός λόγος σαρξ εγένετο, κατά τας Γραφάς και εθνικιστών και μαρξιστών διανοουμένων.

Ο μπαρμπα-Μπρίλιος

Το πληρώσαμε ακριβά; Μεγάλες αλλαγές χωρίς κόστος δεν γίνονται, ημερολόγιό μου –ας θυμηθούμε το 1981: προτού αναλάβει το ΠαΣοΚ, είχαν γίνει ο τρομερός σεισμός των 7 Ρίχτερ στις Αλκυονίδες και η φοβερή πυρκαγιά στην Πεντέλη. Ε, ό,τι δεν έκανε η αμελής φύση, το κάναμε εμείς στα πέντε χρόνια που πέρασαν.

Είναι πιθανό πως μεγαλύτερες καταστροφές προκάλεσαν στην Αθήνα ο σεισμός και η πυρκαγιά από τις διαδηλώσεις και συγκρούσεις της πενταετίας –οπότε, για σιγουριά πως το κόστος θα είναι στο ύψος που απαιτεί η αξιοπρέπειά μας, αδειάσαμε τις τράπεζες από τις καταθέσεις. Θα έφθαναν η ανεργία και η μείωση του ΑΕΠ στο 25% αν δεν είχαν γίνει όλα αυτά; Οχι βέβαια, αλλά χωρίς αυτά ούτε τα χερουβείμ και σεραφείμ θα είχαν αποδεκατίσει τα τάγματα του εωσφόρου.

Από το Καστελόριζο μέσω Ζαππείου φθάσαμε επιτέλους στη Θεσσαλονίκη, όπως οι Εβραίοι μέσω Σινά έφθασαν στη γη Χαναάν που έρεε μέλι και γάλα. Οπως ο μπαρμπα-Μπρίλιος είχε ένα γάλο πολύ μεγάλο, πολύ μεγάλο, που τον ετάιζε μέλι και ταχίνι για να παχύνει, για να παχύνει, ψωμί και γαρδούμπα για να κάνει τούμπα, για να κάνει τούμπα.

Και ας μη μας πλημμυρίσει το κενό που νιώθουν οι νικητές όταν τελειώνουν οι πανηγυρισμοί: για ένα πουκάμισο αδειανό όλα αυτά, για μια αντιμνημονιακή νεφέλη; Οχι βέβαια, για πουκάμισο 30% αδειανό και 70% γεμάτο, μπορεί και το ανάποδο.

Ας μαζέψουμε τα συντρίμμια, τα σχισμένα πουκάμισα και τα αποκαΐδια, ημερολόγιό μου. Ας συνετιστούμε, αρκετά υποφέραμε.