Ο νόμος για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και την Επαγγελματική Κατάρτιση που ψηφίστηκε στις αρχές του μήνα από το Κοινοβούλιο:

Πρώτον
: αναδομεί το Γενικό Λύκειο, με στόχο την παιδευτική του αυτονομία και τη μετατροπή του από «εξεταστικό φροντιστήριο» σε Σχολείο Γενικής Δευτεροβάθμιας Παιδείας και Εκπαίδευσης.

Δεύτερον
: μεταρρυθμίζει θεμελιωδώς την επαγγελματική εκπαίδευση με την εφαρμογή του 4ου έτους Μαθητείας για όλους τους αποφοίτους του Επαγγελματικού Λυκείου.

Τρίτον
: ιδρύει για πρώτη φορά δομές δημόσιας δωρεάν αρχικής επαγγελματικής κατάρτισης, τις Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης και τα Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης.
Χρειάζονταν άμεσα θεσμικές αλλαγές, καθώς η μεταμνημονιακή Ελλάδα χτίζεται μέσα από την αναγέννηση της Παιδείας, και η Παιδεία οδηγεί, στηρίζει και προεξοφλεί την ανάπτυξη –τη βιώσιμη και μακροχρόνια ανάπτυξη –αφού στοχεύει στην ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού, που αποτελεί τον πραγματικό πλούτο της χώρας, δηλαδή τους ανθρώπους της. Αυτές τις αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στις οποίες προχωρήσαμε θεραπεύουν παθογένειες ετών, αλλά πρωτίστως δεν δημιουργούν την ανάγκη για νέες μεταρρυθμίσεις μέσα σε λίγα χρόνια.
Κάλεσμα σε εκπαιδευτικούς


Πέραν των θεσμικών αλλαγών όμως, χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας. Απευθυνόμενος σε κάθε γονιό της πατρίδας μας να τον προσκαλέσω μέσα σε αυτή τη δυσχερέστατη κρίση να εμπιστευθεί το δημόσιο σχολείο, να εμπιστευθεί τον δημόσιο εκπαιδευτικό, να ανατρέψει πεποιθήσεις και νοοτροπίες ετών, να προστατεύσει τη συνεισφορά του στα δημόσια έσοδα, να υποστηρίξει στην πράξη ότι δεν του αρκεί το παιδί του να έχει πτυχία και τίτλους χωρίς αντίκρισμα, ότι δεν είναι κακό να γίνει τεχνίτης και τεχνικός, επαγγελματίας και δεξιοτέχνης, ότι δεν πρέπει να συλλέγει βαθμούς χωρίς αντίκρισμα αλλά γνώσεις, γνώσεις και δεξιότητες που θα του φανούν χρήσιμα για να αριστεύσει ως άνθρωπος, ως πολίτης. Γι’ αυτό δημιουργούμε εναλλακτικές διαδρομές με προοπτικές, ώστε το Πανεπιστήμιο να μην είναι μονόδρομος. Απευθυνόμενος στον και στην εκπαιδευτικό, τον προσκαλώ να μη διαψεύσει την εμπιστοσύνη που δημιουργείται σταδιακά στο δημόσιο σχολείο και στη δημόσια δωρεάν Παιδεία. Να δώσει σάρκα και οστά στους νέους θεσμούς. Να διαφημίσει με το έργο και τη στάση του το σχολείο του, το λειτούργημά του και την προσφορά του στην ελληνική κοινωνία.
Απευθυνόμενος, τέλος, στον μαθητή και στη μαθήτρια κάθε Γενικού και Επαγγελματικού Λυκείου, τους προσκαλώ να δείξουν εμπιστοσύνη στο σχολείο τους και στους καθηγητές τους. Το σχολείο γίνεται πιο απαιτητικό, είναι αλήθεια, αλλά ταυτόχρονα δίνει τη δυνατότητα οι απαιτήσεις που δημιουργεί να καλυφθούν από το ίδιο το σχολείο. Προετοιμάζει, το ίδιο το σχολείο, τους μαθητές για τις πανελλαδικές εξετάσεις. Δεν προστίθενται νέες εξετάσεις. Αντίθετα, τα μαθήματα μειώνονται, τόσο στο σχολείο όσο και στις Πανελλαδικές. Τα αναλυτικά προγράμματα εξορθολογίζονται, ώστε η διδακτέα ύλη να καλύπτεται μέσα στις διδακτικές ώρες που διατίθενται. Τα βιβλία εκσυγχρονίζονται. Και πλέον όλα αξιολογούνται.
Για να πετύχει αυτή η μεγάλη προσπάθεια πρέπει όλοι να δείξουμε εμπιστοσύνη και να λύσουμε τα προβλήματα στην πράξη με τα σχολεία ανοιχτά.
Θέλουμε να ανατρέψουμε τη νοοτροπία που δημιουργήθηκε την τελευταία τριακονταετία, αυτή της ήσσονος προσπάθειας, τα αποτελέσματα της οποίας βιώνουμε σήμερα. Ολοι λοιπόν, εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς, πρέπει να προσπαθήσουμε περισσότερο. Για να πετύχουμε.
Ο κ. Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος είναι υπουργός Παιδείας, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων.