Την αποκαλούν και σύγχρονη νόσο. Η παχυσαρκία έχει ενοχοποιηθεί – και όχι αδίκως – για πλείστα όσα ανθρώπινα δεινά, ανεξαρτήτως των λόγων που την προκαλούν. Όταν συνδυάζεται με ασθένειες, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης ή τα καρδιολογικά προβλήματα, είναι ικανή να επιφέρει ακόμη και τον θάνατο. Η λύση δεν είναι μόνον οι δίαιτες. Το πρόβλημα πολλές φορές είναι τόσο μεγάλο, που απαιτείται εφαρμογή ριζοσπαστικότερων λύσεων, όπως το χειρουργείο.
{{{ moto }}}
«Η χειρουργική στο θέμα της παχυσαρκίας μετρά περισσότερα από 50 – 60 χρόνια» τονίζει ο κ. Χένι Ταουφίκ, διευθυντής της Δ΄ Χειρουργικής Κλινικής του θεραπευτηρίου «Υγεία». «Καλό θα ήταν πάντως να είμαστε προσεκτικοί στο πότε θα γίνει χειρουργείο. Προσωπικά, προχωρώ μόνον σε δυο περιπτώσεις: όταν ο ασθενής δεν μπορεί να κάνει δίαιτα, αλλά και όταν πάσχει από άλλες ασθένειες (π.χ. σάκχαρο ή καρδιά) και παράλληλα δεν καταφέρνει να χάσει το βάρος που συνιστάται. Κι αυτό διότι είναι υψηλότατη η πιθανότητα να πεθάνει – ασθενείς αυτής της κατηγορίας που ζυγίζουν, φέρ’ ειπείν, περισσότερα από 140 κιλά, χάνουν τη ζωή τους σε ποσοστό 85%».
Σύμφωνα με τον κ. Ταουφίκ, εφαρμόζονται τρεις βασικοί μέθοδοι στο πεδίο της χειρουργικής: ο γαστρικός δακτύλιος – αποκαλούμενος και ως εγκάρσια γαστροπλαστική -, το γαστρικό by pass, και το γαστρικό μανίκι – οριζόντια (κατά μήκος) γαστροπλαστική.
Στα θετικά συγκαταλέγεται το γεγονός ότι δεν επιχειρείται καμία αλλαγή στη φυσιολογία του στομάχου, δεν προβλέπονται ακρωτηριασμοί. Είναι αναστρέψιμη ως επέμβαση, σε αντίθεση με τις άλλες δύο μεθόδους. Προτείνεται κυρίως σε ασθενείς που δεν έχουν τεράστιο πρόβλημα και μπορούν να συνεργαστούν εύκολα με τον γιατρό (π.χ. συχνές επισκέψεις).
Εφαρμόζεται πολλές δεκαετίες, και θεωρείται αποτελεσματική ως μέθοδος, όπως και ο δακτύλιος. Το κύριο μειονέκτημα της, σύμφωνα με τον κ. Ταουφίκ, είναι ότι προκαλεί μεταβολικά προβλήματα: λιγοστεύει αναγκαστικά τις ποσότητες τροφής που λαμβάνει ο ασθενής, αυτές όμως δεν απορροφώνται.
Θεωρείται η χρυσή τομή των δύο παραπάνω λύσεων. Εφαρμόζεται με επιτυχία τα τελευταία 7- 8 χρόνια. Στη μέθοδο αυτή αφαιρούνται τα ¾ του στομάχου. Πολλές φορές μετατρέπεται σε έσχατη λύση, ιδίως για ασθενείς που ζυγίζουν πάνω από 120 – 130 κιλά και δεν έχουν δει αποτελέσματα με τον δακτύλιο.
«Υπάρχει βεβαίως και η χολοπαγκρεατική παράκαμψη (by pass), σοβαρότατη, σχεδόν επικίνδυνη επέμβαση, που δεν γίνεται εύκολα στην Ελλάδα» υπογραμμίζει ο κ. Ταουφίκ.
Συνοψίζοντας, ο χειρουργός κάνει λόγο και για το κόστος «που δεν είναι χαμηλό, καθώς όλα τα είδη επεμβάσεων γίνονται λαπαρασκοπικά». Σε αδρές γραμμές (και με υπολογισμούς νοσηλίων ιδιωτικής κλινικής, των υψηλότερων δηλαδή), ο δακτύλιος φθάνει τις 12.000 ευρώ, το by pass τις 16.000 – 18.000 ευρώ και το μανίκι τις 14.000 – 15.000 ευρώ.
