Η ΠΑΡΟΙΜΙΑ «όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει» ταιριάζει γάντι στην περίπτωση της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ και των προέδρων της. Από το 1924 και τον Κωνσταντίνο Σπανούδη, ο οποίος ήταν ο πρώτος που κάθησε στην κι
τρινόμαυρη ηλεκτρική καρέκλα, ο κ. Σταύρος Αδαμίδης περνάει στην καταμέτρηση ως ο 43ος πρόεδρος στην ιστορία της ομάδας. Οι αλλαγές στην προεδρία μετρούνται σε 47 καθώς υπήρξαν και περιπτώσεις ( Γιώργος Χρυσαφίδης, Ανδρέας Ζαφειρόπουλος , Κώστας Γενεράκης και Δημήτρης Μελισ
σανίδης ) με δεύτερη θητεία. Τον Οκτώβριο του 2002 ως πρόεδρος παρουσιάστηκε στους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ από τον πατέρα του Μάκη Ψωμιάδη ο 20χρονος τότε και νυν πρόεδρος της Καβάλας Σταύρος Ψωμιάδης, ο οποίος ωστόσο δεν έγινε ποτέ διοικητικό αφεντικό της Ενωσης. Σημειωτέον ότι από το 1994, που η ΑΕΚ κατέκτησε
το τελευταίο της πρωτάθλημα, ως πρόεδροι έχουν θητεύσει 16 διαφορετικοί άνθρωποι, περίπου όσοι και οι προπονητές της ομάδας το ίδιο διάστημα!Τίποτε δεν είναι τυχαίο σε αυτή τη (ποδοσφαιρική) ζωή… Ας δούμε επί τη ευκαιρία πολύ περιληπτικά μερικά ξεχωριστά ΑΕΚτσήδικα προεδρικά ρομάντζα που έγραψαν ιστορία…
Το καλοκαίρι του 1973 ο τότε πρόεδρος της ΑΕΚ Γιάννης Θεοδωρακόπουλος έβαλε τους ποδοσφαιριστές της ομάδας να ψάλουν το «Τη Υπερμάχω» στην πρώτη προπόνηση εν όψει της νέας σεζόν, ενώ παρουσιάζοντας το νέο απόκτημα της ομάδας, τον εκ Κωνσταντινουπόλεως ορμώμενο Φανή, είπε: « Μετά το 1453 οι Ελληνες της Πόλης έχουν πλέον έναν λόγο να πανηγυρίζουν ». Οι ιστορίες αυτές έφεραν στο κατώφλι της ΑΕΚ τον επονομαζόμενο και «πρόεδρο όλων των προέδρων» Λουκά Μπάρλο, ο οποίος πήρε τα ηνία της ομάδας το 1974 λέγοντας τότε « τα ευχολόγια και οι λιτανείες τέλος,ήρθε η ώρα για τίτλους ».

Δεν φανταζόταν, βέβαια, ότι επτά χρόνια μετά και αφού είχε οδηγήσει την ΑΕΚ στην κατάκτηση δύο πρωταθλημάτων και ενός Κυπέλλου Ελλάδας, αλλά κυρίως στην καλύτερη ευρωπαϊκή πορεία της ιστορίας της (ως τα ημιτελικά του Κυπέλλου UΕFΑ τη σεζόν 1976-1977) θα παραχωρούσε την ΑΕΚ στον επιχειρηματία κ. Ανδρέα Ζαφειρόπουλο , έχοντας χάσει σχεδόν όλη την περιουσία του και έχοντας υποθηκεύσει το σπίτι του στην Ιονική & Λαϊκή τράπεζα για ένα δάνειο 25 εκατ. δρχ. που πήρε για να κατασκευάσει τη σκεπαστή εξέδρα του γηπέδου της Νέας Φιλαδέλφειας.

Ο διαχρονικά ανεπιθύμητος «Ζήτα»

Τρεις από τους 16 που διετέλεσαν πρόεδροι της ΠΑΕ ΑΕΚ από το 1991 και εντεύθεν. Από αριστερά οι κκ. Δ. Μελισσανίδης, Μιχ. Τροχανάς και Κ. Γενεράκης, με τον πρώτο και τον τρίτο να έχουν πανηγυρίσει τίτλο

Περνώντας στην ιδιοκτησία (κατά το 60%- αφού το 40% τότε ανήκε στην εκάστοτε Ερασιτεχνική) του κ. Ζαφειρόπουλου και στην εποχή του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, διαπιστώθηκε ότι η ΑΕΚ δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει τη δύναμη (οικονομική και παραγοντική) των αφεντικών του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού κκ. Γιώργου Βαρδινογιάννη και Σταύρου Νταϊφά αντιστοίχως. Ο «Ζήτα» (προσωνύμιο που απέκτησε λόγω της επιχείρησης αθλητικών υποδημάτων «Ζita Ηellas») είχε την ατυχία να έπεται της χρυσής εποχής Μπάρλου και οι οπαδοί της ΑΕΚ δεν του συγχώρεσαν ποτέ ότι δεν διέθετε την οικονομική δυνατότητα αλλά και την «αυτοκτονική» διάθεση του « θείου Λουκά » (ο οποίος ήταν διατεθειμένος να χάσει και το σπίτι του για το χατίρι της Ενωσης).

Προσπάθησε να πουλήσει την ΠΑΕ, αλλά ουδείς ισχυρός οικονομικός παράγοντας εμφανίστηκε από το 1981 ως το 1992 (όταν η ΑΕΚ μεταβιβάστηκε στους κκ. Δημήτρη Μελισσανίδη και Γιάννη Καρρά ), ενώ εις διπλούν διαπραγματεύτηκε την πώληση της ΠΑΕ στο ΚΚΕ! Η ειρωνεία ήταν ότι επί ιδιοκτησίας (και εν μέρει χρηματοδότησης) του «Ζήτα» αλλά προεδρίας των διαχειριστών κκ. Στράτου Γιδόπουλου και Κώστα Γενεράκη η ΑΕΚ κατέκτησε δύο πρωταθλήματα (1989 και 1992) τα οποία ούτε ο ίδιος χάρηκε αλλά και ούτε του αναγνωρίστηκαν ποτέ!

Ο εκρηκτικός Γιδόπουλος

Ο Μάκης Ψωμιάδης ή «Βig Μac» ή «Μάκαρος» έφερε το 2001 ως «μπροστινό» τον εκ Ματζανίγιο του Μεξικού ορμώμενο ομογενή Αλεχάντρο Σκλαβενίτη (δεξιά), ο οποίος έφυγε κλωτσηδόν σε λίγες ημέρες

Τον Ιούνιο του 1988 έγινε στο Μόσταρ το ραντεβού που έμελλε να αλλάξει την ιστορία της ΑΕΚ στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Ο ιδιοκτήτης νυχτερινών κέντρων κ. Γιδόπουλος, δρώντας ως ιδιοκτήτης (αλλά επί της ουσίας ως διαχειριστής των μετοχών του κ. Ζαφειρόπουλου) συναντά τον κ. Ντούσαν Μπάγεβιτς στη γενέτειρα του τελευταίου. Με την ατάκα « ο κόσμος της ΑΕΚ σε έχει για Θεό,γύρνα πίσω να γράψεις ιστορία » ο… προφητικός κ. Γιδόπουλος πείθει τον κ. Μπάγεβιτς να προσπεράσει το ενδιαφέρον του Ερυθρού Αστέρα και να επιστρέψει στη Νέα Φιλαδέλφεια. Μόλις δύο χρονιά μετά ο σέρβος τεχνικός λατρεύεται όντως σαν Θεός και (σε αντίθεση με τη συνήθη τακτική) δείχνει στον πρόεδρο την πόρτα της εξόδου με τις ευλογίες της κιτρινόμαυρης εξέδρας. Τα «έσπασαν» οριστικά όταν ο τελευταίος- ενοχλημένος ήδη από την τρομακτική δημοτικότητα του προπονητή στις τάξεις των οπαδών- ήθελε να έχει τον απόλυτο έλεγχο για τις μεταγραφές που έπρεπε να γίνουν το καλοκαίρι του 1991.

Μελισσανίδης-Καρράς: φίλοι και εχθροί!

Αγόρασαν μαζί την ΑΕΚ το 1992 από τον κ. Ζαφειρόπουλο καταβάλλοντας τότε 300 εκατ. δρχ. σε ρευστό και είχαν κοινές επιχειρηματικές δραστηριότητες. Εφυγαν επίσης μαζί από την ΑΕΚ το καλοκαίρι του 1995, χωρίς όμως να λένε ούτε «καλημέρα» ο ένας στον άλλον και δίχως κάποιος εκ των δύο να ασκήσει το δικαίωμα που προβλεπόταν μέσω του συμφωνητικού που είχαν υπογράψει και το οποίο επέτρεπε στον έναν να αγοράσει τις μετοχές του άλλου, καταβάλλοντας τα απαιτούμενα χρήματα σε ρευστό.

Αντιθέτως, προτίμησαν να πουλήσουν την ΠΑΕ στον κ. Μιχάλη Τροχανά και να μοιραστούν το μεγαλύτερο μέρος του 1,2 δισ. δρχ. που έδωσε ο τελευταίος για την αγορά και την κάλυψη παλαιότερων χρεών. Πώς οι δύο φίλοι κατέληξαν να γίνουν άσπονδοι; Βασικά, επειδή ο κ. Μελισσανίδης έκλεβε τη δόξα λόγω της δυνατής σχέσης του με τον κ. Μπάγεβιτς, την ώρα που ο κ. Καρράς φερόταν ως ο άνθρωπος που έβαζε πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για το «χτίσιμο» της ομάδας που κατέκτησε δύο πρωταθλήματα (1993 και 1994) και προσέφερε πρωτόγνωρα ποιοτικό για τα ελληνικά δεδομένα ποδόσφαιρο.

Η αρχή του τέλους με τον Τροχανά

Ο κ. Τροχανάς έχει περάσει στην κιτρινόμαυρη ιστορία ως ο υπαίτιος της φυγής του κ. Μπάγεβιτς για τον Ολυμπιακό. Οι μεταμεσονύκτιες ανακοινώσεις του και οι αλλεπάλληλοι καβγάδες με τον προπονητή για τον τρόπο διαχείρισης του ποδοσφαιρικού τμήματος και την επιλογή των παικτών που έπρεπε να φύγουν και να αποκτηθούν, έκαναν τον σέρβο τεχνικό να μη βγαίνει από τα αποδυτήρια όταν ο κ. Τροχανάς εμφανιζόταν για να παρακολουθήσει προπονήσεις της ομάδας!

Θρυλείται ότι το ποτήρι ξεχείλισε όταν πριν από αγώνα πρωταθλήματος στην Κρήτη απέναντι στον ΟΦΗ, ο κ. Τροχανάς έδωσε μέσω του βοηθού προπονητή κ. Πέτρου Ραβούση ραβασάκι με την ενδεκάδα που θα έπρεπε να παίξει η ΑΕΚ, απαιτώντας να τη δει ατόφια στον αγωνιστικό χώρο!..

Αλεχάντρο, Φίλων και «Μάκαρος»
Ο έλεγχος της ΠΑΕ είχε περάσει στην oλλανδική εταιρεία Νetmed (το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών ωστόσο ανήκε ακόμη στην Εnic) το καλοκαίρι του 2001, όταν- εκ Μεξικού ορμώμενοςεμφανίζεται στη διοικητική ιστορία της ΑΕΚ ο ομογενής ναυτιλιακός πράκτορας Αλεχάντρο Σκλαβενίτης. Σεινάμενος κουνάμενος, αφίχθη στην Ελλάδα διαφημιζόμενος από την ελληνική πρεσβεία του Μεξικού ως ένας εκ των 10 πλουσιότερων κατοίκων της χώρας και τάζοντας άμεση επένδυση 4 δισ. δρχ. στην ΑΕΚ! Σύντομα αποδείχθηκε ότι ήταν ο «μπροστινός» μιας λύσης που σκαρφίστηκαν από κοινού οι άνθρωποι της Νetmed μαζί με Μάκη Ψωμιάδη.

Εμφανίζοντας στο αρχηγείο της Εnic στο Λονδίνο εγγυητικές επιταγές από τη γερμανική Deutsche Βank στο όνομα του Φίλωνα Αντωνόπουλου, ο «Μάκαρος» έπεισε τους Αγγλους να δώσουν την ΑΕΚ στον δραστηριοποιούμενο στη Γερμανία επιχειρηματία. Ο υποτιθέμενος νέος πρόεδρος (με σπίτια σε Κηφισιά, Αγ. Παρασκευή και Μύκονο και με κύκλο εργασιών της εταιρείας του 35 δισ. δρχ.!) είχε ημερομηνία λήξης καθώς έξι μήνες μετά ξεκίνησε η λεηλασία της «κυβέρνησης Μ. Ψωμιάδη» που ούτως ή άλλως έκανε κουμάντο στην ΠΑΕ. Μεταξύ άλλων αντλώντας χρήματα από δύο τηλεοπτικά συμβόλαια, αφού μεταπήδησε από τη Νetmed στον Αlpha Digital έχοντας προεισπράξει τα χρήματα και από τους δύο σταθμούς! Η σχετική μυθική ατάκα του «Βig Μac» έχει γράψει: «Οι εποχές Μάτσα- Καζαντζίδη έχουν τελειώσει»!..