ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ. Δεκάδες μέλη επικίνδυνης εθνικιστικής οργάνωσης με το όνομα Εργκενεκόν συνέλαβε η αστυνομία της Κωνσταντινούπολης. Ο εισαγγελέας απήγγειλε εναντίον πέντε τούρκων ακροδεξιών την κατηγορία για συμμετοχή σε σχεδιασμό βίαιης ανατροπής της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Οπως εκτιμάται, οι συλληφθέντες σχεδίαζαν σειρά βομβιστικών επιθέσεων, αλλά και δολοφονιών γνωστών προσωπικοτήτων, ανάμεσά τους του Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, του νομπελίστα συγγραφέα Ορχάν Παμούκ και πολλών κούρδων πολιτικών.
Ο νομάρχης της Κωνσταντινούπολης Μουαμέρ Γκιουλέρ δήλωσε ότι η έρευνα για την υπόθεση άρχισε πριν από οκτώ μήνες, μετά τον εντοπισμό κρησφύγετου με όπλα και βόμβες στη συνοικία Ουμράνιε, στην ανατολική πλευρά της Πόλης. Οι έρευνες επεκτάθηκαν αργότερα και στη Σμύρνη, στη Μαλάτεια και στα Αδανα, όπου είχαν σημειωθεί στο παρελθόν βίαιες επιθέσεις εναντίον χριστιανών.
Η οργάνωση Εργκενεκόν, από το όνομα του μυθικού τόπου απ΄ όπου σύμφωνα με την εθνικιστική μυθολογία κατάγονται οι Τούρκοι (σ.σ.: σε συμβολικό επίπεδο κάτι εξαιρετικά ισχυρό, σαν τη δική μας «Κόκκινη Μηλιά») είχε σχηματιστεί από απόστρατους αξιωματικούς των ενόπλων δυνάμεων, δημοσιογράφους και δικηγόρους.
Μεταξύ των συλληφθέντων συμπεριλαμβάνονται γνωστά πρόσωπα, όπως ο απόστρατος στρατηγός Βελί Κιουτσούκ, ο δικηγόρος Κεμάλ Κεριντσίζ, ένας εθνικιστής επιτιθέμενος σε κάθε ευκαιρία στο Φανάρι και ο Σαμί Χοστάν , φυσιογνωμία του ακροδεξιού χώρου, που συνδέεται με το αυτοκινητικό δυστύχημα στο Σουσουρλούκ το 1996 που φώτισε τη σύνδεση μεταξύ του «βαθέος κράτους» και των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας με εθνικιστικές ομάδες και τον υπόκοσμο των ναρκωτικών. Μεταξύ των συλληφθέντων ήταν και η Σεβγκί Ερένερολ, «υπεύθυνη Τύπου» του λεγόμενου «Τουρκο-Ορθόδοξου Πατριαρχείου». Το «Τουρκο-Ορθόδοξο Πατριαρχείο» ιδρύθηκε το 1924 από τον παπα-Εφτίμ (Ευθύμιο), έγγαμο ορθόδοξο ιερέα της Καππαδοκίας, ο οποίος απαιτούσε να χειροτονηθεί ως επίσκοπος. Δημιούργησε του «Τουρκο-Ορθόδοξο Πατριαρχείο» με την έγκριση και τη βοήθεια των τουρκικών αρχών. Το εγχείρημά του κατέρρευσε τόσο μεταξύ των ορθοδόξων της Τουρκίας, οι οποίοι απομόνωσαν επιδεικτικά τον εξωμότη, όσο και μεταξύ των χριστιανικών Εκκλησιών γενικότερα, οι οποίες δεν αντιμετώπισαν ποτέ την οργάνωση του παπα-Εφτίμ ως «χριστιανική Εκκλησία».
Το «Τουρκο-Ορθόδοξο Πατριαρχείο» εξελίχθηκε σε «οικογενειακή επιχείρηση» των παιδιών του παπα-Εφτίμ, αφού κατάφερε να αποσπάσει από την ομογένεια της Κωνσταντινούπολης ορισμένους πλούσιους ναούς στη συνοικία του Γαλατά. Ο όμορφος αυτός κόσμος του εθνικισμού, της μισαλλοδοξίας, της βίας και του παράνομου πλουτισμού απολάμβανε ως σήμερα κάποια περίεργη ασυλία, η οποία δεν είναι τυχαίο ότι καταρρέει τη στιγμή που η κυβέρνηση Ερντογάν ανακοίνωσε επίσημα ότι πρέπει να ξανασκεφτεί τη στάση της η Τουρκία απέναντι στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Πολλοί αναλυτές περιμένουν πάντως και άλλες ενδείξεις μέχρι να θεωρήσουν ότι το δίκτυο των ακραίων τούρκων εθνικιστών έχει πλήρως εξαρθρωθεί.
