αστεροειδής

Η NASA ανακοίνωσε ότι στις 8 Σεπτεμβρίου θα εκτοξευτεί το σκάφος OSRIS-Rex το οποίο θα αναζητήσει τα δομικά υλικά της ζωής. Το σκάφος έχει ως προορισμό τον Bennu, έναν από τους περίπου 700 χιλιάδες αστεροειδής που ταξιδεύουν στο ηλιακό μας σύστημα. Το σκάφος θα χαρτογραφήσει και θα μελετήσει την επιφάνεια του. Επιπλέον θα συλλέξει δείγματα του αστεροειδή τα οποία θα φέρει πίσω στη Γη για ανάλυση. Στόχος της αποστολής είναι η ανακάλυψη συστατικών τα οποία αποτελούν δομικά υλικά του ηλιακού μας συστήματος με τους επιτελείς της αποστολής να ευελπιστούν ότι ίσως ανάμεσα στα δείγματα να υπάρχουν και κάποια από τα δομικά υλικά της ζωής.

Μια ακόμη θεωρία έρχεται να προστεθεί στις δεκάδες που έχουν αναπτυχθεί τις τελευταίες δεκαετίες για το κατακλυσμιαίο γεγονός που συνέβη πριν από περίπου 66 εκ. έτη με διασημότερα θύματα τους δεινοσαύρους που βασίλευαν στον πλανήτη για περίπου 150 εκ. έτη. Σύμφωνα με τη νέα θεωρία ο τεράστιος αστεροειδής που ευθύνεται για την εξαφάνιση των ειδών έπεσε πάνω σε μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου με αποτέλεσμα οι συνέπειες της σύγκρουσης αυτής να είναι πολύ πιο καταστροφικές από όσο θα ήταν σε διαφορετική περίπτωση.

Μία ακόμη επιστημονική έρευνα ενισχύει το σενάριο του διπλού πλήγματος, που οδήγησε στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων πριν από περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια. Πριν την πτώση του μεγάλου αστεροειδούς στο Τσικξουλούμπ του σημερινού Μεξικού, είχαν προηγηθεί ισχυρές εκρήξεις ηφαιστείων, που εκτόξευσαν τεράστιες ποσότητες σκόνης και αερίων (διοξειδίου του άνθρακα κ.α.), με συνέπεια να προκληθεί παρατεταμένη κλιματική αλλαγή, η οποία έκανε δύσκολη τη ζωή των δεινοσαύρων - ώσπου ήλθε και ο διαστημικός βράχος για να τους αποτελειώσει.

Η κρατούσα θεωρία για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων αναφέρει ότι υπεύθυνος για αυτή είναι ένας τεράστιος αστεροειδής που έπεσε στη Γη πριν από περίπου 66 εκ. έτη. Οι επιστήμονες έχουν αποδεχτεί ότι ο αστεροειδής αυτός έπεσε σε μια περιοχή του σημερινού Μεξικού και πριν από λίγα χρόνια εντοπίστηκε ένας υποθαλάσσιος κρατήρας ο οποίος πιστεύεται ότι αυτός που άνοιξε ο αστεροειδής κατά την πτώση του. Επιστημονική ομάδα από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία ξεκίνησε μια φιλόδοξη επιχείρηση γεώτρησης για να φτάσουν στον κρατήρα που βρίσκεται σε βάθος 1.300 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Οπως ανακοινώθηκε η γεώτρηση ολοκληρώθηκε με επιτυχία και οι ερευνητές έχουν ήδη στα χέρια τους δείγματα του κρατήρα τα οποία θα αναλύσουν.

Ερευνητές Αυστραλία βρήκαν ενδείξεις στη βορειοδυτική Αυστραλία για έναν τεράστιο αστεροειδή διαμέτρου 20 έως 30 χιλιομέτρων, ο οποίος, όπως εκτιμούν, έπεσε στη Γη πριν από περίπου 3.46 δισεκατομμύρια χρόνια. Πρόκειται για ένα από τους μεγαλύτερους και αρχαιότερους αστεροειδείς που γνωρίζουμε να έχουν πέσει στη Γη. Γνωρίζουμε μόλις ένα αστεροειδή που να έχει πέσει στη Γη πριν από αυτόν που εντοπίστηκε τώρα. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η πτώση του γιγάντιου αστεροειδή δημιούργησε έναν κρατήρα εκατοντάδων χιλιομέτρων και προκάλεσε τρομερές καταστροφές. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι επιπτώσεις της πτώσης του αστεροειδή επηρεάσαν την εξέλιξη της Γης που βρισκόταν τότε σε πολύ νεαρή ηλικία.

Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι πριν από 66 εκ. έτη έπεσε στο Μεξικό ένας μεγάλος αστεροειδής ο οποίος προκάλεσε αλυσιδωτές επιπτώσεις στον πλανήτη οι οποίες οδήγησαν τελικά στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων. Κάποιοι ερευνητές τα τελευταία χρόνια έχουν υποστηρίξει ότι η διαδικασία της εξαφάνισης των δεινοσαύρων είχε ξεκινήσει πολύ πριν την έλευση του μεγάλου αστεροειδή. Ομάδα επιστημόνων στη Βρετανία πραγματοποίησε μια νέα μελέτη η οποία στηρίζει την άποψη ότι οι δεινόσαυροι εξαφανίζονταν και ο αστεροειδής απλά επιτάχυνε αυτή την διαδικασία.

Ενα διαστημικό αντικείμενο, πιθανότατα ένας μικρός αστεροειδής, εξερράγη πάνω από τον Ατλαντικό ωκεανό στα ανοιχτά της Βραζιλίας στις 6 Φεβρουαρίου, αλλά το συμβάν έγινε μόλις τώρα γνωστό. Η έκρηξη που έγινε στην ατμόσφαιρα, διαλύοντας τον βράχο, προτού αυτός φθάσει στη Γη, ήταν η ισχυρότερη που έχει καταγραφεί μετά από εκείνη που είχε συμβεί πάνω από το Τσελιάμπινσκ της Ρωσίας το 2013.

Μεγάλοι κομήτες που κινούνται σε ασταθείς τροχιές στη μεθόριο του Ηλιακού Συστήματος, και είναι συνήθως αόρατοι, απειλούν τη Γη περισσότεροι από ό,τι οι αστεροειδείς, στους οποίους εστιάζονται μέχρι σήμερα τα προγράμματα πλανητικής προστασίας.

Ενας μεγάλος αστεροειδής με διάμετρο περίπου 400 μέτρων θα περάσει αύριο σχετικά κοντά από τον πλανήτη μας. Το πέρασμα, με ταχύτητα 35 χλμ ανά δευτερόλεπτο, θα γίνει αύριο το βράδυ στις 7 μ.μ. ώρα Ελλάδας σε απόσταση 480.000 χιλιομέτρων, λίγο μεγαλύτερη από την απόσταση Γης-Σελήνης.

Επίσκεψη στη διαστημική μας γειτονιά πραγματοποιεί ο αστεροειδής 2011 UW-158. Το βράδυ της Κυριακής 19 Ιουλίου ο αστεροειδής πέρασε σε απόσταση 2,4 εκ. χλμ. από τη Γη και συνεχίζει το ταξίδι του στο Ηλιακό Σύστημα. Ο 2011 UW-158 έχει διάμετρο 450 μέτρων αλλά το πιο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό του είναι ότι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, στο εσωτερικό του υπάρχουν 150 εκ. τόνοι πλατίνας! Με απλά λόγια η αξία του 2011 UW-158 υπολογίζεται στα 5,4 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Ενα άγνωστο μέχρι σήμερα, εξαιρετικά ενδιαφέρον αλλά και ιδιαίτερα εντυπωσιακό κεφάλαιο στην ιστορία της Γης αποκαλύπτει μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου Στάνφορντ στις ΗΠΑ. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι πριν από μερικά δισ. έτη ένα μπαράζ συγκρούσεων γιγάντιων αστεροειδών με τη Γη τη μετέτρεψε σε μια… θερμή πηγή.

Τα τελευταία χρόνια έχουν πέσει στο τραπέζι διάφορες ιδέες για την αντιμετώπιση απειλητικών αστεροειδών.

Το πώς έκανε την εμφάνιση του το νερό στη Γη αποτελεί μόνιμο αντικείμενο μελέτης για τους επιστήμονες με διάφορες θεωρίες να έχουν πέσει στο τραπέζι. Με δεδομένο ότι η παρουσία του νερού συνδέεται άμεσα με την παρουσία της ζωής η ανακάλυψη των μηχανισμών παραγωγής του νερού και της παρουσίας του σε διαστημικά σώματα αποτελεί ένα από τα ιερά δισκοπότηρα της επιστημονικής έρευνας. Η δημοφιλέστερη θεωρία για το νερό της Γης είναι ότι δεν είναι προϊόν γεωλογικών διεργασιών αλλά ότι έφτασε με τους αστεροειδείς που βομβάρδιζαν τον πλανήτη μας την πρώτη περίοδο της ύπαρξής του. Μια νέα μελέτη αναφέρει ότι η ίδια διαδικασία λαμβάνει χώρα σε ολόκληρο το Σύμπαν και έτσι πιθανότατα υπάρχουν αμέτρητοι πλανήτες οι οποίοι με τη βοήθεια των αστεροειδών έχουν ωκεανούς παρόμοιους με αυτούς της Γης και φυσικά έχουν αναπτυχθεί σε αυτούς τους πλανήτες διάφορες μορφές ζωής.

Θέλοντας να τιμήσει τη νεαρή ακτιβίστρια που μάχεται για την πρόσβαση των κοριτσιών στην εκπαίδευση, μια αστροφυσικός της NASA έδωσε σε έναν αστεροειδή το όνομα της Μαλάλα Γιουσουφζάι.

Πριν από δύο χρόνια έγινε γνωστό ότι ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) και η NASA μελετούν το ενδεχόμενο να οργανώσουν μια νέα φιλόδοξη αποστολή. Μια αποστολή αναχαίτισης ενός αστεροειδή. Ανακοινώθηκε ότι η αποστολή… καμικάζι έλαβε έγκριση και ξεκινά η προετοιμασία της.

Το 2010 από τον Λευκό Οίκο διέρρευσε ότι ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα έγινε αποδέκτης μιας πρότασης βγαλμένης από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Αφορούσε την «απαγωγή» ενός αστεροειδή και τη μεταφορά του στη γειτονιά μας ώστε να μετατραπεί σε πεδίο εκπαίδευσης αστροναυτών και ειδικά εκείνων που θα κάνουν το επικό ταξίδι στον Αρη. Το 2013 διέρρευσαν από τη NASA πληροφορίες ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η μελέτη αυτής της πρότασης. Την Τετάρτη η Υπηρεσία ανακοίνωσε ότι αποφάσισε την υλοποίηση της φιλόδοξης αποστολής και έδωσε στη δημοσιότητα ορισμένες πληροφορίες για αυτή.

Επιστήμονες ανακάλυψαν στην κεντρική Αυστραλία τα ίχνη της μεγαλύτερης πρόσκρουσης αστεροειδούς που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα στον πλανήτη μας. Αν και δεν έχει διασωθεί κρατήρας, το πεδίο της πρόσκρουσης, που εντοπίστηκε βαθιά θαμμένο πλέον στον φλοιό της Γης, έχει πλάτος 400 χιλιομέτρων.

Έπειτα από δύο αιώνες αναζήτησης, η επιστήμη δείχνει να επιβεβαιώνει ότι η λίμνη Χούμελν στη νότια Σουηδία είναι στην πραγματικότητα ένας πλημμυρισμένος κρατήρας πρόσκρουσης.

Η κρατούσα θεωρία για τη μυστηριώδη εξαφάνιση των δεινοσαύρων που κυριαρχούσαν για περίπου 150 εκ. έτη στη Γη υποδεικνύει ως υπεύθυνες τις αλυσιδωτές επιπτώσεις που προκλήθηκαν από την πτώση ενός μεγάλου αστεροειδούς στη αμερικανική ήπειρο πριν από περίπου 65 εκ. έτη. Ο Μάικλ Ραμπίνο,καθηγητής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης υποστηρίζει ότι η πτώση του αστεροειδούς ήταν επίσης αποτέλεσμα μιας αλυσίδας γεγονότων, αυτή τη φορά κοσμικών, και πιο συγκεκριμένα ότι η μυστηριώδης σκοτεινή ύλη ήταν τελικά εκείνη που έστειλε τον επίμαχο αστεροειδή στον πλανήτη μας.

Ένας αστεροειδής βάρους 250 κιλών εισήλθε στην ατμόσφαιρα πάνω από τις ανατολικές ΗΠΑ και καταγράφηκε από κάμερες της NASA καθώς πετούσε πάνω από το Οχάιο, την Πενσιλβάνια και το Πίτσμπουργκ.