«Τι ήταν η Μαρία Κάλλας;» ρώτησε η Ζέτα Μακρυπούλια την παίκτρια του «Ρουκ Ζουκ». «Συγγραφέας» απάντησε εκείνη. Είναι ό,τι πιο απίστευτο έχω ακούσει τις τελευταίες εβδοµάδες στην τηλεόραση. Πιθανώς χειρότερο και από το «Η Ελβετία έχει γόνδολες» που είπε άλλη παίκτρια, πάντα στο «Ρουκ Ζουκ». Οσο και αν δεν πρέπει να κοροϊδεύουµε τους συνανθρώπους µας για τις αδυναµίες τους, οι (αστοιχείωτοι πολλές φορές) παίκτες του παιχνιδιού του ANT1 είναι εξαιρετικά διασκεδαστικοί. Και δεν φαίνεται να τους απασχολεί καθόλου το πόσο πολύ εξευτελίζονται όταν εµφανίζονται να µη γνωρίζουν τα στοιχειώδη. Αυτό απενοχοποιεί ακόµη περισσότερο την ένοχη διασκέδασή µου κάθε φορά που µε πίτσα και «Coca-Cola» παρακολουθώ το παιχνίδι για να κάνω καινούργιο συκώτι από τα γέλια. Αν και από τότε που, έπειτα από υπόδειξη φίλων, ανακάλυψα τον κυπριακό «Πιο αδύναµο κρίκο», µετά από όσα άκουσα να λένε οι εκεί παίκτες, οι παίκτες του ελληνικού «Ρουκ Ζουκ» ανέβηκαν πολύ στα µάτια µου, άρχισαν να µου φαίνονται πολύ πιο διαβασµένοι από όσο φαίνονταν στην αρχή. Σας µεταφέρω ενδεικτικά µερικές ερωταπαντήσεις, τις οποίες µπορείτε εξάλλου να βρείτε και στο YouTube.
«Ποιας θρησκείας είναι ηγέτης ο Δαλάι Λάμα;» ρωτάει ο παρουσιαστής της κυπριακής παραγωγής, δημοσιογράφος Τάσος Τρύφωνος: «Της Καθολικής». Κόκαλο ο Τρύφωνος. «Πώς λένε στην Ελλάδα το πιστολάκι μαλλιών;». «Αξεσουάρ». «Ποιος ήταν ο πατέρας της Παναγίας;». «Ο Θεός». «Η περμανάντ είναι γλυκό του κουταλιού ή είδος χτενίσματος;». «Γλυκό του κουταλιού». «Η γέφυρα Χαρίλαος Τρικούπης στην Ελλάδα συνδέει το Ρίο με το;». «Ντε Τζα…νέιρο». «Με το μανικιούρ ή με το πεντικιούρ φροντίζουμε τα νύχια των δαχτύλων των χεριών;». «Με το πεντικιούρ». «Από ποια χώρα κατάγεται ένας Κονγκολέζος;». «Από την Ιαπωνία». «Ποια είναι η πρωτεύουσα της Δημοκρατίας του Παναμά;». «Το Σουέζ». «Από ποιο ελληνικό νησί κατάγεται η «Φραγκοσυριανή» στο ομώνυμο τραγούδι του Βαμβακάρη;». «Πάσο».
Πάσο… και δέος και για τον τηλεθεατή που έκπληκτος αναρωτιέται: Πόσοι αλήθεια αιώνες έχουν περάσει από την εποχή που η Ελενα Ακρίτα παρουσίαζε τον «Πιο αδύναμο κρίκο» στο Mega και οι παίκτες σε εντυπωσίαζαν με τις γνώσεις τους, έως το 2018-19 που τον παρουσιάζει ο ηρωικός (πώς κρατιέται και δεν πέφτει στο πάτωμα από τα γέλια;) Τρύφωνος στο ΡΙΚ. Και όμως, έχουν περάσει μόνο 18 χρόνια. Που ήταν ως φαίνεται αρκετά όχι μόνο για να ζήσουμε μια σφοδρή οικονομική κρίση αλλά και να ξεχάσουμε και αυτά που ξέραμε. Πόσο ντροπιαστικό! Εκτός αν θεωρήσουμε κατάκτηση του ανθρώπου της νέας εποχής το να περιφέρει ακομπλεξάριστα την άγνοιά του, διεκδικώντας μάλιστα και βραβεία σε τηλεοπτικές εκπομπές γνώσεων όπου κερδίζει απλώς ο λιγότερο αμαθής. Εκείνος που με προσόντα το θράσος και την άγνοια επιβάλλει την παρουσία του βροντοφωνάζοντας: «Δεν με νοιάζει τίποτα, δεν γνωρίζω τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι ελεύθερος». Είσαι;
