Ηταν στις αρχές της εβδομάδας όταν ο Στέφανος Κασσελάκης κατηγόρησε τη Νέα Αριστερά ότι ρίχνει νερό στον μύλο της ΝΔ. Επειτα ήρθε η δήλωση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ για τις δαπάνες της Υγείας που «πρέπει να είναι τουλάχιστον 5%», ακόμα μία δηκτική ανακοίνωση («Ο κ. Κασσελάκης προτείνει μείωση» είπαν) και ακόμα μία καθόλου συντροφική μαχαιριά από τον ίδιο που ταύτισε τους πρώην συντρόφους του με τον υπουργό Υγείας Αδωνι Γεωργιάδη.

Η αλληλουχία αυτών των επεισοδίων αρκεί για να περιγραφεί ο πόλεμος που βρίσκεται σε εξέλιξη στο μέτωπο της Κεντροαριστεράς. Από τον οποίο δεν λείπει, ασφαλώς, ο τρίτος πόλος του δράματος: το ΠαΣοΚ και ο Νίκος Ανδρουλάκης που χαρακτήρισε τον ομότιτλό του στον ΣΥΡΙΖΑ «διασκεδαστή», την ώρα που η Νέα Αριστερά έκανε λόγο για «ψευδοθαυματοποιό». Τα συνεχή πυρά που ανταλλάσσουν οι τρεις πρωταγωνιστές, Στ. Κασσελάκης, Ν. Ανδρουλάκης και Αλ. Χαρίτσης, μαζί με τις ηγετικές τους ομάδες, καθιστούν ανέφικτη οποιαδήποτε επικοινωνία. Με ποιο επίδικο;

«Δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις, αλλά την ημέρα των εκλογών θα πάνε στην κάλπη ή στην παραλία;» είναι το πρόβλημα που θέτει υπό τη μορφή ερωτήματος εκλογικός αναλυτής

Η απάντηση μπορεί να δοθεί ανά ζεύγη. Στο ζεύγος ΣΥΡΙΖΑ – ΠαΣοΚ, είναι η δεύτερη θέση στις εκλογές της 9ης Ιουνίου, αν και στις μετρήσεις το κόμμα της πλατείας Κουμουνδούρου φαίνεται να εξασφαλίζει μια διαφορά τριών μονάδων από εκείνο της Χαριλάου Τρικούπη. Καθώς όμως απομένουν 40 ημέρες έως τις εκλογές, διάστημα που κρίνεται επαρκές από τα κομματικά επιτελεία για κάθε πιθανή και απίθανη ανατροπή, η κάλπη εξακολουθεί να πυροδοτεί έναν ανταγωνισμό και θρέφει ένα παιχνίδι κυριαρχίας, από το αποτέλεσμα του οποίου θα κριθούν οι ισορροπίες της επόμενης μέρας.

«Η ένταση είναι δεδομένη και αυτή θα κυριαρχεί έως τις ευρωεκλογές» σημειώνουν αναλυτές. Σύμφωνα με τους ίδιους, «το αποτέλεσμα των εκλογών θα διαμορφώσει τις νέες συντεταγμένες του πολιτικού χάρτη». Εως τότε ο ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Στ. Κασσελάκη θα κινείται στην «αλαζονική» κατά τους αντιπάλους του λογική ότι το κόμμα του υπερέχει έναντι όλων των άλλων. Η ανάγκη να διασφαλιστεί αυτή η υπεροχή εξηγεί και τη στρατηγική του επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτή δεν είναι άλλη από την ανοιχτή μετωπική σύγκρουση τόσο με το ΠαΣοΚ όσο και με τη Νέα Αριστερά, τροχιά την οποία δεν θα εγκαταλείψει ο ΣΥΡΙΖΑ πριν στηθούν οι κάλπες.

Δυνητικός σύμμαχος η Κωνσταντοπούλου

Aν από τη μία πλευρά η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ μέμφεται με ιδιαίτερα επικριτικό ύφος τα δύο κόμματα, τους προέδρους τους και τα στελέχη τους για την κριτική που του ασκούν, από την άλλη δεν φείδεται θετικών σχολίων για την επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου και για τον τρόπο που πολιτεύεται τόσο εντός όσο και εκτός Κοινοβουλίου. «Η εκπροσώπηση που έχει προσφέρει στην κυρία Καρυστιανού και η μαχητικότητά της στη Βουλή για τα Τέμπη ήταν πολύ θετικά» σχολίασε, για να προσθέσει πως «υπάρχουν και άνθρωποι στη Βουλή και στελέχη τους που πρεσβεύουν παρόμοιες ιδέες και παρόμοια ιδεώδη και αξίες».

Με αυτόν τον τρόπο, και ενώ αρνείται πεισματικά οποιαδήποτε αναφορά στα περί μελλοντικής συνεργασίας ή έστω συζήτησης με τον Ν. Ανδρουλάκη και τη Νέα Αριστερά, ο Στέφανος Κασσελάκης υποδεικνύει την Πλεύση Ελευθερίας ως τον μοναδικό δυνητικό σύμμαχο. Εστω και αν η Ζωή Κωνσταντοπούλου από τη μεριά της δεν δείχνει να ενδιαφέρεται για μια τέτοια σύμπλευση, γεγονός παραμένει πως η «βολιδοσκόπηση» συνδέεται με το μετεκλογικό τοπίο και μια στόχευση στη βάση της οποίας θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ως «ισχυρή δύναμη του προοδευτικού χώρου».

Η στόχευση εδράζεται στη δημοσκοπική ανάλυση που λέει πως το κόμμα κινείται στην περιοχή του 15% και πλέον, όταν στην αρχή του έτους οι δημοσκοπήσεις το εμφάνιζαν στη ζώνη του 10%-11% ή ακόμα και του 9%. Η αυξητική αυτή τάση ερμηνεύεται ως «παγιωμένη», αν και παραγνωρίζεται η πιθανότητα η δεξαμενή του ΣΥΡΙΖΑ να έχει γεμίσει από εκείνο το τμήμα των ψηφοφόρων που δεν κινείται και δεν επιλέγει με πολιτικά κριτήρια. «Δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις, αλλά την ημέρα των εκλογών θα πάνε στην κάλπη ή στην παραλία;» είναι το πρόβλημα που θέτει υπό τη μορφή ερωτήματος εκλογικός αναλυτής.

Θάβοντας τα τσεκούρια μετά τις εκλογές

Το άλλο ερώτημα που τίθεται είναι πώς, σε αυτές τις πολεμικές συνθήκες, θα θαφτούν τα τσεκούρια του πολέμου στις 10 Ιουνίου. Πώς, με άλλα λόγια, θα επουλωθούν τα τραύματα που άνοιξαν οι οξείς χαρακτηρισμοί. Πληροφορίες πάντως θέλουν την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, από τη θέση ισχύος που θα της προσφέρει το αποτέλεσμα της κάλπης, να απευθύνει προσκλητήριο σε όλους, με το κόμμα στον ρόλο της ομπρέλας για την πληθυντική Κεντροαριστερά.

Το εγχείρημα κρίνεται δύσκολο από εκείνους που γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις. Από την προσοχή των αναλυτών ωστόσο δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός πως ένα ανάλογο σχέδιο, έστω και σε πιο ρεαλιστική βάση, ξεδίπλωσε και ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος μιλώντας στην τηλεόραση του Σκάι δήλωσε πως θέλει ένα ισχυρό ΠαΣοΚ προκειμένου «να συμβεί ό,τι συνέβη στην Ιβηρική Χερσόνησο – και στην Ισπανία και στην Πορτογαλία […]». Οπως εξήγησε στη συνέχεια, «με πυρήνα τη δημοκρατική παράταξη και άλλες δυνάμεις από το προοδευτικό Κέντρο που πήγαν στη ΝΔ καθώς και από την προοδευτική Αριστερά – γιατί υπάρχουν και στον ΣΥΡΙΖΑ και στη Νέα Αριστερά σοβαροί άνθρωποι, φιλοευρωπαϊστές που μπορούμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, να ενώσουμε τις αγωνίες μας και να υπάρχει ισχυρή αντιπολίτευση απέναντι στη Νέα Δημοκρατία».

Από τη διατύπωση γίνεται σαφές πως το προσκλητήριο του προέδρου του ΠαΣοΚ δεν απευθύνεται στον «όλον ΣΥΡΙΖΑ» και οπωσδήποτε όχι στον πρόεδρό του. Υπό την προϋπόθεση ασφαλώς ότι το ΠαΣοΚ θα κάνει τη δική του ανατροπή. Θα γίνει; Οπως πάντως έχει πει και ο Στέφανος Κασσελάκης, «οι κάλπες είναι άδειες».