Το μεσαιωνικό θέμα της συμφωνίας με τον Διάβολο έχει στοιχειώσει τη δυτική λογοτεχνία. Και μάλιστα, αρκετά μετά τον Φάουστ του Γκαίτε, αναπτύχθηκε και η θεωρία περί φαουστικού χρόνου, ως αντίθετη στην ελληνική περί απολλώνιου χρόνου. Αυτό είναι και το θέμα του αριστουργήματος του Τόμας Μαν, Δόκτωρ Φάουστους (1947), εφάμιλλο του Μαγικού βουνού του ίδιου. Ο γιός του, Κλάους Μαν, όμως με το Μεφίστο προηγήθηκε κατά έντεκα χρόνια. Βέβαια, το μυθιστόρημα του γιου δεν μπορεί να συγκριθεί με το opus magnum του πατέρα. Παραμένει όμως ένα βιβλίο εξαιρετικό και δεν είναι τυχαίο που αγαπήθηκε και εντός και εκτός Γερμανίας. Απόδειξη ότι αυτή η νέα και άψογη μετάφραση της Μαργαρίτας Ζαχαριάδου είναι η τρίτη που εκδίδεται στη γλώσσα μας, παρά το ότι και η μετάφραση της Σοφίας Αυγερινού που κυκλοφόρησε τον περασμένο Δεκέμβριο από τις εκδόσεις Ερμα είναι επίσης πολύ καλή.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
