Μια ανάγνωση του εκλογικού αποτελέσματος της 21ης Μαΐου φαίνεται να απομακρύνεται από την αναζήτηση πολιτικών λόγων. Η βαθύτερη αιτία για τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας – λέγεται – είναι η ηθική κρίση του λαού με την επικράτηση στάσεων στενού ατομισμού και την ηγεμονία φοβικών και μνησίκακων συναισθημάτων. Η εικόνα ενός κόσμου που έχει χάσει την αξιοπρέπειά του και αφήνεται να παρασυρθεί ψηφίζοντας κατά των ίδιων του των συμφερόντων συμπληρώνει το κάδρο. Ο λαός «χάλασε» ή εξέπεσε από το ύψος που είχε κατορθώσει σε κάποιες στιγμές της προηγούμενης δεκαετίας.
Αυτή η κριτική στην παρακμή του λαϊκού φρονήματος συνοδεύεται από την ιδέα πως ζούμε (ή θα ζήσουμε τα επόμενα χρόνια) ένα μεγάλο συντηρητικό κύμα, την άνοδο ιδεών και αξιών που θα επιβραβεύουν τον ατομικό εγωισμό, τον ανταγωνισμό μεταξύ εργαζομένων ή φιλοαυταρχικές ροπές στον τομέα της ασφάλειας και της τάξης.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
