Τον απελθόντα προσφάτως Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλο ουδέποτε ψήφισα ενόσω ήταν μέλος της Νέας Δημοκρατίας. Αλλωστε τα χρόνια εκείνα, εμείς οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ευρωπαϊστές, σοσιαλιστές κ.λπ. είχαμε εναποθέσει τις ελπίδες μας στον λεγόμενο Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου. Τα οψώνια αυτής της πολιτικής αμαρτίας, δηλαδή της λανθασμένης, παραστρατημένης πολιτικής συμπεριφοράς μας, τα πληρώσαμε όλοι μας ένας-ένας και μαζί πάσα η χώρα πολύ ακριβά. Θυμίζω επίσης ότι εκείνη τη μακρινή εποχή (2012) συνέβη το γνωστό αποτρόπαιο επεισόδιο κατά το οποίο μέλος μιας φασιστικής οργάνωσης χειροδίκησε, on camera, εναντίον δύο γυναικών, παρόντος και του υποψηφίου τότε βουλευτή κ. Παυλόπουλου. Πολλά γράφτηκαν, πολλά ειπώθηκαν, ενώ ο ίδιος ο κ. Παυλόπουλος έδωσε τις απαραίτητες εξηγήσεις. Η ιστορία είναι αυτή που θα κρίνει, αν δεν το έχει κρίνει κιόλας, εκείνο το γεγονός. Το σημαντικό είναι άλλο: η καθόλου πολιτική του κ. Παυλόπουλου ως Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας θα κριθεί επίσης από την Ιστορία. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι η κρίση θα είναι ιδιαιτέρως θετική.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
