Εχει έντονες και ενίοτε απόλυτες απόψεις για τα μπεστ-σέλερ και τη γυναικεία λογοτεχνία, τη γενιά του 1930 και το ελληνικό μυθιστόρημα, την ηθογραφία και τα λογοτεχνικά βραβεία, τις εκθέσεις βιβλίου και την παιδεία των ελλήνων συγγραφέων. Είτε συμφωνείς είτε διαφωνείς μαζί του, δεν μπορείς να μην αναγνωρίσεις στην κριτική ματιά του ιδιαίτερη οξυδέρκεια. Μιλάει σταράτα, τεκμηριώνει τις απόψεις του και δεν κρύβει τις ιδεολογικές και τις κριτικές εμμονές του. Κριτικός αλλά και μυθιστοριογράφος, διηγηματογράφος, δοκιμιογράφος και μεταφραστής, κυκλοφόρησε πρόσφατα το Νέο αντιλεξικό νεοελληνικής χρηστομάθειας (Εστία, 2019), τη νέα αναθεωρημένη έκδοση της συλλογής αφορισμών που είχε πρωτοεκδώσει το 1994. Τον συναντήσαμε με αυτή την αφορμή και μιλήσαμε μαζί του για τη χαμένη τέχνη του αφορισμού και τις ατάκες του Internet, για γηγενείς καταστάσεις και ξενόφερτες μόδες. Οι παλιές χρηστομάθειες δίδασκαν τα χρηστά ήθη. Το ωφέλιμο μάθημα που προκύπτει από τη δική του είναι μια στάση ζωής με τα μάτια ανοιχτά απέναντι στα πράγματα, από τη δημοκρατία ως την παγκοσμιοποίηση, από τον δικαιωματισμό ως την πειραματική λογοτεχνία, από την επανάσταση ως τον ρατσισμό, και από το σεξ ως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
