Βασίλης Κοντογιαννόπουλος

Η πανδημία έχει διαμορφώσει ένα νέο πολιτικό σκηνικό. Ενα πλειοψηφικό μέτωπο ορθολογισμού και υπευθυνότητας απέναντι σε μια μειοψηφία ανορθολογισμού και ανευθυνότητας τείνει να υποκαταστήσει το δίπολο Δεξιάς - Αριστεράς.

Μολονότι η ΝΔ εκφράζει κατά βάση τα συντηρητικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, ο Κων. Καραμανλής την ανέδειξε στον σημαντικότερο μεταρρυθμιστικό φορέα της Μεταπολίτευσης.

Ο αποκλεισμός των συνδικαλιστών από τα υπηρεσιακά συμβούλια που αποφασίζουν για τα στελέχη της εκπαίδευσης, απελευθερώνει το εκπαιδευτικό σύστημα από τον αποπνικτικό συνδικαλιστικό εναγκαλισμό.

Η αντίληψη ότι η καταπάτηση του νόμου είναι επίδειξη επαναστατικότητας, ενώ η εφαρμογή του είναι «καταστολή» και «αυταρχικότητα» χαρακτηρίζει μια Αριστερά όχι απλώς αναχρονιστική, αλλά μια Αριστερά που θεωρεί κατάκτηση την άρνηση της να εκσυγχρονισθεί. Γράφει ο Βασίλης Κοντογιαννόπουλος.

Η άλωση της δημόσιας εκπαίδευσης αποτέλεσε κυρίαρχο στόχο της Αριστεράς, με όλες τις εκδοχές της, από τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Η εκπαιδευτική πολιτική του «πρώιμου» – αριστερού ΠαΣοΚ της περιόδου 1981-1985 έθεσε τις βάσεις για την κομματικοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης. Η κατάργηση της αξιολόγησης σε ολόκληρο το φάσμα της εκπαίδευσης. Η καθιέρωση της ψήφου […]

Το σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια αποτελεί κομβικό στοιχείο του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Γιατί επηρεάζει καταλυτικά τη λειτουργία και την ποιότητα της δημόσιας εκπαίδευσης και προς τα κάτω, το Λύκειο, και προς τα πάνω, τα πανεπιστήμια. Ταυτόχρονα, αποτελεί μείζον κοινωνικό ζήτημα, γιατί προκαλεί τη μεγαλύτερη ψυχολογική πίεση και οικονομική αφαίμαξη στους υποψηφίους φοιτητές και στις οικογένειές […]

Στη σημερινή πολιτική πραγματικότητα, με το απαξιωμένο στη συνείδηση της πλειοψηφίας των πολιτών πολιτικο-κομματικό σύστημα, το τοξικό πολιτικό κλίμα και τη διάχυτη απαισιοδοξία για το μέλλον, η ανάταξη της χώρας από το αξιακό, πολιτικό και οικονομικό κώμα δεν μπορεί να προέλθει από την απλή εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία. Απαιτείται πραγματική πολιτική αλλαγή πάνω σε […]

Η Ελλάδα δεν πρόκειται να βγει από την κρίση αν πολιτικό σύστημα και κοινωνία δεν δούμε κατάματα τις πραγματικές αιτίες της χρεοκοπίας και δεν αποφασίσουμε να τις αντιμετωπίσουμε. Δύο είναι οι κύριες αιτίες: ΠΡΩΤΟΝ, η αδυναμία πραγματοποίησης των αναγκαίων ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ, στο κράτος, στην οικονομία και στο εκπαιδευτικό σύστημα, που επέβαλε η ανάγκη προσαρμογής μας στις […]

Η τραγωδία της Ανατολικής Αττικής αποκάλυψε την απίστευτη αδυναμία διαχείρισης κρίσης, σε επίπεδο τόσο κυβερνητικής δράσης όσο και επικοινωνίας.

«Δεν επιχειρούμε να πολιτικοποιήσουμε την ηθική» ισχυρίστηκε σε πρόσφατη ομιλία του στο Οικονομικό Φόρουμ Δελφών ο Αλέξης Τσίπρας. Για να καταλήξει: «Δίνουμε καθημερινά εξετάσεις στον ελληνικό λαό. Μακριά από τις παθογένειες του παρελθόντος, μακριά από τη διαπλοκή των συμφερόντων και την πελατειακή λογική που γνωρίσαμε και πληρώσαμε ως χώρα στο παρελθόν».

Υπάρχουν τρεις βασικές αρχές εφαρμοσμένης πολιτικής. Πρώτον, δεν κυβερνάς έναν λαό διχάζοντάς τον. Δεύτερον, δεν ανοίγεις όλα το μέτωπα ταυτόχρονα. Τρίτον, δεν παίρνεις κρίσιμες αποφάσεις χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με την αντιπολίτευση και συστηματική ενημέρωση και προετοιμασία της κοινής γνώμης.

«Ο κ. Σημίτης θα καταγραφεί στην Ιστορία ότι ήταν ο Πρωθυπουργός που έβλεπε τις μίζες να περνούν δίπλα του, χωρίς να αντιδρά».

«Στη χρεοκοπία και τα μνημόνια μας οδήγησε ο παλιός δικομματισμός και τα οικονομικά συμφέροντα που εξυπηρέτησε» αποφαίνεται αρθρογράφος φιλοκυβερνητικής εφημερίδας.

Η 23η Ιουνίου είναι μια σημαντική ημερομηνία για την Κεντροαριστερά αλλά και για τη χώρα.