«Ναι στο Σύνταγμα/πιστεύω μας να γίνει. Ναι στο Σύνταγμα/για ενότητα, γαλήνη. Ναι στο Σύνταγμα/για αγάπη και ομόνοια.
Πρόσφατα, σε συζητήσεις με φίλους και γνωστούς, λίγο-πολύ έμπειρους στα πολιτικά και στα εκλογικά
Στις 24.11.2013 στις «Νέες Εποχές» του «Βήματος της Κυριακής» δημοσιευόταν κείμενό μου με τίτλο «Απαντήσεις σε (όχι πάντα) καλόπιστα ερωτήματα».
Και πρώτα, μια αναγκαία διευκρίνιση. Στη χώρα μας συνηθίζεται να λέμε και να γράφουμε η Αριστερά εννοώντας την κομμουνιστική και κομμουνιστογενή Αριστερά.
Πριν από μερικές ημέρες το Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Γαλλικό Ινστιτούτο οργάνωσαν μια αρκετά ασυνήθιστη εκδήλωση, στο κτίριο του Παλαιού Πανεπιστημίου, στην Πλάκα
Ενα πανίσχυρο ρεύμα, αυτό του αντιδυτικισμού, διαπερνά την πολιτική μας ζωή, τη χώρα γενικότερα, αλλά και το συλλογικό μας ασυνείδητο.
Περί διερευνητικών εντολών για τον σχηματισμό κυβέρνησης ο λόγος και όχι βέβαια περί της τρίτης από τις Δέκα Εντολές
Εδώ και αρκετά χρόνια τα περισσότερα κείμενά μου βάλλουν, μεταξύ άλλων, κατά του μυωπικού και στρεψόδικου εθνικισμού
«Pourquoi ont-ils tué Jaurès» τραγουδούσε με τη γνωστή ευαισθησία του και εκφραστικότητα ο Ζακ Μπρελ, κάπου εκεί στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Το βράδυ της 31ης Ιουλίου 1914 ο Ζαν Ζορές βρισκόταν στα γραφεία της αγαπημένης του «Humanité», της εφημερίδας του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος που ο ίδιος είχε ιδρύσει το 1904. Λίγο πριν ολοκληρώσει […]
Στις 28 Ιουνίου 1914 ο αρχιδούκας Φραγκίσκος Φερδινάνδος, διάδοχος του θρόνου των Αψβούργων, επισκεπτόταν το Σαράγεβο, πρωτεύουσα της Βοσνίας,
Παράφραση του γνωστού βιβλίου του Θανάση Βαλτινού προφανώς ο τίτλος. Προσφέρεται κατ' εξοχήν, νομίζω, η δεκαετία του 1950 για συγκρίσεις με όσα συμβαίνουν σήμερα στον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Τον τελευταίο καιρό συναντάω αρκετούς που, χωρίς να δηλώνουν οπαδοί ή δεδομένοι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, τείνουν να διατυπώνουν κάποια καλόπιστα, κατά κανόνα, ερωτήματα.
Στο «ΒΗΜΑ» της προηγούμενης Κυριακής δημοσιεύτηκε κείμενο του καθηγητή Αντώνη Λιάκου (Α.Λ.) με τον ηχηρό τίτλο «Ενα προοδευτικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων».Στο κείμενο του Α.Λ., το οποίο υπήρξε απλώς το έναυσμα για όσα ακολουθούν, η αριστερά/Αριστερά γράφεται με κεφαλαίο αρχικό.