Αρχέστρατος

Λατρεύω τη Θεσσαλονίκη και πετάω τη σκούφια μου όταν μου παρουσιάζεται ευκαιρία να την επισκεφτώ. Με αφορμή μια πρόσκληση σε ένα συνέδριο, λοιπόν, πέρασα ένα διήμερο στην πόλη που ασκεί επάνω μου μια ακατανίκητη έλξη. Στα ταξίδια μου, μακρινά ή κοντινά, έχω έναν κανόνα: αφήνομαι στα χέρια των ντόπιων. Το ίδιο έπραξα και τις λίγες […]

Πέρασα από το Παντοπωλείον της Μεσογειακής Διατροφής τις προάλλες αναζητώντας κάτι για το πρωινό. Μου αρέσει να το κάνω αυτό, να τριγυρνάω δηλαδή στα παντοπωλεία και να περνάω ώρες αναζητώντας γεύσεις που θα αλλάξουν τη διατροφική ρουτίνα μας. Το βλέμμα μου τράβηξαν, χάρη στη διακριτική, καλαίσθητη συσκευασία τους, τα προϊόντα Dolopia τα οποία, όπως με […]

Το κρασί που επέλεξε η Αλεξάνδρα το είχα δει στις αθηναϊκές κάβες, αλλά δεν είχα τολμήσει να το δοκιμάσω. Η αλήθεια είναι ότι η ρετσίνα δεν ήταν ποτέ η επιλογή μου. Στην πραγματικότητα, είχα να πιω ρετσίνα πολλά χρόνια, θεωρώντας την ένα κακοποιημένο κρασί. Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ούτε το βάθος ούτε την […]

Είχαμε φιλοξενούμενους αυτές τις ημέρες. Ο Κώστας, πρώην συμφοιτητής και συγκάτοικός μου εκείνη την ωραία εποχή, ήρθε από τη Δράμα με τη σύζυγό του για δουλειές. Και ως γαλαντόμος Μακεδόνας, έφτασε φορτωμένος καλούδια, όπως κάνει κάθε φορά που μας δίνει τη χαρά να τον βλέπουμε στα μέρη μας. Θα έπρεπε να βλέπατε το πρόσωπο της […]

Ενα πεσκέσι με περίμενε τις προάλλες στο περιοδικό: μέσα σε μια άσπρη χάρτινη σακούλα, πάνω στην οποία υπήρχε το όνομά μου γραμμένο με ωραία καλλιγραφικά γράμματα, βρήκα ένα βαρύ δοχείο. Το σχήμα του παρέπεμπε στην μυλόπετρα που χρησιμοποιούνταν στο παρελθόν για τη σύνθλιψη του ελαιοκάρπου και η οποία αντικαταστάθηκε από μεθόδους ταχύτερες μεν βάναυσες ως […]

Μαζευτήκαμε μια μεγάλη παρέα παλιών συμφοιτητών και αποφασίσαμε να πάμε στον «Θαλασσινό» στις Τζιτζιφιές για ψάρια και μεζέδες. Ενθυμούμαι πως η πρώτη φορά που πέρασα την πόρτα του ήταν το 1989. Τότε στους γύρω δρόμους συναντούσες τα άλογα του γειτονικού ιπποδρόμου να κάνουν βόλτες επιστρέφοντας από τον πεταλωτή τους. Δύσκολα μπορούσε να επιλέξει κάποιος την […]

Θα το δηλώσω αμέσως: ως γνήσιος λάτρης των καθαρών γεύσεων, ποτέ δεν θα έμπαινα στον πειρασμό να δειπνήσω σε ένα εστιατόριο με fusion κουζίνα. Αλλά όταν η κόρη μου αποφάσισε να με παρασύρει μέχρι την Κηφισιά και το εστιατόριο OOZORA για να φάμε με φίλους της που είχαν έλθει από το Παρίσι, δεν είχα ιδέα […]

Δυο κρασιά με βαρύ αρχαίο όνομα έλαβα προσφάτως: το όνομα του αρχαίου βασιλιά της Οιχαλίας Ευρύτου, ο οποίος ήταν εγγονός του Απόλλωνα και φημισμένος τοξοβόλος, επέλεξε να δώσει στα κρασιά του το Οινοποιείο Τσοπελάκου με έδρα το Ζευγολατιό. Τόσο το λευκό ξηρό από μοσχοφίλερο, όσο και το ρουμπινί κόκκινο από συνδυασμό Syrah και Merlot φαίνονται […]

Η βόλτα με την κόρη μου είχε μια συγκεκριμένη αποστολή: η μητέρα της, που δήλωσε ότι βαρέθηκε να πίνει το ίδιο τσάι, μας ανέθεσε να βρούμε κάτι για να αλλάξει τη ρουτίνα της. Τραβήξαμε για το Tsaina, στην οδό Σόλωνος 28. Αφού μυρίσαμε τόσα τσάγια που οι οσφρητικοί μου υποδοχείς είχαν πια μπερδευτεί, η κόρη […]

Καθώς ο Γενάρης μάς χάρισε παρατεταμένες αλκυονίδες ημέρες, βρήκαμε την ευκαιρία για μια βόλτα στον Πειραιά. Και ενώ η σύζυγός μου έψαχνε «κάτι ιδιαίτερο για δώρο» στα παλαιοπωλεία, εγώ μπήκα στον αγαπημένο Μανδραγόρα. Σε αυτό το κατάστημα μου αρέσουν όλα (η ιστορία του, το ντεκόρ του…), αλλά κυρίως οι μυρωδιές του που σε ταξιδεύουν. Εφυγα […]

Οταν πρωτοάνοιξε το Βαρούλκο έγινε πολύ γρήγορα δημοσιογραφικό στέκι. Ετσι, λίγο πριν από τις εκλογές του 1981 ο αείμνηστος Λέων Καραπαναγιώτης, διευθυντής των «Νέων», χάρισε στον Λευτέρη Λαζάρου μια γελοιογραφία η οποία έδειχνε τρεις ομάδες ψηφοφόρων να σχηματίζουν ουρές πίσω από τις αντίστοιχες σημαίες. Κάτω από τις δύο πρώτες ουρές, που ήταν μικρο-μεσαίου μεγέθους, έγραφε […]

Δεν ξέρω ακριβώς τι με έσπρωξε να βάλω στο καλάθι μου ένα σακουλάκι με αραχίδες από την Καλαμάτα μια μέρα που είχα πάει στο ΑΒ Βασιλόπουλος της γειτονιάς μας. Πιθανότατα η νοσταλγία: όταν ήμουν παιδί, τις αραχίδες τις λέγαμε κικιρίκια και τις αγοράζαμε σε μικρά σακουλάκια από το περίπτερο με το χαρτζιλίκι μας. Είχαν τόνους […]

Ευτυχώς που έλειψε δυο-τρεις ημέρες ο γαμπρός μου σε ταξίδι και μονοπώλησα για λίγο την προσοχή της κόρης μου. Ε ναι! Το ομολογώ, μου είχαν λείψει οι βόλτες μας και χρειάζομαι όλη μου την αυτοσυγκράτηση για να μην την αποσπώ από τη δική της πλέον οικογένεια. Περιττό, λοιπόν, να σας περιγράψω πόσο χάρηκα όταν μου […]

Πάνε πολλά χρόνια που η φέτα του Κωσταρέλου νοστιμίζει το τραπέζι μας. Και όλον αυτόν τον καιρό δεν μας πείραζε καθόλου που έπρεπε να ταξιδέψουμε προς τα Μεσόγεια για να την αποκτήσουμε. Χάρη στην τρίτη γενιά των Κωσταρέλων, όμως, τα εκλεκτά προϊόντα τους αρχίζουν να έρχονται πιο κοντά μας. Το νεότερο κατάστημά τους, στον αριθμό […]

Πάντα πίστευα ότι το σουβλάκι, το εθνικό μας γρήγορο φαγητό, έπρεπε να έχει καλύτερη τύχη. Σκεφτείτε το. Αν δεν το φορτώσει κανείς με κρεμμύδια που μένουν κομμένα και εκτεθειμένα στον αέρα για ώρες, με σάλτσες αμφιβόλου προέλευσης και με λιγδωμένες πίτες, πρόκειται για ένα από τα υγιεινότερα σνακ. Ενα καλοψημένο σουβλάκι με το ψωμάκι του […]

ΑΛΑ ΙΤΑΛΙΚΑ Μπορεί να µεγαλώσαµε, αλλά αυτό δεν σηµαίνει ότι δεν απολαµβάνουµε τα Χριστούγεννα, όπως τότε που πιστεύαµε πως υπήρχε όντως ο Αϊ-Βασίλης. Γι’ αυτό και, όσο πλησιάζουν οι γιορτές, επιστρέφω πάντα σε µέρη που ξέρουν να δηµιουργούν χριστουγεννιάτικη ατµόσφαιρα. Εφτασα, λοιπόν, ένα πρωινό στο γιορτινά στολισµένο Salumaio d’Atene, στην Κηφισιά, για να διαπιστώσω ότι […]