Με σενάριο το συνομωσιολογικό αφήγημα «πυρόσφαιρα, ξυλόλιο, συγκάλυψη, μπάζωμα», δεξιός και αριστερός αντισυστημισμός, με επικεφαλής γονείς θυμάτων με εμφανή πολιτική στόχευση, επιδόθηκαν σε μία πρωτοφανή επιχείρηση χειραγώγησης της κοινής γνώμης.
Το κίνημα των Τεμπών, που τείνει να προσλάβει πολιτική υπόσταση, πλαισιωμένο από τον αντισυστημισμό. Ζητεί αλήθεια και δικαιοσύνη. Δεν ήταν δυστύχημα, ήταν έγκλημα.
Στην Ελλάδα, την οποία ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει δεσμευτεί να κάνει «κανονική ευρωπαϊκή χώρα», η τραγωδία των Τεμπών έχει οδηγήσει σε εκτροχιασμό της κοινής λογικής και της πολιτικής ευθύνης. Το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα βαφτίστηκε «έγκλημα»
«...ο Σημίτης ποτέ δεν κατάφερε να κερδίσει τη συμπάθεια των Ελλήνων, ούτε καν των ψηφοφόρων του κόμματός του. Ωστόσο, αποδείχτηκε ένας από τους πιο επιτυχημένους Πρωθυπουργούς στην ιστορία της Ελλάδας»
Ο Οκτώβριος αναδεικνύεται σε κρίσιμο μήνα για τις πολιτικές μας εξελίξεις. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, στις οποίες και τα τρία συστημικά κόμματα πέρασαν κάτω από τον πήχη που οι ηγεσίες τους είχαν θέσει, οδήγησαν και τα τρία σε περιδίνηση εσωστρέφειας.
Κατά καιρούς γίνεται λόγος για το τέλος της Μεταπολίτευσης και μετάβαση σε νέα Μεταπολίτευση. Όπως έχει σημειώσει ο Νίκος Αλιβιζάτος, η Μεταπολίτευση θα τελειώσει μόνο αν ανατραπεί η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία.
Στην τελική ευθεία προς τις ευρωεκλογές οι θέσεις των κομμάτων για το ευρωπαϊκό μέλλον αγνοούνται.
Η τραγωδία των Τεμπών πρέπει να αποτελέσει σημείο επανεκκίνησης με στόχο την επιτάχυνση του μείγματος των μεταρρυθμίσεων που υπαγορεύει η νικηφόρα στρατηγική της «τριγωνοποίησης», η οποία συνθέτει στοιχεία και «δεξιάς» και «αριστερής» απόχρωσης.
Η παιδεία, όπως και η άμυνα της χώρας, είναι τομείς που διασφαλίζουν την επιβίωση του Έθνους. Επιτάσσουν την εφαρμογή εθνικής και όχι κομματικής πολιτικής.
Κάθε μεταρρύθμιση αποκτά μεγαλύτερη αξία όταν επιχειρείται από μια Κυβέρνηση που αγνοεί το πολιτικό κόστος.
Αντιμέτωπη με νέα πολιτική πραγματικότητα η χώρα. Είναι ώρα να κλείσει ο ιστορικός κύκλος της Μεταπολίτευσης. Η Ελλάδα να γυρίσει σελίδα.
Τώρα είναι η ώρα για επανίδρυση του πολιτικού συστήματος και αποκατάσταση της εμπιστοσύνης ανάμεσα σε πολιτικούς και κοινωνία.
Η 24η Ιουλίου 1974 έχει καθιερωθεί ως η επέτειος αποκατάστασης της δημοκρατίας. Η αλήθεια είναι ότι το βράδυ της 24ης Ιουλίου δεν επέστρεψε η δημοκρατία στην Ελλάδα. Επέστρεψε ο Κων. Καραμανλής. Επειτα από 11 χρόνια αυτοεξορίας στο Παρίσι, ο Κων. Καραμανλής κλήθηκε να αναλάβει το ιστορικό έργο αποκατάστασης της δημοκρατίας και ανόρθωσης της χώρας από […]
Μέχρι τώρα είχε επικρατήσει ο όρος «νομοσχέδιο-σκούπα» προκειμένου να χαρακτηριστεί μία εκτεταμένη νομοθετική παρέμβαση. Με το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ μπορεί να γίνει λόγος για Γίγα-Νομοσχέδιο. Με τα 345 άρθρα του επιδιώκεται η εκ βάθρων μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των ΑΕΙ και ταυτόχρονα η κωδικοποίηση της διάσπαρτης και αχανούς νομοθεσίας που τα διέπει. Πρόκειται […]
Το τίμημα του παραλογισμού του Πούτιν είναι βαρύ. Για τη χώρα του, τον λαό του, αλλά και τον ίδιο προσωπικά.
Επειτα από 12 χρόνια απόλυτης εξουσίας, ο Βλαντίμιρ Πούτιν, απομονωμένος στα τσαρικά ανάκτορα του Κρεμλίνου, κατελήφθη από κρίση μεγαλείου. Το «διάγγελμα» με το οποίο επιχείρησε να δικαιολογήσει την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση», όπως αποκάλεσε την εισβολή σε μια ανεξάρτητη χώρα, είναι αποκαλυπτικό του μεγαλοϊδεατισμού και του σοβινισμού του. Αμφισβήτησε την υπόσταση της Ουκρανίας ως κράτους και […]
Η πανδημία έχει διαμορφώσει ένα νέο πολιτικό σκηνικό. Ενα πλειοψηφικό μέτωπο ορθολογισμού και υπευθυνότητας απέναντι σε μια μειοψηφία ανορθολογισμού και ανευθυνότητας τείνει να υποκαταστήσει το δίπολο Δεξιάς - Αριστεράς.
Τα ήπια συμπτώματα της μετάλλαξης Ομικρον οδηγούν τους επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους του εφιάλτη της πανδημίας. Η εκρηκτική αύξηση των κρουσμάτων, λόγω της υπερ-μετάδοσης της Ομικρον, δεν συνοδεύεται από αντίστοιχη αύξηση των σκληρών δεικτών, των νοσηλειών στις ΜΕΘ και των θανάτων. Η πανδημία θα τελειώσει. Επιστήμονες τοποθετούν το τέλος της […]
Μολονότι η ΝΔ εκφράζει κατά βάση τα συντηρητικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, ο Κων. Καραμανλής την ανέδειξε στον σημαντικότερο μεταρρυθμιστικό φορέα της Μεταπολίτευσης.