Η άσκηση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο κατά το ένα τρίτο, να σταματήσει την επανεμφάνιση των όγκων και να είναι πιο αποτελεσματική ακόμη και από τα φάρμακα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας δοκιμής-ορόσημο που θα μπορούσε να μεταμορφώσει τις κατευθυντήριες γραμμές για την υγεία παγκοσμίως.
Εδώ και δεκαετίες, οι γιατροί συνιστούν την υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής για να μειωθεί ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου. Αλλά μέχρι τώρα υπήρχαν ελάχιστα στοιχεία για τον αντίκτυπο που θα μπορούσε να έχει μετά τη διάγνωση, με ελάχιστη υποστήριξη για την ενσωμάτωση της άσκησης στη ρουτίνα των ασθενών.
Ασκηση vs επανεμφάνισης καρκίνου ή ανάπτυξης νέου
Τώρα, μια παγκόσμια πρώτη δοκιμή στην οποία συμμετείχαν ασθενείς από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Αυστραλία, τη Γαλλία, τον Καναδά και το Ισραήλ διαπίστωσε ότι ένα δομημένο πρόγραμμα άσκησης μετά τη θεραπεία μπορεί να μειώσει δραματικά τον κίνδυνο θανάτου, επανεμφάνισης της νόσου ή ανάπτυξης νέου καρκίνου.
Τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν στο Σικάγο στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (Asco), το μεγαλύτερο συνέδριο για τον καρκίνο παγκοσμίως, και δημοσιεύθηκαν στο New England Journal of Medicine.
Σαφείς ενδείξεις
Για πρώτη φορά στην ιστορία της ιατρικής, υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η άσκηση είναι ακόμη καλύτερη στην πρόληψη της υποτροπής του καρκίνου και του θανάτου από πολλά από τα φάρμακα που συνταγογραφούνται σήμερα στους ασθενείς, δήλωσε ένας από τους κορυφαίους γιατρούς για τον καρκίνο στον κόσμο.
Η Δρ Julie Gralow, επικεφαλής ιατρός της Asco, η οποία δεν συμμετείχε στη δεκαετή μελέτη, δήλωσε ότι η ποιότητα των ευρημάτων της ήταν το «υψηλότερο επίπεδο αποδείξεων» και θα οδηγήσει σε «μια σημαντική αλλαγή στην κατανόηση της σημασίας της ενθάρρυνσης της σωματικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια και μετά τη θεραπεία».
Οι ασθενείς που ξεκίνησαν ένα δομημένο πρόγραμμα άσκησης με τη βοήθεια προσωπικού γυμναστή ή προπονητή υγείας μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας είχαν 37% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου και 28% χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης υποτροπής ή νέου καρκίνου, σε σύγκριση με τους ασθενείς που έλαβαν μόνο συμβουλές υγείας, σύμφωνα με τη μελέτη.
«Η Ασκηση είναι καλύτερη από ένα φάρμακο»
Κληθείς να τοποθετήσει την επίδραση της άσκησης στην έκβαση των ασθενών με καρκίνο σε ένα πλαίσιο, ο Gralow δήλωσε: «Τιτλοφορήσαμε την ημερίδα όπου παρουσιάστηκε η έρευνας ως As Good as a Drug. Εγώ θα την είχα μετονομάσει καλύτερα από ένα φάρμακο, επειδή δεν έχετε όλες τις παρενέργειες».
«Είναι το ίδιο μέγεθος οφέλους πολλών φαρμάκων που εγκρίνονται για αυτό το μέγεθος οφέλους – 28% μειωμένος κίνδυνος εμφάνισης, 37% μειωμένος κίνδυνος θανάτου. Τα φάρμακα εγκρίνονται για λιγότερο από αυτό, και είναι ακριβά και τοξικά».
«Όταν ξεκίνησα πριν από τρεις δεκαετίες ήταν ακόμα η εποχή που ήμασταν ευγενικοί και λέγαμε, μην το παρακάνετε όταν κάνετε χημειοθεραπεία. Το έχουμε αντιστρέψει αυτό», πρόσθεσε. «Θα έλεγα ότι η άσκηση είναι καλύτερη από ένα φάρμακο».
Το δείγμα της έρευνας
Στην έρευνα οι ερευνητές συμπεριέλαβαν 889 ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου μεταξύ 2009 και 2023. Οι περισσότεροι (90%) είχαν νόσο τρίτου σταδίου. Οι ασθενείς κλήθηκαν τυχαία να συμμετάσχουν σε ένα δομημένο πρόγραμμα άσκησης (445) ή να λάβουν απλώς ένα φυλλάδιο υγιεινού τρόπου ζωής (444).
Όσοι συμμετείχαν στην ομάδα άσκησης συνεργάστηκαν με έναν προσωπικό γυμναστή δύο φορές το μήνα για συνεδρίες καθοδήγησης και εποπτευόμενες συνεδρίες άσκησης και αργότερα μία φορά το μήνα, για συνολικά τρία χρόνια.
Περπάτημα, καγιάκ ή σκι
Η ομάδα άσκησης καθοδηγήθηκε και υποστηρίχθηκε για να τους βοηθήσει να επιτύχουν τους καθορισμένους στόχους άσκησης. Ο εβδομαδιαίος στόχος τους ήταν το ισοδύναμο τριών έως τεσσάρων περιπάτων διάρκειας 45 έως 60 λεπτών, αλλά οι ασθενείς μπορούσαν να επιλέξουν τον τρόπο με τον οποίο θα γίνονταν πιο δραστήριοι. Ορισμένοι έκαναν καγιάκ ή σκι, για παράδειγμα.
Μετά από πέντε χρόνια, οι ασθενείς στην ομάδα άσκησης είχαν 28% χαμηλότερο κίνδυνο υποτροπής ή εμφάνισης νέου καρκίνου από ό,τι οι ασθενείς στην άλλη ομάδα. Μετά από οκτώ χρόνια, οι ίδιοι ασθενείς είχαν επίσης 37% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου σε σχέση με εκείνους στους οποίους είχε απλώς παραδοθεί το φυλλάδιο για τον υγιεινό τρόπο ζωής.
Πώς θα αποφύγετε την υποτροπή ή την εκδήλωση νέου καρκίνου
«Μετά την ολοκλήρωση της χειρουργικής επέμβασης και της χημειοθεραπείας, περίπου το 30% των ασθενών με υψηλού κινδύνου καρκίνο του παχέος εντέρου σταδίου δύο και τρία θα παρουσιάσουν τελικά υποτροπή της νόσου τους», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, δρ Κρίστοφερ Μπουθ, του Πανεπιστημίου Queen’s στο Κίνγκστον του Καναδά. «Ως ογκολόγοι, μία από τις πιο συνηθισμένες ερωτήσεις που μας κάνουν οι ασθενείς είναι »τι άλλο μπορώ να κάνω για να βελτιώσω την έκβασή μου;».
«Τα αποτελέσματα αυτά μας παρέχουν τώρα μια σαφή απάντηση: ένα πρόγραμμα άσκησης που περιλαμβάνει προσωπικό γυμναστή θα μειώσει τον κίνδυνο υποτροπής ή νέου καρκίνου, θα σας κάνει να αισθάνεστε καλύτερα και θα σας βοηθήσει να ζήσετε περισσότερο».
Ασκηση vs καρκίνου σημειώσατε 1-0
Ο καθηγητής Charles Swanton, επικεφαλής κλινικός ιατρός του Cancer Research UK, το οποίο χρηματοδότησε το βρετανικό σκέλος της μελέτης, δήλωσε: «Αυτή η συναρπαστική μελέτη καταγράφει τη δύναμη της άσκησης να μεταμορφώνει την υγεία των ανθρώπων και να αυξάνει τις πιθανότητες επιβίωσής τους από τον καρκίνο μετά τη θεραπεία. Για μια παρέμβαση που δεν είναι φάρμακο, η άσκηση προσφέρει αξιοσημείωτα οφέλη για τους ασθενείς».
Μιλήστε με το γιατρό σας
Για ορισμένους ασθενείς, «η σωματική δραστηριότητα μπορεί να αλλάξει το παιχνίδι και να αλλάξει την πορεία της ανάρρωσής τους», πρόσθεσε ο Swanton. «Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι ογκολόγοι θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να συστήσουν ένα δομημένο πρόγραμμα άσκησης μετά από χειρουργική επέμβαση για να βελτιώσουν τις πιθανότητες επιβίωσης των ανθρώπων.
«Αλλά είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η άσκηση δεν είναι η καλύτερη επιλογή για όλους. Η συμβουλή μου προς τους καρκινοπαθείς είναι να μιλήσετε με τον γιατρό σας πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε νέα σωματική δραστηριότητα».
Τι βλέπουν οι ογκολόγοι
Τα ευρήματα είναι πιθανό να αλλάξουν την παγκόσμια πρακτική, με τους γιατρούς σε όλο τον κόσμο να καλούνται να συζητούν τα προγράμματα άσκησης με τους ασθενείς τους μετά τη θεραπεία, δήλωσαν οι ογκολόγοι στο Σικάγο.
Αν και η μελέτη αυτή παρακολούθησε μόνο ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου, ο Gralow δήλωσε ότι δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι τα ευρήματα δεν θα μπορούσαν να εφαρμοστούν και σε άλλους καρκίνους. Ο Booth δήλωσε ότι θα χρειαστούν δοκιμές για άλλους καρκίνους, αλλά πρόσθεσε ότι τα δεδομένα από αυτή τη μελέτη υποδηλώνουν ότι υπήρχαν χαμηλότερα περιστατικά καρκίνου του μαστού και του προστάτη στην ομάδα άσκησης.
Η άσκηση μετά τη θεραπεία για τον καρκίνο θα μπορούσε να αλλάξει και να σώσει ζωές
«Η άσκηση ως παρέμβαση δεν είναι καμιά αμφιβολία και θα πρέπει να εφαρμόζεται ευρέως», δήλωσε η Δρ Pamela Kunz, της Ιατρικής Σχολής του Yale.
Απαντώντας στα ευρήματα, ο καθηγητής Sir Stephen Powis, ο εθνικός ιατρικός διευθυντής του NHS England, δήλωσε ότι είναι «πραγματικά συναρπαστικό» το γεγονός ότι η προσαρμοσμένη άσκηση μετά τη θεραπεία θα μπορούσε να «αλλάξει τη ζωή».
«Ευρήματα ορόσημο»
«Αυτά τα ευρήματα-ορόσημο υποδηλώνουν ότι τα εστιασμένα βήματα άσκησης, από περιπάτους έως προπονήσεις, θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην υπερφόρτωση της ικανότητας του οργανισμού να αποτρέψει την επιστροφή του καρκίνου μετά τη θεραπεία και να βοηθήσουν να σωθούν περισσότερες ζωές».
«Το να είναι κανείς πιο δραστήριος μπορεί να έχει σημαντικά οφέλη, καθώς βοηθά στη διατήρηση ενός υγιούς βάρους, στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, στη μείωση της φλεγμονής και στην ανύψωση της διάθεσης – και τώρα είναι πραγματικά ενθαρρυντικό να βλέπουμε ότι η άσκηση θα μπορούσε πραγματικά να έχει τη δύναμη να βοηθήσει περισσότερους ανθρώπους να επιβιώσουν από τον καρκίνο».
Πηγή: Guardian
