Δεν φοβάμαι ότι οι έρευνες για την διακρίβωση των συνθηκών κάτω από τις οποίες συνέβη η τραγωδία των Τεμπών, θα παραπεμφθούν στις καλένδες. Όχι, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Ούτε φοβάμαι πως οι έρευνες, θα στραφούν μοιραία και στην κατεύθυνση του εντοπισμού ευθυνών για την καθυστέρηση στην εγκατάσταση και λειτουργία του συστήματος ηλεκτρονικής παρακολούθησης και ελέγχου της κίνησης των συρμών.
Αυτά, κάτω από την ισχυρότατη πίεση του ίδιου του γεγονότος και της σοκαρισμένης ελληνικής κοινωνάς, θα πραγματοποιηθούν. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι η αντίστοιχη, ισχυρή, βούληση που υπάρχει στην κυβέρνηση, δεν θα επιτρέψει την κωλυσιεργία των ερευνών – να επισυμβεί δηλαδή κάτι αντίστοιχο με την τραγωδία στο Μάτι, που διήρκεσαν περί τα 3- 3 ½ χρόνια. Οχι.
Ολα αυτά θα γίνουν σύντομα. Ισως και πριν από τις εκλογές, θα έχουμε ένα πρώτο δείγμα αυτών των εντατικών ερευνών για μια υπόθεση που βύθισε στο πένθος τη χώρα, και έφερε ενώπιος ενωπίω με τις ευθύνες της, την παρούσα κυβέρνηση και διαχρονικά την υπόλοιπη πολιτική τάξη της χώρας.
Εμένα ο φόβος μου εστιάζεται στο αν αυτοί που θα αναλάβουν την έρευνα, θα θελήσουν να διαβούν τον Ρουβίκωνα της εντολής που έχουν λάβει, περνώντας στην “απέναντι” όχθη. Στη γη της διαπλοκής. Αυτής που ακόμη και σήμερα, και μετά από αυτό που συνέβη στα Τέμπη, παραμένει ανέγγιχτη, περιχαρακωμένη και προστατευμένη από την αδιάκοπη απαίτηση της κοινωνίας να απαντηθεί το τεράστιο “γιατί” σε σχέση με το έγκλημα της περασμένης Τρίτης.
Εχω αμφιβολίες. Ισχυρές δε.
Δυστυχώς, όπως δεν τιμωρήθηκε κανείς που τα πυροσβεστικά παρέμειναν καθηλωμένα στη φωτιά στο Μάτι, γιατί η “άνωθεν” εντολή ήταν να είναι σε εγρήγορση μήπως η φωτιά στην Κινέττα ξεφύγει, γιατί κανείς δεν τόλμησε ποτέ να δηλώσει ποιος το απαίτησε από ποιον, και ποιος έδωσε τη σχετική εντολή. Ετσι, φοβάμαι, ότι θα γίνει και με τα Τέμπη. Η διαπλοκή, που χτυπήθηκε ανελέητα μεταξύ της, για το έργο της τηλεδιοίκησης των σιδηροδρόμων, και εξαιτίας αυτού του πολέμου, το έργο καθυστέρησε για πάνω από 20 χρόνια, δεν πρόκειται να ενοχληθεί, φοβάμαι.
Είναι καλά οχυρωμένη και απρόσβλητη. Πολύ απλά γιατί είναι ανίκητη, όσο το πολιτικό προσωπικό της χώρας εξακολουθεί να έχει μαζί της άνομες σχέσεις. Και θα εξακολουθεί να είναι, όσο δεν κόβονται μαχαίρι αυτοί οι δεσμοί. Που είναι διαχρονικοί, και δεν γνωρίζουν κόμματα και ιδεολογίες. Θα αποτελέσει η τραγωδία των Τεμπών, την αφορμή; Πολύ θα ήθελα να το δω να συμβαίνει, αλλά είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτικός.
Χρειάζεται σκληρή δουλειά εκ μέρους των πολιτικών, να καταφέρουν να απαγκιστρωθούν από εκείνη. Απαιτείται ενίσχυση των θεσμών, λογοδοσία, εκπαίδευση, αποφασιστικότητα και αξιοπρέπεια: να γνωρίζει η διαπλοκή, ότι ένα έργο που εξαγγέλλεται, το ποιος θα αναλάβει να το υλοποιήσει θα κρίνεται με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, σύγχρονες προδιαγραφές, ρήτρες καλής εκτέλεσης, σταθερό προϋπολογισμό, αδιάβλητες διαδικασίες -και όχι πίσω από κλειστές πόρτες. Ούτε με κατανομές. Εσύ θα πάρεις αυτό, γιατί ο ανταγωνιστής σου θα πάρει εκείνο.
Μόνο έτσι θα προχωρήσει το πράγμα. Αλλιώς, ο εκσυγχρονισμός της χώρας, θα παραμένει μια ουτοπία…
