H τηλεφωνική επικοινωνία Μητσοτάκη Ερντογάν δεν ήταν μια συμβολική κίνηση αβροφροσύνης για τις καταστροφικές πυρκαγιές ή δήλωσης καλής διάθεσης για συνεργασία σε διμερή και περιφερειακά θέματα, αλλά εκδήλωση προθέσεων για περιφερειακά θέματα και ειδικότερα το προσφυγικό που περιείχε και τα ξεκάθαρα αιτήματα της Άγκυρας από την ΕΕ. Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.

Ο Ταγίπ Ερντογάν στην συνομιλία του με τον έλληνα πρωθυπουργό τόνισε ότι αν δεν επιτευχθεί μια ομαλή μετάβαση της εξουσίας στο Αφγανιστάν η ήδη αυξανόμενη πίεση της μετανάστευσης που έχει φτάσει σε υψηλά επίπεδα θα εξελιχθεί σε μεγάλη πρόκληση για όλους.

Να αντιμετωπιστούν οι ροές στο Αφγανιστάν και τις όμορες χώρες

Οι καλές σχέσεις που διατηρούσε η Άγκυρα με το ανατραπέν καθεστώς του Αφγανιστάν είναι γνωστές. Οπότε εδώ που έφτασαν τώρα τα πράγματα μια πιθανή αγαστή συνεργασία όπως αυτή που θα επιθυμούσε η τουρκική διπλωματία με τους Ταλιμπάν δεν είναι καθόλου δεδομένη.

Ο τούρκος Πρόεδρος στην χθεσινή του επικοινωνία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη ζήτησε οι αναμενόμενες προσφυγικές ροές να αντιμετωπιστούν στο Αφγανιστάν και τις γειτονικές του χώρες, υποδεικνύοντας ειδικά το Ιράν με το οποίο έχει ξεκινήσει επαφές. Σημείωσε ότι λαμβάνει μέτρα και στα σύνορα Τουρκίας-Ιράν. Εννοώντας και το τείχος που θα υψώσει όπως έχει ήδη κάνει κατά μήκος των συνόρων με Συρία και Ιράκ. Ο Ταγίπ Ερντογάν ζήτησε επίσης η συνεργασία στο μεταναστευτικό να προχωρήσει με αμοιβαία κατανόηση βάσει του κοινού συμφέροντος. Η πρόταση αυτή κρύβει την ουσία του θέματος.

Υπό πίεση ο Ερντογάν λόγω οικονομική κρίσης και σύρων προσφύγων

Η πολιτική της Άγκυρας που μέχρι σήμερα άφησε εκατοντάδες χιλιάδες Αφγανούς να περιφέρονται ανεξέλεγκτoι και παράνομοι εντός Τουρκίας δεν είναι τυχαία. Αφού με τους Σύριους που είναι εκατομμύρια έδειξε ότι είναι σε θέση να δημιουργήσει υποδομές καταγραφής και καταυλισμών. Όσο οι Αφγανοί παραμένουν παράνομοι δεν αποκτούν δικαιώματα. Ενώ με τους Σύριους η Τουρκία ενδιαφέρεται να εγκατασταθούν ελεγχόμενα και καταγεγραμμένα, αφού δημιουργηθούν ασφαλείς ζώνες, στο βόρειο Ιράκ κατά μήκος της παραμεθόριου Τουρκίας Συρίας και μάλιστα σε περιοχές που ελέγχονταν από τους Κούρδους του Βόρειου Ιράκ. Κάτι που μερικώς έχει ήδη ξεκινήσει. Ενώ οι Αφγανοί δεν παρουσιάζουν τέτοιο ενδιαφέρον για την Τουρκία. Αποτελούν μόνο έναν ακόμη πονοκέφαλο που θα πρέπει να διαχειριστεί. Ιδιαίτερα τώρα που δέχεται επικρίσεις από την αντιπολίτευση όχι μόνο για την πορεία της οικονομίας, αλλά και την μεταναστευτική πολιτική. Κι από την άλλη αυξάνεται σε αρκετές πόλεις η αντίδραση του λαού για την παρουσία των Σύριων και τα προνόμια που τους δίδονται σε βάρος τούρκων πολιτών αφού πλέον αγγίζουν τα 4 εκατομμύρια.

Στο σημείο αυτό βρίσκεται εάν σημαντικό παραθυράκι συνεργασίας για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του νέου κύματος μεταναστών. Εξάλλου ο Ταγίπ Ερντογάν σε αντίθεση με πολλές τοποθετήσεις αναλυτών δεν είναι και τόσο απρόβλεπτος. Οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι ο Ερντογάν είναι ειλικρινής όταν δημόσια και πολλάκις άκομψα λέει πως είναι έτοιμος για συνεργασία βάσει των συμφερόντων της χώρας του. Εξ άλλου αυτή είναι και η βάση των διεθνών σχέσεων.

Ανδρέας Ρομπόπουλος