Στο φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης του 2011, η Σάρα Ντράιβερ ήταν μία από τις καλλιτέχνιδες που ξεχώρισαν ως τιμώμενο πρόσωπο της τότε διοργάνωσης. Ευφυής, με βαθιά αίσθηση του χιούμορ και εκρηκτικό χαρακτήρα, η Ντράιβερ από τη δεκαετία του 1980 υπήρξε στενά συνδεδεμένη με τον Τζιμ Τζάρμους δουλεύοντας ποικιλοτρόπως σε ταινίες του. Εχει ασκήσει αρκετά καθήκοντα, ανάμεσα στα οποία και της ηθοποιού στις «Διακοπές διαρκείας» και το «Πέρα από τον παράδεισο». Ηταν παραγωγός στο «Πέρα από τον παράδεισο» και σύμβουλος σεναρίου στο «Ghost Dog: Ο τρόπος του σαμουράι» αλλά και στα «Σπασμένα λουλούδια».
Η Ντράιβερ έχει επίσης και σκηνοθετήσει. Η τελευταία ταινία της «Boom for Real the Late Years of Jean-Michel Basquiat» τη φέρνει και πάλι στη Θεσσαλονίκη, αυτή τη φορά στο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ που θα πραγματοποιηθεί από 2 ως 11 Μαρτίου. Πρόκειται για ντοκιμαντέρ με θέμα τον επιδραστικό αμερικανό ζωγράφο με τη σύντομη ζωή και το εξαιρετικό ταλέντο Ζαν-Μισέλ Μπασκιά και θα κάνει στο φεστιβάλ την πανελλήνια πρεμιέρα της.
Ωστόσο, ο βασικός λόγος για αυτή τη νέα επίσκεψη της Ντράιβερ είναι άλλος: το φεστιβάλ ντοκιμαντέρ, που εφέτος είναι επετειακό, της έχει δώσει carte blanche για να παρουσιάσει 11 αγαπημένα της φιλμ: θα είναι 10 ντοκιμαντέρ και μία ταινία μυθοπλασίας. «Εντεκα απολαυστικές κινηματογραφικές στιγμές, στις οποίες η τέχνη, η πολιτική, τα κοινωνικά παράδοξα και τα κακώς κείμενα της Αμερικής εναλλάσσονται σε φιλμ όπου συναντιούνται ο Αντι Γουόρχολ και ο Τελόνιους Μονκ, το τουίστ και η ρέγκε, ένας εμμονικός εφευρέτης και δυο ιδιοσυγκρασιακοί καλλιτέχνες, η καταπάτηση των δικαιωμάτων και οι μηχανισμοί προπαγάνδας στις ΗΠΑ, καθώς και εικόνες από τη Νέα Υόρκη στα 80s, όπως την έζησε η ίδια τότε» αναφέρει χαρακτηριστικά στην ανακοίνωσή του το φεστιβάλ.
Οι επιλογές της Σάρα Ντράιβερ
l Scenes from the Life of Andy Warhol: Friendships and Intersections του Γιόνας Μέκας (1982): Ο Αντι Γουόρχολ και η μυθολογία του αποθεώνονται μέσα από μια καταιγιστική συρραφή χαρακτηριστικών καρέ από τη ζωή του. Χωρίς λόγια, αλλά με την απίθανη μουσική των Velvet Underground.
l Thelonious Monk: Straight, No Chaser της Σάρλοτ Ζβέριν (1988): Ο μάγος της τζαζ Τελόνιους Μονκ πρωταγωνιστεί σε ένα ντοκιμαντέρ το οποίο μέσα από σπανιότατο υλικό αποκαλύπτει το μεγαλείο του ταλέντου του, την άνοδο αλλά και την πτώση του.
l The Twist του Ρον Μαν (1992): Ροκ εν ρολ, τουίστ και ατελείωτος χορός. Με επίκεντρο το τουίστ, το φιλμ καταγράφει ένα εκρηκτικό ποπ φαινόμενο, φιλοξενώντας συνεντεύξεις θρυλικών μουσικών όπως οι Τσάμπι Τσέκερ, Φρανκ Αβαλον, Φατς Ντόμινο, κ.ά.
l The Land of Look Behind του Αλαν Γκρίνμπεργκ (1982): Μια εμβληματική ταινία για τους ρασταφάρι, τη ρέγκε και την Τζαμάικα, για την οποία ο Βέρνερ Χέρτζογκ είπε «αυτό το φιλμ καταφέρνει πράγματα που δεν είχαμε ξαναδεί ποτέ στην ιστορία του σινεμά».
l Native Land των Λίο Χόρβιτς και Πολ Στραντ (1942): Ενα καθηλωτικό δραματοποιημένο ντοκουμέντο που εκθέτει την καταπίεση των ελευθεριών του λαού της Αμερικής. Οι σκηνοθέτες, στρατευμένοι αριστεροί, καθώς και ο αφηγητής –ο αφροαμερικανός ακτιβιστής Πολ Ρόμπεσον –υπήρξαν θύματα της λίστας Μακάρθι.
l Atomic Cafe των Κέβιν Ράφερτι, Τζέιν Λόαντερ και Πιρς Ράφερτι (1982): Κλασικό και εντελώς αντισυμβατικό ντοκιμαντέρ που αποκαθηλώνει με αφοπλιστικό, γεμάτο μαύρο χιούμορ, τρόπο την παράνοια της αμερικανικής προπαγάνδας των 40s και 50s υπέρ της πυρηνικής ενέργειας.
l Rivers and Tides: Andy Goldsworthy Working with Time του Τόμας Ριντελσμάιερ (2001): Μια ωδή στο έργο του ανατρεπτικού καλλιτέχνη Αντι Γκόλντσουόρθι, τα εφήμερα γλυπτά του οποίου, φτιαγμένα από υλικά της φύσης –πέτρα, ξύλο, πάγο, κ.ά. -, είναι μια μάχη με τον χρόνο και τη φθορά που προκαλεί.
l June Leaf: A Painter της Μπρίγκιτ Κένισον (2018): Η σπουδαστική ταινία της νεαρής σκηνοθέτριας είναι αφιερωμένη στην αναγνωρισμένη αμερικανίδα καλλιτέχνιδα Τζουν Λιφ και στα αλληγορικά έργα της.
l Energy and How to Get It του Ρόμπερτ Φρανκ (1981): Σε αυτό το σουρεαλιστικό κράμα ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας, ο εφευρέτης Ρόμπερτ Γκόλκα αγωνίζεται εμμονικά να ανακαλύψει το μυστικό της ανεξάντλητης ενέργειας, ενώ ο συγγραφέας Γουίλιαμ Μπάροουζ και ο σκηνοθέτης Ρόμπερτ Ντάουνι τον πλαισιώνουν σε κόντρα ρόλους.
l Dream City του Στίβεν Σίγκελ (1986): Ενα οδοιπορικό στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’80 μέσα από αφηγήσεις εφήβων της εποχής. Η κάμερα «τρέχει» σε δρόμους, πάρκα, μετρό και γειτονιές, σε μια ονειρική και ξέφρενη περιπλάνηση, όπως η πόλη τότε.
l Idiocracy του Μάικ Τζατζ (2006): Ενας άντρας-πειραματόζωο του αμερικανικού στρατού ξυπνά μετά από 500 χρόνια και ανακαλύπτει ότι είναι ο πιο έξυπνος άνθρωπος επί γης. Ξεκαρδιστικό αλλά και προφητικό, το καλτ πλέον φιλμ μυθοπλασίας του Μάικ Τζατζ είναι μια σάτιρα για την ανθρώπινη βλακεία, όπου κι αν αυτή βρίσκεται.
HeliosPlus
