Εισόδους που δεν ήταν μέχρι σήμερα γνωστές στο μινωικό ανάκτορο της Ζωμίνθου στον Ψηλορείτη αποκάλυψε η εφετινή ανασκαφή στην περιοχή, που διεξήχθη επί έξι εβδομάδες ανάμεσα στους μήνες Ιουλίου – Αυγούστου.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του Υπουργείου Πολιτισμού προέκυψαν νέα στοιχεία τόσο για την εσωτερική διαρρύθμιση του συγκροτήματος όσο και για την αρχιτεκτονική του (κλίμακες, πλούσιος διάκοσμος). Επίσης υπήρξαν ευρήματα στο εσωτερικό του και στα δωμάτιά του, όπου μεταξύ άλλων εντοπίσθηκε ένα ιδιαίτερα σπάνιο νόμισμα Μάρκου Αυρηλίου (161- 180 μ.Χ.).
Οι είσοδοι
Δύο είναι οι νέες είσοδοι, εκ των οποίων η πρώτη στην Βορειοανατολική γωνία του ανακτόρου είναι ιδιαίτερα προσεγμένη διαθέτοντας και προθάλαμο με θρανία στις δύο πλευρές του.H είσοδος αυτή οδηγεί μέσω ενός μεγάλου διαδρόμου στο σπουδαίο ιερό της ανατολικής πτέρυγας στο οποίο έχουν αποκαλυφθεί ήδη βαθμιδωτός βωμός και βόθρος.
Κατά την ανασκαφική έρευνα εντοπίσθηκε και η είσοδος της Νοτιοανατολικής γωνίας, η οποία όμως δυστυχώς δεν σώζεται σε καλή κατάσταση (υπέστη πολλές μετασκευές στα μεταγενέστερα, Μυκηναϊκά και Ρωμαϊκά χρόνια αλλά και μεγάλη καταστροφή λόγω των αρχαιοκαπηλικών δράσεων της δεκαετίας του 1960).
Οι δύο είσοδοι αποτελούν διαφορετικούς τύπους από αυτόν της κεντρικής βόρειας εισόδου, ενώ μία ακόμη εσωτερική σκάλααποκαλύφθηκε. Μερικοί τοίχοι αποδεικνύουν ότι το κτήριο ήταν πολυώροφο και οι μεγάλες αίθουσές του στήριζαν τους επάνω ορόφουςμεκεντρικούς πεσσούς ή κίονες.Τα δάπεδα, που ήρθαν και εφέτος στο φως, άλλα από λαμπερό ασβεστόλιθο κι άλλα βοτσαλωτά υποδηλώνουν την πολυτέλεια που επικρατούσε στο εσωτερικό του, το ίδιο και τα τοιχογραφημένα κονιάματα που κοσμούσαν τα δωμάτια, δείγμα εκλέπτυνσης της εποχής και των κατοίκων του.
Αλλα ευρήματα
Ηρθαν επίσης στο φως σφραγίδες, η μία από τις οποίες με παράσταση ιερού κόμβου είχε πέσει από τον ανω όροφο. Περίαπτα όπως αυτό σε σχήμα αχιβάδας, ρυτό με διακόσμηση σπειρών και τμήμα αγγείου με ανάγλυφη διακόσμηση μικρού χοίρου. Σε διπλανό δωμάτιο οι λίθινες θήκες που αποκαλύφθηκαν θα περιείχαν πολύτιμα αντικείμενα όπως έναν μικρό χάλκινο σκαραβαίο, τοπική μίμησητων αιγυπτιακών, μία σφραγίδα και πολλά θαλάσσια όστρεα μη βρώσιμα, που δείχνουν ότι στην περιοχή λατρευόταν θεότητα στην θαλάσσια εκδοχή της, όπως γνωρίζουμε και από την Κνωσό. Πλήθος αγγείων εξάλλου βρέθηκε σε αποθέτη του ίδιου δωματίου.
Αποκαλύφθηκαν επίσης χάλκινα αντικείμενα, εγχειρίδια, λίθινα αγγεία, σφραγίδες, οστεϊνο πλακίδιο πού μοιάζει με αυτά πού κοσμούν το περίφημο ζατρίκιο της Κνωσού, τμήματα μεγάλων πίθων και πήλινων αγγείων, κεραμεικοί τροχοί, καθώς και λείψανα κυψελών.
Πάμπολλα τμήματα ορείας κρυστάλλουτέλος, που προέρχονται από το εργαστήριο του συγκροτήματος εντοπίσθηκαν σε όλους τους χώρους του και τέλος, συνεχίσθηκαν οι εργασίες στον χώρο του μεταλλουργικού κλιβάνου αποκαλύπτοντας νέες κατασκευές (σιδηρούχα πετρώματα τά οποία εξετάσθηκαν από ειδικοούς του Ιδρύματος Τεχνολογίας Έρευνας).
Όλα τα παραπάνω υποδηλώνουν και πάλι την σπουδαιότητα του τεράστιου, λαβυρινθώδους κτιρίου, εδραιώνοντας τις απόψεις για τον χαρακτήρα του σε υψόμετρο 1200 μέτρων. Το ανάκτορο της Ζωμίνθου εντοπίσθηκε και ανασκάφηκε ένα τμήμα του από τον Γιάννη Σακελλαράκη στην δεκαετία του1980. Η τελευταία περίοδος των συστηματικών ανασκαφών άρχισε το 2004 και συνεχίζεται. Η Δρ. ΄Εφη Σαπουνά Σακελλαράκη είναι σήμερα η Επίτιμη Διευθύντρια Αρχαιοτήτων και είχε την ευθύνη της πρόσφατης ανασκαφής.
