Πού πηγαίνει η Ευρώπη;

«Πού πηγαίνει η Ευρώπη;». «Είμαστε στο χείλος της διάσπασης;».«Τι θα γίνει αν δεν πετύχουμε με τις μεγάλες προκλήσεις των ημερών;». Πρόκειται για ερωτήματα που, το τελευταίο ιδίως διάστημα, μου απευθύνουν πολίτες και κυριαρχούν στα πρωτοσέλιδα. Η προσφυγική κρίση βάζει σε κίνδυνο αυτά τα ίδιατα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δενπρέπει, ωστόσο,να υποτιμάμε την ανθεκτικότητα αυτής της Ενωσης.

Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έφτασαν στις ακτές μας τη χρονιά που πέρασε. Αυτή τη στιγμή, πάνω από 10.000 άνθρωποι έχουν εγκλωβιστεί στα σύνορα μεταξύ της Ελλάδας καιτης πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας τηςΜακεδονίας, σε τραγικέςσυνθήκες. Την ίδια ώρα, εκατοντάδες άνθρωποι συνεχίζουν να φτάνουν σε καθημερινή βάση και η Ελλάδα αναμένεται να υποδεχθεί άλλους 100.000 μέχρι το τέλος του μήνα. Η απλή και συνεχής επανάληψητων αριθμών κινδυνεύει να μας παραλύσει, να μας κάνει να ξεχάσουμε πως μιλάμε για ανθρώπινες ζωές.

Στο μεταξύ, φράκτες υψώνονται και τα σύνορα κλείνουν –όχι μόνο κυριολεκτικά, αλλά και στo μυαλό των πολιτών μας, προσφέροντας γόνιμο έδαφος για να αναπτύσσονται ο λαϊκισμός, η ξενοφοβία και ο εθνικισμός.

Την περασμένη Τετάρτη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε έναν μηχανισμό επείγουσας υποστήριξης για την παροχήανθρωπιστικής βοήθειας εντός της ΕΕ. Μια ρύθμιση που εξασφαλίζει πρόσθετη στήριξη στα κράτη-μέλη που έχουν επηρεαστεί ιδιαίτερα από την προσφυγική κρίση, όπως η Ελλάδα. Ταυτόχρονα,συνεργαζόμαστε πολύστενά με τις ελληνικές Αρχές, προκειμένου να επεξεργαστούμε, πέραν των άλλων, καιένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης.

Η Ευρώπη είναι στο πλευρό της Ελλάδας, που αυτόν τον καιρό δέχεται τη μεγαλύτερη πίεση.

Και η στήριξη αυτή θα είναι συνεχής ώσπου να ξεπεραστεί η κρίση.

Αμεση στόχευση είναι να καλύψουμε τις ανάγκες που υπάρχουν σε υποδομές στέγασης, απόκτησης έμψυχου δυναμικού και εξασφάλισης των αναγκαίων πόρων.

Αλλά δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να δουλεύουμε με συνθήκες κρίσης και με σχεδιασμόέκτακτης ανάγκης. Οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να φεύγουν όσο υπάρχει αστάθεια στη γειτονιά μας. Αυτό που συμβαίνει στη Συρίαέχει γίνει αισθητόόχι μόνο στην Τουρκία ή στην Ελλάδα, αλλά μέχρι πιο πάνω, στη Σουηδία και αλλού. Οι φράκτες απλώς εκτρέπουν τις ροές, με τις διαδρομές νααλλάζουν γρήγορα.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει πάρει την πρωτοβουλία από την αρχή και έχει δείξει τον δρόμο για μια συλλογική προσέγγιση. Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι θάρρος καιαποφασιστικότητα της πολιτικής ηγεσίας να υλοποιηθούν οιπρότερες δεσμεύσεις, νααναληφθεί και να κατανεμηθεί η ευθύνη, να υπάρξει συλλογική ανταπόκριση στις προκλήσεις και στις ανάγκες. Αρκετά έχουν δηλωθεί και γραφτεί.Είναι πλέον η ώρα των γρήγορων και συλλογικών δράσεων.

Τις επόμενες ημέρες πρέπει να δούμε μαζικές μετεγκαταστάσειςπροσφύγων, όχι απλώς δεκάδων, αλλά εκατοντάδων, από την Ελλάδα σε άλλα κράτη-μέλη.Παράλληλα, πρέπει να επιταχύνουμε τις διαδικασίες επιστροφής όσωνδεν έχουν δικαίωμα να μείνουν. Αναγκαίο είναινα μεταφέρουμε και να εγκαταστήσουμε ανθρώπους από την Τουρκία στην Ευρώπη με ασφάλεια. Και πρέπει να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τα δίκτυα λαθρεμπορίας μεταναστών στη ρίζα τους.

Η Σύνοδος Κορυφής με την Τουρκία τη Δευτέρα θα είναι καθοριστική για τις εβδομάδες και τους μήνες που έρχονται. Η προσφυγική κρίση μάς επηρεάζει όλους και όλοι μας πρέπει να δράσουμε. Πρέπει όχι μόνο να ελέγξουμε τις ροές, αλλά και να εξασφαλίσουμε την αποτελεσματικήανταπόκριση της Ευρώπης και τησυνολική διαχείριση των μεταναστευτικών ροών. Ο στόχος αυτόςπροϋποθέτει την τήρηση των κανόνων και την πλήρη εφαρμογή τους. Συνεπάγεται δε την πλήρη εφαρμογή της ΣυνθήκηςΣένγκεν.Ο στόχοςείναι μέχρι το τέλος του έτους να επιστρέψουμε στον ενιαίο, εσωτερικό χώροελεύθερηςμετακίνησης χωρίς σύνορα, στην αποκατάσταση δηλαδή της κανονικότητας και της πλήρουςεφαρμογήςτης ΣυνθήκηςΣένγκεν.

Σε μερικές εβδομάδες, θα παρουσιάσουμε τη δέσμη προτάσεώνμας για τη μεταρρύθμιση του μηχανισμού του Δουβλίνου και τουευρύτερου συστήματος χορήγησηςασύλου. Ο σχεδιασμός μας αποσκοπείστο να εξασφαλίσουμε μια πιο δίκαιη κατανομή ευθυνών. Εν τω μεταξύ, τα κράτη-μέλη πρέπει να εφαρμόσουν τους υφιστάμενους κανόνες.

Πιστεύω επίσης ότι τα κράτη-μέλη και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιοθα συμφωνήσουν πριν από το καλοκαίρι στην πρότασή μας για τη δημιουργία τηςΕυρωπαϊκής Συνοριοφυλακήςκαι Ακτοφυλακής. Θα αποκτήσουμε έτσιένα λειτουργικό ευρωπαϊκό σύστημα για να διαχειριζόμαστεαποτελεσματικά τακοινά εξωτερικά μας σύνορα μέχρι τον Σεπτέμβριο.

Μόνο από κοινού μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την προσφυγική κρίση σε όλεςτης τις εκφάνσεις –και αυτή είναι ακριβώς η δύναμή μας ως Ευρωπαϊκή Ενωση. Η Ευρωπαϊκή Ενωση δημιουργήθηκεπάνω στην ιδέα της σύνθεσης. Της συναρμογής, και όχι της διάσπασης.Δεν μπορούμεμέσα σε διάστημα λίγων μόνο μηνώννα επιτρέψουμε την αποδόμηση δεκαετιώνσυνοχής, αλληλεγγύηςκαιδίκαιης κατανομής ευθυνών. Θα ήταν ανάξιο για την Ευρώπη. Και δεν είναι αυτή η Ευρώπη στην οποία θα ήθελα να ζήσω.

Ο κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος είναι επίτροπος Μετανάστευσης, Εσωτερικών Υποθέσεων και Ιθαγένειας.Το άρθρο αυτό δημοσιεύεται επίσης και στις εφημερίδες «Le Soir» (Βέλγιο) και «Kurier» (Αυστρία).