Τα λεφτά των άλλων!

Επιτέλους, αμάν με το Δημόσιο. Ιερή αγελάδα για την Ελλάδα οι δημόσιοι υπάλληλοι. Ιερή αγελάδα για την Ελλάδα οι άγαμες θυγατέρες. Ιερή αγελάδα για την Ελλάδα οι συνδικαλιστές. Και φυσικά ιερή αγελάδα οι συνταξιούχοι του Δημοσίου ετών 50!

Αλλωστε ο κ. Βαρουφάκης, ο πλέον αρμόδιος υπουργός, επί τέσσερις μήνες αυτό ουσιαστικά δηλώνει: πως το κράτος θα πληρώνει μισθούς και συντάξεις του Δημοσίου. Μαζί του και μια ομάδα πολιτικών (υπουργών, βουλευτών κ.ά.) που επαναλαμβάνουν με υπερηφάνεια τη δήλωση αυτή. Το γεγονός ότι το κράτος έχει και άλλες υποχρεώσεις ουδόλως τους απασχολεί –άλλωστε ούτε οι ξένοι δανειστές ούτε βέβαια ο ιδιωτικός τομέας αποτελούν κομματική πελατεία.

Προς εμπέδωση των ανωτέρω πρέπει να θυμόμαστε κάποιες απίθανες δηλώσεις του τύπου «δεν θα πληρώσουμε τα χρέη μας», «τι θα μας κάνουν» κ.τ.λ. Καλό θα ήταν βέβαια να διαβάσουν κάποιο βιβλίο Ιστορίας για κάποιον επαναστάτη που κατέκτησε την εξουσία και αρχικά νόμιζε ότι δεν θα πληρώσει το εξωτερικό χρέος. Βλαντίμιρ το μικρό του όνομα…

Φυσικά λέξη από τον κ. Βαρουφάκη για τα χρέη του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα και ούτε καν σκέψη για την οικονομική μας ανάπτυξη.

Αν όμως οι πολιτικοί πλήρωναν τα έξοδα του ελληνικού κράτους με τα λεφτά τους, ας έκαναν ό,τι θέλουν. Ομως χρησιμοποιούν τα λεφτά των άλλων. Αυτός που πληρώνει όλα αυτά τα χρόνια για να λειτουργεί το κράτος, τους μισθούς και τους πενηντάρηδες συνταξιούχους του Δημοσίου, τις ρουσφετολογικές προσλήψεις, τις απίθανες επιτροπές-παιχνίδια γόνων και ταξιδάκια για τις κάθε Ραχήλ είναι ο ιδιωτικός τομέας. Είναι οι μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες κυριολεκτικά μάχονται σκληρά για να επιβιώσουν και παρά τα συνεχή εμπόδια που βάζει το ελληνικό κράτος, για να μην αναφερθούμε στις απίθανες και ανυπόστατες κατηγορίες που πετούν οι λασπολόγοι.

Ο ιδιωτικός τομέας, από τον ιδιοκτήτη ως τον κλητήρα, δουλεύουν σκληρά σε καθημερινή βάση, χωρίς καμία εξασφάλιση αν αύριο θα έχουν εργασία. Πόσες επιχειρήσεις έχουν κλείσει, πόσοι έχουν μείνει άνεργοι διότι το κράτος αφαίμαξε τους πόρους ώστε να πληρώσει τα ρουσφέτια του;

Πολίτες που δουλεύουν στον ιδιωτικό τομέα είναι αυτοί που διαδήλωσαν με ηρεμία την περασμένη Πέμπτη στο Σύνταγμα «φωνάζοντας» ότι η θέση μας είναι στην Ευρώπη. Είναι οι αιμοδότες του ελληνικού κράτους και αισθάνονται ορφανοί διότι δεν υπάρχει, ουσιαστικά, μια λογική πολιτική δύναμη η οποία θα φροντίσει τις δικές του ανάγκες.

Δεν είναι πολλές: δικαιοσύνη, περιστολή δαπανών, λειτουργικοί κανόνες εργασίας. Ο,τι δηλαδή ο κάθε σώφρων πολίτης εφαρμόζει στη δική του επιχείρηση (μικρή ή μεγάλη) και φυσικά στο σπίτι του. Ο ιδιώτης έχει βαρεθεί πλέον να πληρώνει για τις ανόητες και προκλητικές δαπάνες που μας αναγκάζουν (μέσω της βάναυσης φορολογίας) οι πολιτικοί μας.

Ολα έχουν ένα όριο!