Διαρκή αγώνα για την παροχή φροντίδας και για την ανάπτυξη όλο καιπερισσότερωνθεραπευτικών δομών στην κοινότητα στην λογική της «ανοιχτής πόρτας» και την άρση του στίγματος της ψυχικής ασθένειας, δίνουν οι εργαζόμενοι του Δρομοκαϊτείου.
Όπως επισημαίνουν, με αφορμή την υπόθεση της Βίκυς Σταμάτη, όλος οδημόσιοςλόγος που αυτές τις μέρες έχει επενδύσει και ταυτίσει την ψυχική ασθένεια με «κάγκελα, κάμερες ασφαλείας, λουκέτα , κλειδιά», και με την αναπαραγωγή του στερεότυπου του ανίατου ασθενή, δεν κάνει τίποτα άλλο από το να αναπαράγει το στίγμα της ψυχικής ασθένειας. Αυτό –σημειώνουν –είναι εξαιρετικά επιζήμιο για τουςνοσηλευόμενουςκαι τις οικογένειες τους που δίνουν αγώνα για την ανάρρωση και την αξιοπρέπεια. Παράλληλα –προσθέτουν – υπάρχει κίνδυνοςπαλινδρόμησηςτου αγώνα που έχει δοθεί τόσα χρόνια από τους εργαζόμενους, κάτω από τις δυσμενέστερεςσυνθήκεςκαι με τεράστιες ελλείψεις σε ανθρώπινους και υλικούς πόρους για ανατροπή αυτού του δυσμενούςκλίματοςπου μόνο κακό κάνει.
Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων αναφέρουν ότι εδώ και πολλά χρόνια τοΔρομοκαίτειοκαθώς και το γειτονικό Δαφνί υποδέχονται για νοσηλεία καιθεραπείαδεκάδες κρατούμενους. «Και τα δύο ψυχιατρικά νοσοκομεία, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, βρίσκονται σε διαδικασίες αποασυλοποίησης και οι κυρίαρχες καιαδιαπραγμάτευτεςθεραπευτικές αρχές της αποασυλοποίησης καθορίζουν το πλαίσιο νοσηλείας. Δηλαδή Ανοιχτές πόρτες, ανοχή και αντοχή στα αιτήματα των ασθενών, σεβασμό στα δικαιώματα τους καικαταπολέμησητου στίγματος των ανθρώπων με ψυχιατρική διάγνωση. Αρχές οι οποίεςκατά καιρούςμας φέρνουν αντιμέτωπους και με τα όρια της δικής μας αντοχής και με τις συγχύσεις ρόλων που αναφύονται όταν πρόκειται για νοσηλεία κρατουμένων», σημειώνουν σε ανακοίνωσή τους.
«Εμείς ως εργαζόμενοι», καταλήγουν, «θεωρούμε μονόδρομο ότι θα συνεχίσουμε να προσφέρουμε ξεπερνώντας κάθε εμπόδιο που μπαίνει από τατείχηπου υψώνει η κοινωνία απέναντι στην ψυχική ασθένεια».
