Βοήθειαααααααα!!!
Δεν είμαστε σε τούνελ- σε σκοτεινό δίκτυο σηράγγων βρισκόμαστε, από αυτά που σκάβουν οι τυφλοπόντικες μάλλον, στον σκοτεινό μινωικό λαβύρινθο ίσως. Αλλα λέει η Μέρκελ την Κυριακή, άλλα ο Μπαρόζο τη Δευτέρα, διαφοροποιείται ο Σόιμπλε την Τρίτη, μεταλλαγμένη εκδοχή προβάλλει ο Τρισέ την Τετάρτη ενώ την Πέμπτη ο Στρος-Καν δηλώνει πως αναμφισβήτητα έχουν δίκιο όλοι οι προηγούμενοι και είμαστε στον σωστό δρόμο- αλλά αμέσως μετά ο Ολι Ρεν τον διαψεύδει· και εγώ σήμερα που είναι Παρασκευή διαβάζω πως άλλα λέει το πρωί ο Γιώργος Παπανδρέου στο Ευρωκοινοβούλιο για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, άλλα το βράδυ στο Υπουργικό Συμβούλιο- ήτοι, ούτε αυτοί ξέρουν τι να κάνουν με μας ούτε εμείς ξέρουμε τι θέλουμε από αυτούς, ημερολόγιό μου.
Εκείνο όμως που κυριολεκτικά με σκοτώνει είναι η συνεχής μεγαλόφωνη επανάληψη τού «εμείς δεν ζητάμε βοήθεια», που συνοδεύεται από τη χαμηλόφωνη διαρροή «αν όμως δεν μας δώσετε,θα πάμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο,που όχι μόνο επιβάλλει μέτρα αλλά δίνει και βοήθεια» – και αφού δεν ζητάμε βοήθεια από την Ενωση, τη Γερμανία ή την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, γιατί θα πάμε να πάρουμε από το ΔΝΤ; Και γιατί είναι πιο γενναιόδωρο αυτό; Το ΔΝΤ έδωσε κάπου 50 δισ. ευρώ από εποχής πακέτων Ντελόρ ως σήμερα που μια χαψιά τα κάναμε;
Είναι προφανέστατη η αντίφαση, άλλωστε όλη η υφήλιος γνωρίζει ότι χρειαζόμαστε βοήθεια, πως ψάχνουμε με το καντήλι για χρήμα- το να λέμε ότι δεν θέλουμε, απλώς εμφανίζει την ελληνική κυβέρνηση λιγότερο σοβαρή από όσο ίσως είναι, και δεν νομίζω να κερδίζει κάτι από αυτό· ούτε καν τα ειρωνικά χαμόγελα των ενωσιακών συνεταίρων μας, διότι ακόμη και για αυτούς η υπόθεση είναι πολύ σοβαρή για να χαμογελάνε.
Η κόκκινη γραμμή
Επιβεβαιώνεται, πάντως, ημερολόγιό μου, ο φόβος που από την πρώτη στιγμή καταχώρισα στις σελίδες σου και τον επαναλάμβανα μονότονα: κάποιοι θα το ήθελαν πολύ να αποχωρήσουμε από την ευρωζώνη· φάνηκε από τις δηλώσεις της Ανγκελα Μέρκελ, αναφερόμενες στο μέλλον, υποτίθεται, ότι θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη να εκδιώκονται όσοι δεν τηρούν τις επιταγές της ΟΝΕ- άρα το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι πολύ πιο δύσκολο από το κόστος του δανεισμού: το θέμα δεν είναι να δανειζόμαστε με τους ίδιους όρους που δανείζονται οι υπόλοιποι της ευρωζώνης αλλά να μείνουμε στην ευρωζώνη.
Οσοι θέλουν να μας διώξουν δεν είναι κακοί, δεν μας μισούν: γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτό που κάνει κάθε προβληματική επιχείρηση για να διασωθεί είναι να κλείσει ένα από τα ζημιογόνα εργοστάσιά της- την επομένη, η μετοχή της εκτινάσσεται, διότι μειώνει τα κόστη της και κερδίζει σε αξιοπιστία. Ούτε όσοι θέλουν να μείνουμε το θέλουν επειδή μάς αγαπάνε, αλλά επειδή τούς χρωστάμε, φοβούνται πως «αν φύγουν και ξαναγυρίσουν σε υποτιμημένη δραχμή, πού θα τα βρουν μετά τα ευρώ να μας πληρώσουν τα χρέη;».
* Δεν χωράνε, λοιπόν, αστεία, μπλόφες ή σοσιαλιστικά πειράματα του Αρσένη της τετραετίας 1980-84 που ρήμαξαν την οικονομία και φαίνεται πως θέλει να τα επαναλάβει η Λούκα Κατσέλη μετά 30 έτη, ώστε να δικαιώσει τα οράματα του συζύγου της, που ήταν και δικά της οράματα ως σοφής εμπειρογνώμονος επί της Εθνικής Οικονομίας· δεν χωράνε οι λεονταρισμοί του Παπουτσή, τα ιδεολογικά φληναφήματα του Σκανδαλίδη, οι γελοιότητες του Πετσάλνικου, οι ψευδεφηβικές κινηματικές συμπεριφορές και κουτοπόνηρες χωριάτικες διαπραγματευτικές τακτικές του Αλέξη Τσίπρα (δεν θα μας αφήσουν να καταρρεύσουμε διότι θα καταρρεύσουν και αυτοί, άρα δεν πληρώνουμε), ή τα μπολσεβικικά εσχατογηρικά παραληρήματα διαφόρων συριζικών που αναμασούν ό,τι ψευτόμαθαν από μαρξισμό κατά την κνίτικη νεότητά τους και επανέρχονται στον στόχο τους να διαλύσουν Ευρώπη, ΝΑΤΟ και κάθε συνδικάτο που δεν τους αρέσει – μία είναι η διαπραγματευτική λογική, ένας και μοναδικός ο στόχος: ό,τι και αν κοστίσει αυτό, η Ελλάδα πρέπει να μείνει στην ευρωζώνη.
* Μία και μόνη κόκκινη γραμμή υπάρχει απέναντι στους κερδοσκόπους, μία και μόνη υποχρέωση απέναντι στις νεότερες γενιές: η Ελλάδα πρέπει να μείνει στην ευρωζώνη- τυχόν αποχώρηση θα εγκιβωτίσει ξανά τη χώρα στις τριτοκοσμικές βαλκανικές, οθωμανικές, ορθόδοξες παραδόσεις της, αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάνε οι κυβερνώντες. Αν υπάρχει κάποιο πραγματικό εθνικό θέμα αυτή τη στιγμή είναι να μην αφήσουμε όσους δεν μας θέλουν να μας διώξουν, να μην κάνουμε τα λάθη που θα τους επιτρέψουν να μας πετάξουν έξω.
25η Μαρτίου 2010
Κανείς δεν θα συγχωρήσει τον Γιώργο Παπανδρέου, αν ακολουθήσει το καταστρεπτικό παράδειγμα του Κώστα Καραμανλή που είχε τη δυνατότητα πέρυσι τέτοια εποχή να λάβει μέτρα και να σώσει την κατάσταση, όπως έκαναν οι Ιρλανδοί- και ησύχασαν. Αντί να ακολουθήσει τους σοφούς Ιρλανδούς ο Καραμανλής προτίμησε να εμπαίζει τους εταίρους μας με ελληνικές στατιστικές, να καθυστερεί, ελπίζοντας ότι θα σώσει την καρέκλα τουκαι μετά έξι μήνες κήρυξε εκλογές, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Ας σταματήσουν οι αηδίες ότι «άλλα έλεγε το ΠαΣοΚ προεκλογικά και άλλα κάνει τώρα»: κανείς δεν ψήφισε το ΠαΣοΚ για την πράσινη ανάπτυξη, για να αποκτήσει η χώρα υπουργεία Κλιματικής Αλλαγής, Προστασίας του Πολίτη και άλλα που οι ονομασίες τους θυμίζουν τα υπουργεία της Ωκεανίας του οργουελιανού «1984» ή για να βλέπει από την τηλεόραση online τις συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου σε μια αναστροφή του επίσης οργουελιανού Βig Βrother.
Το ΠαΣοΚ υπερψηφίστηκε πανηγυρικά γιατί κανείς δεν άντεχε να ξαναδεί Κώστα Καραμανλή πρωθυπουργό- να λέει ψέματα επί ψεμάτων, να χαντακώνει τη χώρα σε όλα τα επίπεδα· κανείς δεν άντεχε τα σκάνδαλα και την ανικανότητα, την ψυχρή αδιαφορία των κυβερνώντων για ό,τι είχε σχέση με τα κοινά και το παθιασμένο ενδιαφέρον τους για την καριέρα τους, τα παιδιά τους, την οικογένειά τους, τους φίλους τους.
Ο Κώστας Καραμανλής γνώριζε την κατάσταση: όταν τα spreads ήσαν ξανά 340 μονάδες πέρυσι τον Μάρτη, είχε προειδοποιηθεί από τις Βρυξέλλες ότι ή θα έπαιρνε μέτρα όπως οι Ιρλανδοί ή θα παραδινόταν στην απληστία των αγορών. Προτίμησε την απραξία, να κυλήσει ο καιρός μήπως και γίνει θαύμα και παραμείνει πρωθυπουργός- και τελικά προκήρυξε εκλογές όταν κατάλαβε πως τίποτα δεν τον έσωζε. Ο Κώστας Καραμανλής ροκάνιζε για το συμφέρον του τον χρόνο και ο χρόνος ροκάνιζε τα συμφέροντα της χώρας.
Το κρίσιμο για μας Συμβούλιο Κορυφής θα γίνει στην εξαιρετικής σημασίας 25η Μαρτίου- ας ελπίσουμε, ημερολόγιό μου, ότι ο Γιώργος Παπανδρέου θα τιμήσει την ημέρα με τον τρόπο που της αξίζει και μας αξίζει- θα δηλώσει δηλαδή ρητά και ξεκάθαρα στους συναδέλφους του: εμείς Ευρώπη ξέρουμε, όχι ΔΝΤ και ανοησίες· πείτε μας τι να κάνουμε και θα το κάνουμε- εμείς από την ευρωζώνη δεν αποχωρούμε και θα είμαστε αυτοί που θα κλείσουν την πόρτα, αν κάποιοι κάποτε τη διαλύσουν.
Αλλη εθνική στρατηγική από αυτή δεν υπάρχει.
Εχω την αίσθηση πως βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή της Ιστορίας, από αυτές που διάβαζα στα βιβλία του σχολείου και σκεφτόμουν «πώς έμπλεξαν πάλι έτσι;». Κι επίσης φοβάμαι πως, κατά την παράδοση του έθνους μας, θα πάρουμε την εντελώς λανθασμένη απόφαση στην κρίσιμη στιγμή. Δεν έχεις σκεφτεί πολλές φορές«είναι δυνατόν να συμμάχησαν οι Σπαρτιάτες με τους Πέρσες για να νικήσουν στον εμφύλιο;» ή«είναι δυνατόν να έσφαξαν οι Αθηναίοι τα παιδιά στο νηπιαγωγείο της Μιλήτου;»ή«είναι δυνατόν να έδιωξαν αυτόν τον Πρωθυπουργό και να ψήφισαν εκείνον;». Κι αυτή η περιφρόνησή μας προς τους «βάρβαρους» Ευρωπαίους μού θυμίζει τους αγαπημένους σου Βυζαντινούς, που έλεγαν ότι χίλιες φορές υπόδουλοι των Οθωμανών παρά να ενωθούν οι Ορθόδοξοι με τους Καθολικούς. Καημένε Θουκυδίδη, που νόμισες ότι η εξιστόρηση των λαθών και των παθών συμβάλλει στην αποφυγή της επανάληψής τους. Ισα ίσα που βοηθάει στη μελλοντική μίμησή τους.
Με πολλή απαισιοδοξία Ελσα, @yahoo.gr
***
Συμφωνώ μαζί σου, μια μετοικεσία μάς σώζει, ομαδική όμως, να σκορπίσουμε (λέει) οι Ελληνες, σε όλες τις χώρες και ηπείρους, όπου έχουμε συγγενείς και φίλους- ποιοι θα πληρώσουν όμως τους τόκους των δανείων, τα 6% και 7%; Μάλλον οι εξ Ασίας και Αφρικής νέοι Συνέλληνες εκ μεταναστεύσεως, και τα λαμόγια που έτσι κι αλλιώς τους ανήκει (ή νομίζουν ότι τους ανήκει) αυτή η χώρα.
Ευάγγελος Κουκακιώτης, @gmail.com
***
Και αν μετοικήσουμε, τι να πουν και οι μετανάστες που πήραν την Ελληνική Ιθαγένεια, αφού ταλαιπωρήθηκαν από λαμπρούς κοινοβουλευτικούς σαν τον Αδωνι Γεωργιάδη; Πηγαίνοντας σε άλλες χώρες της Ευρώπης θα υποστούν ξανά τη χλεύη, αλλά ως Ελληνες αυτή τη φορά.
Τhe Οracle, @msn.com
***
Φοβάμαι ότι η στάση στρουθοκαμήλου στην οποία αρεσκόμαστε, εκτός του προφανούς κινδύνου κατάποσης άμμου (υλικού πολύτιμου για την παραγωγή ημιαγωγών πυριτίου και τη συνεπαγόμενη βελτίωση του ισοζυγίου της χώρας…), δευτερευόντως, αφήνει παντελώς ακάλυπτα και προτεινόμενα τα οπίσθιά μας, έρμαια στις χειρονομίες ή οποιεσδήποτε άλλες πρακτικές των διεθνών καιροσκόπων που διέρχονται τυχαία από την περιοχή μας (παρενοχλώντας χωρίς αιδώ ακόμα και το ευρωνόμισμα).
ο εκ Ξάνθης 8
ΥΓ: το «είμαστεαντιεξουσιαστές στην εξουσία » παραπέμπει ευθέως στη «φαντασία στην εξουσία» και από εκεί φθάνουμε στηΦαντασίατου Ντίσνεϋ- όπου ο μαθητευόμενος μάγος Μίκυ με τα πειράματά του καταστρέφει ολοσχερώς τον πύργο-εργαστήριο· ας ευχηθούμε πως δεν ήταν προφητική ταινία για κάποια χώρα…
***
Για να ανακτήσουμε την ισορροπία του μέτρου και να αποκεφαλίσουμε το δικέφαλο τέρας χρέους και ελλείμματος, ας νομοθετήσουν: τον περιορισμό τους σε 120- η αναλογία 1 προς 600.00 συνάδει με αυτή του Ευρωκοινοβουλίου· τον χωρισμό Κράτους και Εκκλησίας- αφού η Εκκλησία αποδεδειγμένα έχει περιουσία, ας την εκμεταλλευτεί κατάλληλα, αναλαμβάνοντας το κόστος των αποδοχών των περίπου 40.000 υπαλλήλων της· τη θεσμοθέτηση πλαφόν για τους εργαζόμενους στα υπουργεία: τόσοι στο Εσωτερικών, τόσοι στο Εξωτερικών κτλ., οι οποίοι μάλιστα να προσλαμβάνονται μόνο μέσω ΑΣΕΠ.
Γ. Κ. @otenet.gr
***
Το πρωί συμπολίτευση και το βράδυ (μπρος στις κάμερες) αντιπολίτευση είναι, αν μη τι άλλο, εξουθενωτικό. Ολοι άλλωστε γνωρίζουμε το τραγικό τέλος του πιθήκου ο οποίος είχε ερωτευθεί καμηλοπάρδαλη στο σχετικό ανέκδοτο (ανέβα να φιλήσεις, κατέβα να…). Δημήτριος Τσεχίας
ΥΓ: Δύο ειδήσεις φαινομενικά διαφορετικές αλλά ταυτόσημες: 1) «Αυτοκάθαρση στη ΝΔ ανήγγειλε ο κ. Σαμαράς» και 2)«Εκτελέστηκε ο θανατοποινίτης που αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει».
