Εμείς οι Ελληνες ήμασταν ανέκαθεν υπερήφανοι για τα νησιά μας και για ό,τι αυτό σημαίνει για την τουριστική μας ανάπτυξη. Οι κάτοικοι του αραβικού εμιράτου του Ντουμπάι δεν θα μπορούσαν να πουν το ίδιο. Οχι… ως σήμερα. Γιατί με μια εντυπωσιακή κίνηση, τις προεκτάσεις της οποίας δεν έχουμε ακόμη συνειδητοποιήσει, το εμιράτο έβαλε μπροστά την κατασκευή ενός αρχιπελάγους τεχνητών νησιών που αυξάνει κατά εκατοντάδες χιλιόμετρα τις τουριστικά αξιοποιήσιμες ακτές της χώρας.
Σαν θαλάσσια λουλούδια, τρία νησιωτικά συγκροτήματα που ακούνε στο όνομα Palm Islands (Φοινικονήσια) ξεφυτρώνουν στις ακτές του Ντουμπάι. Τα δύο – το Palm Jumeirah και το Palm Jebel Ali – βρίσκονται ήδη υπό κατασκευήν με ημερομηνία παράδοσης αρχές του 2006 και τέλος του 2007 αντιστοίχως, ενώ η κατασκευή ενός ακόμη φοινικόνησου, του Palm Deira, ανακοινώθηκε με τυμπανοκρουσίες τον περασμένο Οκτώβριο από τον πρίγκιπα του Ντουμπάι σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Ρασίντ αλ Μακτούμ.
Τα Φοινικονήσια έχουν σχήμα φοίνικα: κορμό (που εξασφαλίζει τη σύνδεση με την ακτή μέσω γέφυρας), φύλλωμα με 17 ακτινωτά κλαδιά, καθώς και ένα «φωτοστέφανο» σε σχήμα ημισελήνου που περιβάλλει το σύμπλεγμα και στην εξωτερική πλευρά του οποίου βρίσκεται ο απαραίτητος κυματοθραύστης. Τα νησιά θα στεγάζουν ξενοδοχεία και ιδιωτικές κατοικίες, θεματικά πάρκα και χώρους ψυχαγωγίας, εστιατόρια, εμπορικά κέντρα, μαρίνες και σχολές δυτών. Το φαραωνικό σχέδιο των Palm Islands υλοποιεί η εταιρεία Al Nakheel Properties.
H ίδια εταιρεία κατασκευάζει και ένα ξεχωριστό σύμπλεγμα νησιών που ακούει στο όνομα World: τα 250-300 νησάκια του θα σχηματίζουν την εικόνα των ηπείρων της Γης! Το World κατασκευάζεται σε απόσταση 4 χλμ. από την ακτή του Ντουμπάι, σε μια περιοχή μήκους 9 χλμ. και και πλάτους 6 χλμ. περίπου. Τα ιδιωτικά νησάκια του θα απέχουν από 50 ως 100 μ. το ένα από το άλλο και η μεταξύ τους επικοινωνία θα γίνεται μόνο με θαλάσσια μέσα. H κατασκευή του «αρχιπελάγους» World αναμένεται να ολοκληρωθεί ως το τέλος του 2005. Για τη δημιουργία των νησιών χρησιμοποιούνται τεράστιες πλατφόρμες με τη βοήθεια των οποίων αντλείται, συμπιέζεται και εκτοξεύεται η άμμος του βυθού ακολουθώντας οδηγίες που δίδονται μέσω δορυφόρου.
Τα μεγαλεπήβολα σχέδια του Ντουμπάι δεν σταματούν εδώ. Εκεί βρίσκεται υπό κατασκευήν και το μελλοντικό υψηλότερο κτίριο του κόσμου. Το Burj Dubai (πύργος του Ντουμπάι) έχει ανακοινωθεί ότι θα ξεπερνά τα 700 μέτρα και αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2008.
Εκείνο όμως που αξίζει κυρίως την προσοχή μας είναι το γεγονός ότι κατακτάται η απαραίτητη τεχνογνωσία για ξαναγράψιμο του χάρτη και πάντως για μια εντελώς πρωτόγνωρη αξιοποίηση των παράκτιων περιοχών. Μπορεί τα νησάκια του εμιράτου να είναι κάπως «πλαστικά» για τα γούστα μας, μπορεί να μη μυρίζουν θυμάρι και αιγαιοπελαγίτικη αυθεντικότητα, μια ματιά όμως στις κρατήσεις των τουριστικών πρακτορείων θα μας πείσει για την απήχηση που έχουν στο ευρύ κοινό. Αλλος ένας λόγος για να προβάλλουμε με μεγαλύτερη συνέπεια τον γεωφυσικό θησαυρό που έχουμε στα χέρια μας… GTMax: μίνι ρομποτικό ελικόπτερο
Μη βιαστείτε να επιβιβαστείτε στο ελικόπτερο της φωτογραφίας. Το GTMax δεν δέχεται επιβάτες. Με μήκος ρότορα τριών μέτρων και βάρος 70 κιλών, το ελικόπτερο που κατασκεύασαν ερευνητές του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Τζόρτζια των Ηνωμένων Πολιτειών έχει χώρο μόνο για τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό του. Αυτό όμως απλώς οξύνει ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον του αμερικανικού στρατού που χρηματοδοτεί την κατασκευή του. Το σύστημα αυτόματης οδήγησης του GTMax έχει άριστη συμπεριφορά στο πεδίο της μάχης. Αν δεχθεί πυρά απομακρύνει πάραυτα το ελικόπτερο από την επικίνδυνη περιοχή. Επίσης, σε χαμηλό ύψος και όταν το ελικόπτερο είναι αποκομμένο από το σύστημα πλοήγησης GPS, τα «μάτια» του, δηλαδή μια κάμερα με την οποία είναι εξοπλισμένο, το καθοδηγούν για μια απρόσκοπτη πτήση ανάμεσα σε κάθε είδους φυσικά εμπόδια. Αντιπυρικό μπετόν
H πικρή εμπειρία της πυρκαϊάς στο τούνελ του Μονμπλάν το 1999 (φωτογραφία) που κόστισε τη ζωή σε πολλούς ανθρώπους αποτέλεσε το έναυσμα για πολλές ερευνητικές προσπάθειες που στόχο έχουν να αποτρέψουν την επανάληψη της τραγωδίας. Μία από αυτές τις προσπάθειες οδήγησε τον Αντον Μάγερ, από το Πανεπιστήμιο του Λέμπεν στην Αυστρία, να εφεύρει ένα νέο είδος μπετόν που επιβραδύνει την εξάπλωση της πυρκαϊάς, μειώνει την έκλυση τοξικών αερίων και εμποδίζει την κατάρρευση των τοιχωμάτων του τούνελ. Το νέο είδος μπετόν δοκιμάστηκε ήδη σε ένα τμήμα τούνελ επί του οποίου ασκήθηκε πίεση αντίστοιχη με αυτή που ασκεί ένα βουνό. Στην αναπαράσταση της πυρκαϊάς το νέο μπετόν άντεξε επί τρεις ώρες σε θερμοκρασίες που έφθαναν τους 1.200 βαθμούς Κελσίου.
Σε αυτές τις θερμοκρασίες τα συστατικά του μπετόν συνήθως αποσυντίθενται. Ο χαλαζίας αλλοιώνεται καθιστώντας το υλικό εύθρυπτο. Οι ανθρακούχες ενώσεις απελευθερώνουν ανθρακικό οξύ και στην επαφή με το νερό που στάζει από το αποσυντιθέμενο μπετόν το διαβρώνουν προκαλώντας χημικές αντιδράσεις που αυξάνουν ακόμη περισσότερο τη θερμοκρασία. Τη ζοφερή αυτή εξέλιξη κατάφερε να αναστείλει το μπετόν του κ. Μάγερ χάρη στην προσθήκη ενός κράματος που εξασφαλίζει στο μπετόν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε νερό, επιβραδύνοντας την έκλυση τοξικών αερίων και την εξάπλωση της πυρκαϊάς. Και, φυσικά, κερδίζοντας χρόνο στην προσπάθεια διάσωσης των εγκλωβισμένων ανθρώπων.
