μαύρη τρύπα

Μια νέα θεωρία για τη λειτουργία των μελανών οπών στο Σύμπαν ανέπτυξε ο διάσημος βρετανός αστροφυσικός Στίβεν Χόκινγκ που έχει αφιερώσει τη ζωή του στη μελέτη τους. Ο Χόκινγκ υποστηρίζει ότι οι πληροφορίες που υπάρχουν στην ύλη που εισέρχεται σε μια μαύρη τρύπα δεν καταστρέφονται μαζί με αυτή αλλά αποσπώνται και αποθηκεύονται σε εξωτικές κοσμικές δομές στον ορίζοντα των γεγονότων, το αόρατο σύνορο το οποίο περιβάλλει κάθε μαύρη τρύπα στο Σύμπαν και εμποδίζει το φως να ξεφύγει.

Δόθηκε στη δημοσιότητα μια νέα εντυπωσιακή φωτογραφία που τράβηξε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Σε αυτή απεικονίζεται ένας σπειροειδείς γαλαξίας στο κέντρο του οποίου βρίσκεται μια όχι πολύ μεγάλη αλλά πολύ… πεινασμένη σύμφωνα με τους επιστήμονες μελανή οπή.

Τρεις νέες μελέτες για τις μυστηριώδεις μελανές οπές του Σύμπαντος παρουσιάστηκαν αυτές τις μέρες συγκεντρώνοντας τα φώτα της δημοσιότητας αφού η κάθε μια δημιουργεί από μόνη της ένα νέο κύκλο επιστημονικής συζήτησης και έρευνας. Η πιο εντυπωσιακή εξ αυτών αναφέρει ότι οι μαύρες τρύπες αποτελούν πύλες που συνδέουν το δικό μας Σύμπαν με άλλα σύμπαντα!

Ερευνητική ομάδα στην οποία συμμετείχε και Έλληνας επιστήμονας εντόπισε για πρώτη φορά μαγνητικά πεδία στην περίμετρο μιας μελανής οπής και μάλιστα η ανακάλυψη αφορά την μελανή οπή που βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία μας.Η ανακάλυψη έγινε με το Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων (ΕΗΤ), ένα σύστημα διασυνδεδεμένων ραδιοτηλεσκοπίων που βρίσκονται σε διάφορα σημεία του πλανήτη και το οποίο συνεχώς διευρύνεται με την προσθήκη νέων σημείων παρατήρησης.

Διεθνής ομάδα ερευνητών εντόπισε ένα εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο στο κέντρο του γαλαξία PGS 43234 που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 300 εκ. ετών φωτός από εμάς. Μια γιγάντια μελανή οπή έχει «συλλάβει» και… καταβροχθίζει ένα μεγάλο άστρο. Η κοσμική διεργασία έχει ως αποτέλεσμα η μαύρη τρύπα να εκτοξεύει στο Διάστημα πίδακες ιονισμένου αερίου (πλάσμα). Σύμφωνα με τους ερευνητές η θερμική ενέργεια των πιδάκων του πλάσματος είναι ίση με την ενέργεια που παράγει ο Ηλιος σε διάστημα δέκα εκ. ετών. Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο που δεν είναι σπάνιο αλλά μέχρι σήμερα δεν ήταν εφικτός ο εντοπισμός και η παρατήρηση του επειδή δεν υπάρχουν τα απαραίτητα τεχνικά μέσα.

Αστρονόμοι εντόπισαν το 2005 τη λάμψη ενός βίαιου κοσμικού φαινομένου σε απόσταση 2.6 δισ. ετών φωτός από εμάς. Νέες παρατηρήσεις στην περιοχή αποκαλύπτουν ότι η λάμψη αυτή προέρχεται σύμφωνα με τους ερευνητές που μελέτησαν τα δεδομένα από την ισχυρότερη έκρηξη που έχει συμβεί στο Σύμπαν μετά τη Μεγάλη Εκρηξη!

Λίγο φως στον... σκοτεινό κόσμο των μελανών οπών ρίχνουν οι παρατηρήσεις δύο μελανών οπών από τα διαστημικά τηλεσκόπια Swift και NuSTAR. Τα δύο κατάφεραν να εντοπίσουν μια γιγάντια εκπομπή ακτίνων Χ από την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα Mrk 335 που βρίσκεται σε απόσταση 324 εκατομμυρίων ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό του Πήγασου. Η ακτινοβολία πηγάζει από μια ζώνη των μελανών οπών στην οποία οι επιστήμονες έχουν δώσει την ίδια ονομασία με το ανώτερο στρώμα του Ηλιου, δηλαδή στέμμα (corona).

Ένα άστρο που είχε την ατυχία να πλησιάσει το λημέρι μιας μαύρης τρύπας τεντώνεται σαν μακαρόνι καθώς καταβροχθίζεται από κοσμικό τέρας. Το μακάβριο φαινόμενο καταγράφηκε σε έναν γαλαξία που απέχει 290 εκατομμύρια έτη φωτός και είναι το πλησιέστερο συμβάν «παλιρροϊκής διατάραξης» που έχει καταγραφεί εδώ και μια δεκαετία, αναφέρει διεθνής ερευνητική ομάδα στην επιθεώρηση «Nature».

Μια γιγάντια στεφανιαία οπή σχηματίστηκε στο βόρειο ημισφαίριο του Ηλιου. Το φαινόμενο παρατήρησε και κατέγραψε το διαστημικό παρατηρητήριο SDO στις 10 Οκτωβρίου και έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα η NASA. Η στεφανιαία οπή την οποία οι ειδικοί, λόγω του μεγέθους της, χαρακτήρισαν «μαύρη τρύπα του Ηλιου» έχει μήκος εκατοντάδων χιλιάδων χλμ!

Πληροφορίες γύρω από τα αντικείμενα που «καταπίνουν» αποθηκεύουν οι μαύρες τρύπες, σύμφωνα με νέες δηλώσεις του διάσημου φυσικού, δρ Στίβεν Χόκινγκ, στο συνέδριο του Βασιλικού Ινστιτούτου Τεχνολογίας (KTH) στην Στοκχόλμη, στην Σουηδία.

Το κέντρο των περισσότερων γαλαξιών είναι συνήθως το βασίλειο μιας γιγάντιας μελανής οπής. Ομάδα αστρονόμων του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν στις ΗΠΑ εντόπισαν τη μικρότερη σε γαλαξιακό κέντρο μαύρη τρύπα από όσες γνωρίζουμε στο Σύμπαν.

Μια μελανή οπή που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από το ηλιακό μας σύστημα «ξύπνησε» μετά από 26 έτη σιωπής και άρχισε να... λειτουργεί εκ νέου απορροφώντας την ύλη γειτονικού της άστρου. Οι επιστήμονες έχουν στρέψει επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια στη μελανή οπή για να παρατηρήσουν το φαινόμενο και να μάθουν νέα άγνωστα δεδομένα για τις μαύρες τρύπες και τους μηχανισμούς τους.

Επιστήμονες σε όλο τον κόσμο ξεκίνησαν την προσπάθεια δημιουργίας του Event Horizon Telescope (EHT). Δεν πρόκειται για ένα νέο τηλεσκόπιο αλλά για τη σύνδεση όλων των ισχυρών επίγειων τηλεσκόπιων δημιουργώντας ένα υπερ-τηλεσκόπιο. Στόχος είναι να μπορέσουν οι αστρονόμοι να διεισδύσουν με το EHT στο κέντρο του γαλαξία μας και να παρατηρήσουν τη γιγάντια μελανή οπή που βρίσκεται εκεί. Οι επιτελείς αυτής της προσπάθειας ευελπιστούν ότι με το EHT θα έχουν τη μέχρι σήμερα πιο «καθαρή»… θέα του κέντρου του Γαλαξία και των φαινομένων που λαμβάνουν χώρα εκεί.

Διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε μια πανάρχαια και ασύλληπτα μεγάλη μελανή οπή, τόσο υπερμεγέθη που οι επιστήμονες μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσουν τις ως τώρα θεωρίες τους για το πώς αναπτύσσεται μια μαύρη τρύπα. Η συγκεκριμένη μελανή οπή, σε απόσταση 12,8 δισ. ετών φωτός από τη Γη, είναι η μεγαλύτερη και πιο λαμπερή που έχει ποτέ βρεθεί.

Μια πραγματικά εντυπωσιακή από κάθε άποψη ανακάλυψη έκανε διεθνής ομάδα αστρονόμων χρησιμοποιώντας τα διαστημικά τηλεσκόπια XMM-Newton και NuSTAR. Σε έναν γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση δύο δισ. ετών φωτός από εμάς υπάρχει μια κολοσσιαία μελανή οπή η οποία έχει λάβει την ονομασία PDS 456. Οι ερευνητές εντόπισαν τους ανέμους που δημιουργούνται από τη δράση αυτής της μαύρης τρύπας. Πρόκειται, όπως λένε, για τους ισχυρότερους ανέμους που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα.

Μια μαύρη τρύπα που κρύβεται στην καρδιά ενός μακρινού γαλαξία αποφάσισε να μετατρέψει ένα άτυχο άστρο σε σπαγγέτι. Φαίνεται όμως ότι κόντεψε να πνιγεί με το δείπνο. Διεθνής ομάδα ερευνητών παρουσιάζει την περίπτωση ενός άστρου που παραμορφώνεται και τεντώνεται καθώς καταβροχθίζεται αργά από το βουλιμικό τέρας.

Διεθνής ομάδα ερευνητών αναλύοντας ένα τεράστιο όγκο δεδομένων από παρατηρήσεις επίγειων και διαστημικών τηλεσκοπίων εντόπισε μια μυστηριώδη πηγή φωτός σε απόσταση 90 εκ. ετών. Το φως αυτό σύμφωνα με τους ερευνητές ανήκει σε κάποιο κοσμικό αντικείμενο την ταυτότητα του οποίου δεν μπορούν ακόμη να διακρίνουν. Αυτό γιατί όπως αναφέρουν το αντικείμενο αυτό παρουσιάζει ασυνήθιστη συμπεριφορά

Την περασμένη άνοιξη, οι αστρονόμοι περίμεναν με αγωνία τη μαύρη τρύπα που κρύβεται στην καρδιά του Γαλαξία μας να καταπιεί μια μάζα αερίου και να προσφέρει υπερθέαμα. Το σόου όμως δεν ήρθε ποτέ, μάλλον επειδή ένα γιγάντιο άστρο χάλασε το πάρτι.

Έχουν περάσει ακριβώς 40 χρόνια από τότε που ο βρετανός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ σόκαρε τους συναδέλφους του ανακοινώνοντας ότι οι μαύρες τρύπες εκπέμπουν ακτινοβολία, τη λεγόμενη ακτινοβολία Χόκινγκ. Σαράντα χρόνια μετά, ένα πείραμα εργαστηρίου δείχνει να επιβεβαιώνει τη θεωρία.

Μια μαύρη τρύπα με μάζα πέντε φορές μεγαλύτερη από τη μελανή οπή που κρύβεται στην καρδιά του δικού μας Γαλαξία ανακαλύφθηκε στο κέντρο ενός από τους μικρότερους γαλαξίες που γνωρίζουμε.