Ο Ρίτσαρντ Σέρα ανέκαθεν προτιμούσε τη θάλασσα από την έρημο. Οταν όμως τον κάλεσε η Αυτής Εξοχότης να δημιουργήσει ένα γλυπτό στο Κατάρ, έκανε μια ηχηρή εξαίρεση. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να γυρίσει την πλάτη στην απόλυτη «βασίλισσα της τέχνης», σεΐχα Αλ Μαγιάσα μπιντ Χάμαντ μπιν Καλίφα αλ Θάνι, αδελφή του εμίρη της χώρας, η οποία προεδρεύει των μουσείων του Κατάρ απ’ όταν τοποθετήθηκε στη θέση από τον πατέρα της το 2006; Εκείνη είναι υπεύθυνη για τη συλλογή έργων σύγχρονης τέχνης του κράτους ξοδεύοντας όπως η ίδια κρίνει το 1 δισ. δολάρια (σύμφωνα με το Bloomberg) που έχει στη διάθεσή της ετησίως για τη διαμόρφωσή της. Ενα γεγονός όχι και τόσο ήσσονος σημασίας, που την έφερε στο νούμερο 1 της λίστας των 100 πιο επιδραστικών ανθρώπων της τέχνης του περιοδικού «Art Review» το 2013 ως τη δεύτερη γυναίκα που κατακτούσε την κορυφή της κατάταξης, αλλά και σε υψηλές θέσεις σε αντίστοιχους καταλόγους του «Time» ή του «Forbes». «Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους, κατά κάποιον τρόπο. Κανένας δεν αγοράζει έργα τέχνης όπως το Κατάρ. Και δεν είναι μόνο οι αγορές, αλλά και οι διεθνείς χορηγίες εκθέσεων (σ.σ.: π.χ. της μεγάλης αναδρομικής του Ντέμιαν Χιρστ στην Tate Modern το 2012) και εικαστικών θεσμών» έλεγε τότε ο αρχισυντάκτης του «Art Review», Μαρκ Ράπολτ.
Τελικά, το έργο του Ρίτσαρντ Σέρα «East-West/West-East» (2014), τέσσερις γιγάντιες παραλληλόγραμμες πλάκες από ατσάλι, στήθηκε καταμεσής της ερήμου του Κατάρ ως ένα σύγχρονο μυστηριώδες Stonehedge. Ηταν το πιο ψηλό έργο που είχε δημιουργήσει ο αμερικανός γλύπτης των μνημειακών εγκαταστάσεων και ο σκοπός ήταν να ορθώσει το ανάστημά του για να συνδέσει το παρελθόν με το παρόν του Κατάρ. Μιας χώρας με ραγδαία ανάπτυξη χάρη στο πετρέλαιο και στο φυσικό αέριο, δύο πλουτοπαραγωγικές πηγές που τη μετέτρεψαν από πατρίδα περιπλανώμενων βεδουίνων σε ένα από τα πιο πλούσια κράτη του κόσμου. Ενα κράτος το οποίο έχει βαλθεί να επιδείξει το μεγαλείο του όχι βεβαίως μόνο μέσα από γλυπτικές εγκαταστάσεις αλλά και από μουσεία-μνημεία της σύγχρονης αρχιτεκτονικής, όπως το πρόσφατο Εθνικό Μουσείο του Κατάρ (NMoQ) διά χειρός Ζαν Νουβέλ, και ταυτόχρονα να διατηρήσει ανέπαφη την παράδοση της χώρας. Παρεμπιπτόντως, αν και έχουμε την αίσθηση ότι αυτή είναι πολύ πρόσφατη, ένα απολίθωμα που εκτίθεται στο συγκεκριμένο μουσείο ως δάνειο από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου μαρτυρά ότι υπήρχε ζωή σε αυτή τη χερσόνησο ακόμα και πριν από 400 εκατ. χρόνια. Δείγμα της κατεύθυνσης που θέλει να πάρει το σημερινό Κατάρ είναι ότι το συγκεκριμένο έκθεμα θαύμασαν στα εγκαίνια του μουσείου στην Ντόχα πρωτοκλασάτες προσωπικότητες του διεθνούς τζετ σετ όπως ο Τζόνι Ντεπ, ο Λουκ Εβανς, ο Τζεφ Κουνς, ο Τακάσι Μουρακάμι, η Βικτόρια Μπέκαμ, ο Χοσέ Μουρίνιο, η Νταϊάν φον Φίρστενμπεργκ, οι Herzog & de Meuron, o Ολαφουρ Ελίασον, ο Ρεμ Κούλχαας, η Ναόμι Κάμπελ, η Νατάλια Βοντιάνοβα αλλά και ο Νικολά Σαρκοζί με την Κάρλα Μπρούνι.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
