Το ξέσπασμα της πανδημίας φάνηκε να βρίσκει τις περισσότερες και τους περισσότερους από εμάς απροετοίμαστους να ανταποκριθούμε αλλά και να αναλογιστούμε τις συνέπειες ενός τέτοιου συμβάντος τόσο στον προσωπικό όσο και στον δημόσιο βίο μας. Η ανετοιμότητα των κοινωνιών αλλά και όλων μας είναι ένα πραγματικό αίνιγμα και αξίζει μια ιδιαίτερη ανάλυση. Και αυτό γιατί η πανδημία ως απειλή του συνολικού τρόπου ζωής του σύγχρονου κόσμου έχει αποτελέσει ένα σταθερό στοιχείο του συλλογικού μας φαντασιακού περί καταστροφής. Ενα γρήγορο πέρασμα από τον μελλοντολογικό κινηματογράφο, τη λογοτεχνία αλλά και τη μουσική του 20ού αιώνα, ιδιαίτερα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, θα μας πείσει σχεδόν για την μπαναλιτέ της θεματικής της καταστροφικής πανδημίας στο συλλογικό μας φαντασιακό.
Γιατί είμαστε λοιπόν ανέτοιμοι να διαχειριστούμε άμεσα τα νέα δεδομένα; Και ποιες πτυχές της πραγματικότητας είναι οι δυσκολότερες στην άμεση διαχείριση αλλά και απόκριση;
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
