Αναμφίβολα όλος ο χριστιανικός κόσμος και ειδικά εμείς, οι ορθόδοξοι χριστιανοί, αντιμετωπίζουμε μια μεγάλη δοκιμασία. Στο άκουσμα της μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε μουσουλμανικό τέμενος, οι καρδιές μας δεν θα μπορούσαν παρά να κυριευτούν από αισθήματα πικρίας, απογοήτευσης και βαθιάς θλίψης. Αισθήματα που προσωπικά από την πρώτη στιγμή έσπευσα να εκφράσω δημόσια, μαζί με την έντονη αποδοκιμασία μου για την απαράδεκτη αυτή απόφαση την οποία έλαβε η πολιτική ηγεσία της Τουρκίας. Και, σας διαβεβαιώ, τα ίδια αυτά αισθήματα διακατέχουν τους επισκόπους, τον ιερό κλήρο, τις μοναστικές αδελφότητες και σύσσωμο τον Ελληνισμό της Αυστραλίας.
Η αλλαγή καθεστώτος στην Αγία Σοφία συνιστά ιεροσυλία έναντι ενός συμβόλου της Ορθόδοξης Εκκλησίας και του Χριστιανισμού, αλλά και έναντι ενός μνημείου παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς. Πρόκειται για μια απόφαση η οποία αποπνέει μισαλλοδοξία και θρησκευτικό φανατισμό και, γι’ αυτόν τον λόγο, υπονομεύει μια μεγάλη προσπάθεια και πρόκληση της εποχής μας, που είναι ο αλληλοσεβασμός και η ειρηνική συνύπαρξη των θρησκειών. Βρισκόμαστε ενώπιον μιας επικίνδυνης, για όλη την ανθρωπότητα, επιστροφής προς παλιές εποχές και παλιές τακτικές τις οποίες κανείς μας δεν θέλει να θυμάται. Εξάλλου, όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε, στο διάβα της ανθρώπινης ιστορίας, η Αγία Σοφία δεν ήταν το πρώτο οικοδόμημα που από χώρος θρησκευτικής λατρείας μετατράπηκε σε μουσείο. Και ίσως να μην είναι ούτε και το τελευταίο. Αξίζει, όμως, να αναρωτηθούμε πόσα αντίστοιχα ιστορικά παραδείγματα υπάρχουν, όπου ένα μουσείο, ένα μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, μετατράπηκε ξαφνικά και άνευ αναγκαιότητας σε χώρο θρησκευτικής λατρείας – και, μάλιστα, διαφορετικής από αυτήν που προοριζόταν κατά την ανοικοδόμησή του…
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
