Εχει σταθμεύσει αυτές τις ημέρες στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών η ομάδα σύγχρονου χορού Ballets Jazz Montréal και παρουσιάζει (τελευταία παράσταση σήμερα Κυριακή, στις 12 Νοεμβρίου) το «Dance Me», μια δημιουργία εμπνευσμένη από τον καναδό τραγουδοποιό, ποιητή και συγγραφέα Λέοναρντ Κοέν και αφιερωμένη στο αειθαλές έργο του. Τις εντυπωσιακές χορογραφίες υπογράφουν τρεις διεθνείς προσωπικότητες, ο Αντώνης Φωνιαδάκης, η Αναμπελ Λόπεζ Οτσόα και ο Ισαν Ρούστεμ, ενώ η δραματουργία του Ερίκ Ζαν και οι χορευτές της ομάδας απογειώνουν την παράσταση με τη δυναμική παρουσία τους. Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο ίδιος ο Κοέν είχε δώσει τη συγκατάθεσή του για αυτό το αφιέρωμα που παρουσιάζεται με μεγάλη επιτυχία παγκοσμίως. Η καλλιτεχνική διευθύντρια των Μπαλέτων, Αλεξαντρά Νταμιανί, η οποία έχει διαγράψει τη δική της πορεία στον σύγχρονο χορό, μίλησε στο «Bήμα» για το συγκεκριμένο θέαμα αλλά και για τους έλληνες καλλιτέχνες που θαυμάζει.
Η Αλεξάντρα Νταμιάνι.
Βρίσκεστε στη θέση της καλλιτεχνικής διευθύντριας των Ballets Jazz Montréal από το 2021. Ποιους στόχους έχετε πετύχει και ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;
«Είναι απλό, θέλω τα πάντα από την ομάδα και τους χορευτές της: από εμπορικά εγχειρήματα και καθηλωτικά σόου έως καλλιτεχνικές συνεργατικές δημιουργίες που περιοδεύουν σε ολόκληρο τον κόσμο και από δραστηριότητες που έχουν να κάνουν με την κοινότητά μας έως πρότζεκτ τα οποία εστιάζουν κυρίως σε νέους καλλιτέχνες, χορευτές και δημιουργούς. Εχουμε δημιουργήσει δύο τέτοιες δουλειές όσο διάστημα είμαι στην ομάδα, το «Vanishing Mélodies – Music by Patrick Watson» με μουσική του Πάτρικ Γουάτσον, που είναι άλλος ένας υπέροχος μουσικός από το Μόντρεαλ, και το «Essence», ένα triple bill που δημιουργήθηκε για την 50ή μας επέτειο και περιλαμβάνει τη δουλειά τριών γυναικών χορογράφων, της Οζια Τζόουνς, της Κρίσταλ Πάιτ και της Αζούρ Μπάρτον. Ελπίζω παρεμπιπτόντως να καταφέρουμε να παρουσιάσουμε σύντομα αυτές τις παραστάσεις και στο ελληνικό κοινό».
Εχετε εισαγάγει κάποια καινοτομία;
«Εχω δώσει μεγάλη βαρύτητα από τότε που πήγα στην ομάδα, το 2021, στον ορισμό και στην εξέλιξη των ιδρυτικών αξιών του οργανισμού μας, τον σεβασμό, την επικοινωνία και τη δέσμευση δηλαδή. Αλήθεια πιστεύω ότι η προσοχή που δίνεται στον πυρήνα της φιλοσοφίας μας θα φανεί στις μελλοντικές δημιουργίες και συνεργασίες μας. Το περασμένο καλοκαίρι λανσάραμε επίσης το πρώτο μας BJM_360 για νεαρούς χορευτές. Διευθύνω διάφορες πρωτοβουλίες και διδάσκω ως επισκέπτρια καθηγήτρια εδώ και πάνω από μία δεκαετία. Ηταν φυσικό να φέρω αυτό το πάθος χορού στα Ballets Jazz Montréal. Το BJM_360 είναι μια μοναδική εμπειρία που δίνει σε 50 χορευτές από όλον τον κόσμο την εμπειρία της ένταξης σε μια ομάδα χορού. Είναι πραγματικά μια μοναδική ευκαιρία και δίνει στους νέους χορευτές τη δυνατότητα όχι μόνο να αποκτήσουν καλλιτεχνικές και τεχνικές δεξιότητες, αλλά και να αναπτύξουν βοηθητικές ικανότητες σε ψυχικό και συναισθηματικό επίπεδο».
Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση «Dance Me». Πώς συλλαμβάνει την ουσία του έργου του Λέοναρντ Κοέν;
«Το «Dance Me – Music by Leonard Cohen» είναι μια αποκλειστική δημιουργία εμπνευσμένη από το πλούσιο και βαθύ έργο του ποιητή, καλλιτέχνη και τραγουδοποιού Λέοναρντ Κοέν από το Μόντρεαλ. Είχαμε μάλιστα πάρει έγκριση για το σόου από τον ίδιο κατά τη διάρκεια της ζωής του. Αυτός ο φόρος τιμής στον διάσημο καναδό καλλιτέχνη παραπέμπει στους μεγάλους κύκλους της ύπαρξης, όπως αυτή περιγράφεται στη βαθιά στοχαστική μουσική και στα ποιήματα του Κοέν. Το «Dance Me» είναι πραγματικά πολυεπίπεδο και multimedia και μια από τις πρώτες φορές που η εταιρεία εργάστηκε με αυτόν τον τρόπο. Συνδυάζει σκηνική, οπτική, μουσική, δραματουργική γλώσσα και μια ποικιλόμορφη χορογραφία για να τονίσει και να αναδείξει τα λεπτά ή πολύπλοκα θέματα που βρίσκονται συχνά στη μουσική του Λέοναρντ Κοέν. Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, πιστεύω ότι η παράσταση επιτρέπει στο κοινό να κάνει ένα ταξίδι για το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος και μέσα από τις εποχές που περνούν να εξερευνήσει τις πολλές πτυχές της ανθρώπινης εμπειρίας, ταυτόχρονα αισθησιακές, ευαίσθητες, σαρκικές και μυστικιστικές, αυτό είναι άλλωστε το σήμα κατατεθέν του έργου του Λέοναρντ Κοέν και εξηγεί τη μοναδικότητα της επιρροής του. Συνδυάζει γη και ουρανό. Είναι ταυτόχρονα χοϊκό και πνευματικό».
Ποιο είναι το αγαπημένο σας σημείο στην παράσταση;
«Το αγαπημένο μου τραγούδι στην παράσταση είναι το «Famous Blue Raincoat», τη στιγμή που ακούγεται αυτό το τραγούδι στη σκηνή είναι χειμώνας. Κάτω από μια μπλε απόχρωση, το χιόνι πέφτει αργά και η υπέροχα δυναμική και πολύπλοκη χορογραφία του Αντώνη Φωνιαδάκη έρχεται σε αντιπαράθεση με τη φωνή και την ποίηση του Κοέν. Μου αρέσει που ο χορός καταφέρνει να προσφέρει έναν νέο τρόπο ακρόασης αυτού του τραγουδιού».
«Η παράσταση επιτρέπει στο κοινό να κάνει ένα ταξίδι για το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος και μέσα από τις εποχές που περνούν να εξερευνήσει τις πολλές πτυχές της ανθρώπινης εμπειρίας, ταυτόχρονα αισθησιακές, ευαίσθητες, σαρκικές και μυστικιστικές»
Μια και αναφέρατε τον κρητικό χορογράφο, πείτε μας μερικά λόγια για αυτόν.
«Ο Αντώνης Φωνιαδάκης είναι ένας πολύ ταλαντούχος και παραγωγικός χορογράφος. Γνωριζόμαστε πολύ καιρό. Με τα χρόνια, δημιούργησε πολλά κομμάτια για την ομάδα μας. Οι δυναμικές, λεπτομερείς και πολύπλοκες κινήσεις του βρίσκουν μια όμορφη απήχηση στους τόσο επαρκείς τεχνικά αλλά και παιχνιδιάρικους καλλιτέχνες των Ballets Jazz Montréal».
Ποιους άλλους έλληνες καλλιτέχνες θαυμάζετε;
«Γνωρίζω πολλούς, αλλά ο πρώτος που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Δημήτρης Παπαϊωάννου. Πρόκειται για έναν σκηνοθέτη, χορογράφο, περφόρμερ και σκηνογράφο που σε εμπνέει. Η δουλειά του με συναρπάζει».
Εχετε επιμεληθεί χορογραφικά μια περφόρμανς της Cardi Β. Μπορεί η ποπ μουσική να συνδυαστεί με τον σύγχρονο χορό;
«Απολύτως, η ποπ μουσική συχνά χορογραφείται σε μοντέρνα και σύγχρονα στυλ χορού. Αστέρες όπως η Beyonce και η Madonna αντλούν έμπνευση από τον μοντέρνο και σύγχρονο χορό εδώ και δεκαετίες. Οι Σίντι Λάρμπι Τσερκάουι, Αλεξάντερ Εκμαν, Χόφες Σέχτερ, για να αναφέρω μερικούς μόνο, είναι σύγχρονοι χορογράφοι των οποίων τα έργα έχουν εμπνεύσει πολλούς σταρ της ποπ. Νομίζω ότι το χάσμα μεταξύ των διαφορετικών ειδών χορού και μεταξύ καλλιτεχνικών και εμπορικών έργων συρρικνώνεται. Και αυτό είναι καλό».
INFO:
Η εκδήλωση είναι συμπαραγωγή του Διεθνούς Ανθρωπιστικού Οργανισμού Lifeline Hellas με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Τα έσοδα θα διατεθούν για την αγορά θερμοκοιτίδων για το νοσοκομείο «ΑΤΤΙΚΟΝ»
