«Εχω τρελαθείμε την Μπίλι Αϊλις»

^«Δεν κάνουμε πίσω ούτε για να πάρουμε φόρα». Αυτό είναι εφέτος το μότο της Ματούλας Ζαμάνη, μιας τραγουδίστριας και τραγουδοποιού που όσο φευγάτη μπορεί να μοιάζει τόσο καταφέρνει να ισορροπεί με τη φωνή και τις ερμηνείες της πάνω σε μια λεπτή γραμμή όπου ενώνονται μαγικά η χοϊκή δύναμη και μια αέρινη ευαισθησία. Εφέτος επέλεξε να μην εμφανιστεί σε κάποια μουσική σκηνή αλλά να δώσει μια μεγάλη συναυλία στην Αθήνα (στις 13 Μαρτίου στο Piraeus 117 Academy) και μία στη Θεσσαλονίκη (στις 21 Μαρτίου στο Block 33). Τη ρωτάω πώς πήρε την απόφαση να κάνει αποχή από τα νυχτερινά μαγαζιά: «Αυτή είναι η δέκατη χρονιά που βγαίνω στο κοινό παίζοντας τα δικά μου τραγούδια. Βίωσα τελευταία διάφορες αλλαγές μέσα μου και έξω μου, κι ενώ έκανα συζητήσεις με έναν άνθρωπο που εκτιμώ για εμφανίσεις σε μαγαζί είδα ότι κάτι μού κλωτσούσε. Ηθελα να είναι ο κόσμος όρθιος, να χορεύει, να αγγίζουν ο ένας τον άλλον και να μην είναι καθηλωμένοι σε καρέκλες ή στριμωγμένοι στα μπαρ. Καλοκαίρι μέσα στον χειμώνα, το αποφάσισα καθαρά ενστικτωδώς. Να τραγουδάμε μαζί και όπου βγάλει. Θα έχω και δύο καινούργιους φίλους στην μπάντα και είμαι πολύ χαρούμενη. Το υλικό θα είναι ελαφρώς πειραγμένο: συναισθηματικά ηλεκτρονικό και καραμπινάτα παραδοσιακό».

Τα τελευταία χρόνια ζει στην Αμοργό. «Με έχει επηρεάσει βαθιά η απόφασή μου να πάω εκεί. Βλέπω πιο καθαρά τα πράγματα, αλλιώς. Φεύγω από το νησί για πρόβες και λάιβ και αν καθυστερήσω να γυρίσω αρχίζω να καρτερώ την επιστροφή. Η καθημερινή επαφή με τη φύση μάς αλλάζει θέλοντας και μη. Εκεί βλέπω το πρωί όταν ξυπνάω το Κουφονήσι, τη Σχοινούσα, την Ηρακλειά από τη μια μεριά και στο άλλο παραθυράκι τη Δονούσα. Τεντώνομαι χαζεύοντας αυτές τις εικόνες. Δεν είναι όλα ιδανικά βέβαια. Επίσης, ο ψηφιακός κόσμος δεν σε αφήνει να αποκοπείς εντελώς από ό,τι συμβαίνει. Αλλά έχεις τον χρόνο να επεξεργαστείς καλύτερα τις πληροφορίες που λαμβάνεις και αν χρειαστεί να προβείς και σε πράξεις με όποιον τρόπο μπορείς».