Ανέκαθεν ωραιοποιούσαμε όχι το παρελθόν, αλλά αυτό που φανταζόμαστε ως παρελθόν
Για κάθε σκλάβο τουριστικής γαλέρας, ένας ήσυχος πελάτης μοιάζει με συγγενή που ξαναβρίσκεις στην προσφυγιά
Τουλάχιστον εμείς έχουμε την ικανότητα να επιθυμήσουμε έναν Θεό που ξέρει πότε να μας πάρει από δω
Η «τέχνη για την τέχνη» θα έχει πάντα το χαρτί της ομορφιάς, της ομορφιάς που λείπει από αυτόν τον σκληρό και μονίμως ταραγμένο κόσμο
Ο πλούτος, η εξουσία και όλα αυτά μας φαίνονται τρόποι να επιδρούμε στους άλλους ώσπου να τους κατακτήσουμε ολοκληρωτικά
Εχω αρχίσει να καταλαβαίνω τι θα πει να συλλέγεις και δη μανιωδώς.
Δεν μας ρωτάει κανείς αν θέλουμε να υπάρξουμε, ούτε μας επιτρέπει να επιλέξουμε το πώς και τα τι
Ο άνθρωπος πρέπει κάτι να φάει όσο περιμένει την ανακαίνιση της Ιστορίας. Ενα κομμάτι ψωμί για το στομάχι ή μια ευγενική κουβέντα για την ψυχή
Γυναικοκτονία διαπράττεις όταν σκοτώνεις τη σύντροφό σου επειδή σε χώρισε ή επειδή δεν αντέχεις το πόσο την αγαπάς.
Η πρόσφατη ποιητική συλλογή του Ντίνου Σιώτη κινείται μεταξύ ημερολογιακής καταγραφής και θεατρικού μονολόγου, αυτοβιογραφίας και ποιητικής φαντασίας