Στην τελευταία ταινία του, «Βουγονία» που κυριαρχεί στις ταινίες της εβδομάδας ο διεθνούς καριέρας σκηνοθέτης Γιώργος Λάνθιμος , κάνει μια βουτιά στον κόσμο της παράνοιας των καιρών μας. Και δηλώνει απαισιοδοξία.

Βαθμολογία

5: εξαιρετική

4: πολύ καλή

3: καλή

2: ενδιαφέρουσα

1: μέτρια

0: απαράδεκτη

«Βουγονία» (Bugonia)

Παραγωγή: Ιρλανδία/ Αγγλία/ Καναδάς/ Νότιος Κορέα/ ΗΠΑ, 2025

Σκηνοθεσία: Γιώργος Λάνθιμος

Ηθοποιοί: Εμα Στόουν, Τζέσι Πλέμονς, Αλίσια Σίλβερστοουν κ.α.

Με το γκρο πλαν της εισαγωγής, σε ένα πανέμορφο, φωτεινό λουλούδι την ώρα που μια μέλισσα το προσεγγίζει για την γύρη («όπως το σεξ αλλά πιο καθαρά, κανείς δεν τραυματίζεται») ο Γιώργος Λάνθιμος σε προδιαθέτει για κάτι το ιδιαίτερο. Όπως πάντα δηλαδή. Γιατί αυτή η γλυκιά εισαγωγή, ένας σημειολογικός ύμνος προς την ίδια την ομορφιά της ζωής, σύντομα θα έρθει σε πλήρη αντιδιαστολή με την σκληρή συνέχεια και ένα φινάλε άκρως απαισιόδοξο.

Παιχνιδιάρικα και όπως το συνηθίζει ελεύθερα, ο σκηνοθέτης πολυσυζητημένων ταινιών («Κυνόδοντας», «Αστακός», «Ευνοούμενη», «Poor things» (ταινίες που έφτασαν ως τα Οσκαρ και κάποιες βραβεύθηκαν), καταφέρνει και πάλι να πλάσει μια στρωτή στην αφήγηση αλλά συγχρόνως παράξενη στις ιδέες της ιστορία.

Ηθελημένα ή όχι, ο κ. Λάνθιμος βάζει στο τραπέζι διάφορα ζητήματα που απασχολούν πολύ κόσμο στους δύσκολους, σκοτεινούς καιρούς μας. Για παράδειγμα, θα βρούμε το στοιχείο της ευγενικής καταπίεσης σε εργασιακό περιβάλλον. Θα βρούμε επίσης την εκμετάλλευση του φτωχού κοσμάκη από τα τραστ των φαρμακοβιομηχανιών. Όπως και τα πειράματα σε ανθρώπους που πραγματοποιούνται ερήμην μας.

Και κάπως έτσι φτάνουμε στις εγκληματικές ακρότητες εν είδη αυτοδικίας. Αξονας της ιστορίας στην «Βουγονία» είναι η απαγωγή μιας επιτυχημένης γυναίκας, η οποία εργάζεται ως στέλεχος πολυεθνικής εταιρίας (Εμα Στόουν) από δύο απαγωγείς που της ξυρίζουν το κεφάλι γουλί και την φυλακίζουν αλυσοδεμένη μέσα σε ένα σπίτι (Τζέσι Πλέμονς – ο εγκέφαλος και Εϊνταν Ντέλμπις –ο βοηθός του).

Απαγωγείς να σου πετύχουν βέβαια. Είναι θλιβεροί και αδέξιοι, τόσο που μπροστά τους οι απαγωγείς στο «Φαργκο» των αδελφών Κόεν είναι… Αϊνστάιν. Τους λυπάσαι περισσότερο αντί να τους φοβάσαι.

Τι ακριβώς θέλουν όμως από αυτή την γυναίκα; Εδώ, ο όρος συνωμοσιολογία που έχει κυριολεκτικά γίνει καραμέλα στη ζωή μας, έχει τον πρώτο λόγο. Ο λόγος για τον οποίο η κυρία έχει απαχθεί γίνεται εξ’ αρχής σαφής (μέσα στην παράνοιά του) αλλά εν συνεχεία η ταινία διανθίζεται από σκηνές ανταλλαγής απόψεων και κοσμοθεωριών ανάμεσα στην ίδια και τον εγκέφαλο της απαγωγής.

Οπότε αυτό που εν τέλει παρακολουθούμε μοιάζει με kinky θέατρο του παραλόγου όπου μπορείς να περιμένεις τα πάντα – ακόμα και ένα φλερτ του κ. Λάνθιμου προς το splatter, ή τις ταινίες με… εξωγήινους.

Δεν παρακολουθούμε κάτι που δεν ξέρουμε ήδη βέβαια. Μια ασάφεια περιβάλλει την ατμόσφαιρα της «Βουγονίας» και μέσω αυτής της ασάφειας ο σκηνοθέτης εκφράζει την πέρα για πέρα απαισιόδοξη ματιά του για τον κόσμο μας. Και αυτή η ασάφεια, καλώς ή κακώς, χαρακτηρίζει αν όχι όλες, τις περισσότερες ταινίες του.

Και όπως όλες οι ταινίες του κ. Λάνθιμου, έτσι και η «Βουγονία» μπορεί μεν να σε κρατά κοντά της καθ’ όλη την διάρκειά της, όμως ποτέ δεν θα σου δώσει ούτε μισή αφορμή για να την αγαπήσεις (να σημειωθεί ότι στην αίθουσα CINOBO ΠΑΤΗΣΙΩΝ, παρουσιάζεται αποκλειστικά η νοτιοκορεάτικη κωμωδία επιστημονικής φαντασίας του Τζανγκ Τζουν-Χουάν «Save the Green Planet» που αποτέλεσε έμπνευση του Γ. Λάνθιμου για την «Βουγονία»)

Βαθμολογία: 3

ΑΘΗΝΑ: ΟΛΑ ΤΑ VILLAGE – ΟΛΑ ΤΑ OPTIONS – CINOBO ΟΠΕΡΑ – ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ – ΔΑΝΑΟΣ – ΝΙΡΒΑΝΑ – ΑΕΛΛΩ – ΝΑΝΑ – ΚΗΦΙΣΙΑ – ΑΙΓΛΗ ΧΑΛΑΝΔΡΙ – ΦΟΙΒΟΣ – WEST CITY – ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ – ΣΙΝΕΑΚ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – VILLAGE COSMOS – ΒΑΚΟΥΡΑ κ.α.

«Christy»

Παραγωγή: ΗΠΑ, 2024

Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Μιτσόντ

Ηθοποιοί: Σίντνεϊ Σουίνι, Μπεν Φόστερ, Tσαντ Κόλμαν κ.α.

Κατά πάσα πιθανότητα το γυναικείο μποξ να μην ήταν αυτό που είναι σήμερα αν στην δεκαετία του 1990, η πυγμάχος Κρίστι Μπράουν δεν έβαζε τα θεμέλιά του στην Αμερική. Αυτό μας θυμίζει τούτη εδώ η ταινία, που συμπτωματικά διανέμεται λίγο καιρό μετά την ταινία «The smashing machine» όπου ο Ντουέιν Τζόνσον υποδύθηκε ένα άλλο αληθινό πρόσωπο της πυγμαχίας τον Μάρκ Κερ (είχε προηγηθεί και η ταινία «Τατάμι» όπου που αναφέρεται επίσης σε αληθινή ιστορία γυναίκας πυγμάχου).

Με την Σίντνει Σουίνι σε φόρμα, να δίνει μια δυναμική ερμηνεία κρατώντας τον ρόλο της ηρωίδας του τίτλου, η ταινία στέκεται σε διάφορες φάσεις της ζωής της ατίθασης, απροσάρμοστης αλλά και υπέρμετρα φιλόδοξης Κρίστι Μάρτιν που υπήρξε ένα μεγάλο ταλέντο στο ρινγκ, παρότι, κατά κάποιο τρόπο, σου δίνει την εντύπωση ήταν για εκείνη το ρινγκ μια αρένα εκτόνωσης.

Στο ρινγκ η Μάρτιν έβγαζε όλα τα απωθημένα της καταπιεσμένης ζωής της γι’ αυτό και ποτέ δεν θέλησε να χρησιμοποιήσει την επιτυχία της ως εργαλείο φεμινισμού. Το θέμα για κείνη ήταν η ιδια και μόνο η ίδια. Και η ειρωνεία είναι ότι ο άνθρωπος που την βοήθησε να αποκτήσει επαγγελματικό στάτους ήταν ο ίδιος που την οδήγησε στην παρακμή.

Αυτό εξάλλου είναι το σημείο της ταινίας στο οποίο δίνει έμφαση ο σκηνοθέτης Ντέιβιντ Μιτσόντ. Το ενδιαφέρον του είναι κυρίως στραμμένο στην «παράξενη», τοξική σχέση της Μάρτιν με τον προπονητή που θα γινόταν σύζυγός της, τον Τζιμ Μάρτιν (Μπεν Φόστερ), ο οποίος ναι μεν την βοήθησε αλλά με τις δικές του προσωπικές ανασφάλειες υπήρξε και ο χειρότερος εχθρός της.

Οπότε στο σύνολό της η ταινία καταλήγει σε ένα αρκετά ενδιαφέρον πορτρέτο μιας σύγχρονης αμερικανίδας αθλήτριας που θέλησε να κάνει το δικό της χωρίς να λάβει υπόψη της ότι το βασίλειό της μπορεί να εξαφανισθεί μέσα σε ένα δευτερόλεπτο. Όπως και έγινε. Παρά την προειδοποίηση που της είχε κάνει ο γκουρού της υποστήριξης πυγμαχικών αγώνων Ντον Κινγκ που υποδύεται ο άψογος Tσαντ Κόλμαν κλέβοντας την παράσταση στις λίγες σκηνές που εμφανίζεται.

Βαθμολογία: 2 ½

ΑΘΗΝΑ: ΓΑΛΑΞΙΑΣ – WEST CITY – ΡΕΝΑ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ – OPTIONS ΓΛΥΦΑΔΑ – VILLAGE PΕΝΤΗ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – VILLAGE COSMOS κ.α.

«Η τελετουργία» (The surrender)

Παραγωγή: ΗΠΑ/ Καναδάς, 2025

Σκηνοθεσία: Τζούλια Μαξ

Ηθοποιοί: Κόλμπι Μίνιφι, Κέιτ Μπέρτον κ.α.

Μετά την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ ταινιών τρόμου SXSW αυτή η ταινία πήρε από κάποιους τον τίτλο της «κλασικής», επειδή όπως γράφηκε δημιούργησε έναν νέο όρο στο είδος του τρόμου, το «Family Horror», δηλαδή τον «οικογενειακό τρόμο». Κάτι τέτοιο ακούγεται καλό για το μάρκετινγκ της ταινίας, όμως ας είμαστε λίγο πιο προσεχτικοί. Πριν από 40 περίπου χρόνια, η ταινία τρόμου «Poltergeist Το πνεύμα του κακού» του Τόμπι Χούπερ, θα μπορούσες να πεις ότι πρέσβευε επίσης τον οικογενειακό τρόμο…Και με πολύ καλύτερο τρόπο.

Στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας της, η σκηνοθέτις και σεναριογράφος της «Τελετιυργίας» θέλησε να πρωτοτυπήσει «παντρεύοντας» την ψυχανάλυση γυναικών μέσα σε ένα κάδρο αποκρυφιστικού τρόμου, όπου τον πρώτο λόγο έχει μια νεκρανάσταση. Σκεφτείτε την «Φθινοπωρινή σονάτα» του Ινγκμαρ Μπέργκμαν να συναντά τον «Εξορκιστή» του Γουίλιαμ Φρίντκιν. Δεν είναι κακή ιδέα αλλά δεν είναι και για μια μεγάλου μήκους ταινία.

Στο πρώτο μέρος της, αυτή η άκρως ενοχλητική ταινία μας βομβαρδίζει με σκηνές μιας απελπιστικά επαναλαμβανόμενης έντασης ανάμεσα σε μια μάνα (Κέιτ Μπέρτον) και την κόρη της (Κόλμπι Μίνιφι). Καλούμαστε να γίνουμε μάρτυρες αυτής της εντασης ακριβώς επειδή μάνα και κόρη δεν τα πήγαν ποτέ καλά μεταξύ τους. Μόνο που τώρα τώρα τρώγονται σαν τον σκύλο με την γάτα ενώ δίπλα τους αργοπεθαίνει ο πάτερ φαμίλιας.

Όλα αυτά στο πρώτο μισό. Στο δεύτερο μέρος, με την άφιξη του ειδικού στην νεκρανάσταση (Νιλ Σαντιλάντς) η ταινία αποκτά άλλο ύφος και δείχνει τις πραγματικές προθέσεις της που είναι ο τομέας του τρόμου. Σε ορισμένες σκηνές, πράγματι ο τρόμος εδώ λειτουργεί αποτελεσματικά. Σε καμία περίπτωση όμως, δεν μπορείς να εντάξεις την «Τελετουργία» στις κλασικές ταινίες τρόμου γιατί έτσι αποδυναμώνεις τον ίδιο τον όρο.

Βαθμολογία: 2

ΑΘΗΝΑ: NANA – ΡΕΝΑ BΧAXOΠOYΛOY – ΟΛΑ ΤΑ VILLAGE κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: VILLAGE – CINEMA ONE κ.α.

Παλεύοντας στην Γάζα

Οχι ένα αλλά δύο φετινά ντοκιμαντέρ, γυρισμένα και τα δύο από Ιρανές και παραλλαγές του ιδίου θέματος, του πιο επίμαχου των καιρών μας, προβάλλονται σε πρώτη προβολή από σήμερα. Θα πρόκειται μάλλον για σύμπτωση γιατί δύσκολο το ζήτημα της γενοκτονίας στη Γάζα να έχει προκαλέσει εμπορικό ανταγωνισμό, πόσο μάλλον ενώ το βλέπουμε καθημερινά στις ειδήσεις.

Στο «Κράτα την ψυχή σου στο χέρι και περπάτα» (Put your soul on your hand and walk, Γαλλία/ Παλαιστίνη/ Ιράν, 2025), ο καθημερινός ψηφιακός διάλογος με τις βιντεοκλήσεις ανάμεσα στην Ιρανή σκηνοθέτιδα του ντοκιμαντέρ Σεπιντέ Φαρσί και μια νεαρή πεισματάρα Παλαιστίνια φωτορεπόρτερ Φάτμα Χασόνα που καλύπτει τα γεγονότα στην Γάζα γίνεται η μαγιά μιας ενδιαφέρουσας ταινίας που παρά την μονοτονία της δίνει με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο το πρόσωπο του πολέμου που όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά. Επίσης, κατορθώνει μέσα στην μαυρίλα του όλου εγχειρήματος (η Χασόνα εν τέλει σκοτώθηκε από ισραηλινό βομβαρδισμό) να βρει μια χαραμάδα λάμψης όπου φωτίζεται η ομορφιά της ζωής (παίζεται στην ΤΙΝΙΟΘΗΚΗ ΕΛΛΑΔΑΣ, στο ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ, στη ΖΕΑ κ.α.).\

Βαθμολογία: 3

Οσο για το ντοκιμαντέρ «Συνύπαρξη, λέμε τώρα!» (Coexistence, My Ass!, ΗΠΑ/ Γαλλία, 2025) που προβάλλεται αποκλειστικά στο ΣΤΟΥΝΤΙΟ και τον ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟ, είναι απόσταγμα της πενταετούς καταγραφής των δραστηριοτήτων της ακτιβίστριας κωμικού Νόαμ Σούστερ Ελιάσι, στόχος της οποίας είναι η μεταμόρφωση της απογοήτευσης σε σάτιρα και της οργής σε κωμωδία. Σε μια διάρκεια πέντε (!) περίπου ετών, η Ιρανή σκηνοθέτις Αμπερ Φαρές ακολούθησε την Ελιάσι στον αγώνα της να δώσει με χιούμορ φωνή σε μια γενιά που παλεύει για δικαιοσύνη. Το μυστικό είναι βεβαίως το χιούμορ και το πώς η ταινία δεν χάνει ποτέ τον ρυθμό παρά τις εναλλαγές γέλιου -ρίγους. Θυμίζουμε ότι έχοντας διακριθεί στο φεστιβάλ του Σάντανς η «Συνύπαρξη, λέμε τώρα» απέσπασε και τον Χρυσό Αλέξανδρο στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Βαθμολογία: 2 ½

Επίσης στις αίθουσες

«Γκραν Πρι: Ο γύρος της Ευρώπης» (Grand Prix of Europe, Γερμανία, 2025)

Δεν είναι μόνον ο Μπραντ Πιτ οδηγός Φόρμουλα 1 στο «F1», είναι και η Εντα – ή τουλάχιστον έχοντας το έμφυτο ταλέντο της καλής οδηγού, το ονειρεύεται – στο animation που προβάλλεται μεταγλωττισμένο με τις φωνές των Έλενα Δελακούρα, Πάνου Αποστολόπουλου, Σταύρου Σιούλ κ.α. Στην σπιντάτη αυτή περιπέτεια που σκηνοθέτησε ο Βάλντεμαρ Φαστ, οι αγαπημένοι χαρακτήρες του Europa Park του μεγαλύτερου θεματικού πάρκου της Γερμανίας εμφανίζονται για πρώτη φορά στην μεγάλη οθόνη προσφέροντας μιάμιση ώρα ταχύτητας και γέλιου με φόντο τα μεγαλύτερα αξιοθέατα της Ευρώπης.

Βαθμολογία: 2

«Kυνηγός: Eπικίνδυνη ζώνη» (Ρredator: Βadlands, ΗΠΑ, 2025)

Η Ελ Φάνινγκ και ο Ντιμίτριους Σούστερ-Κολοαματάνγκι συμπρωταγωνιστούν στην τελευταία ταινία του franchise «Κυνηγός» (Predator), κλασικής ταινίας φαντασίας της δεκαετίας του 1980 που δυστυχώς βρήκε πολλές κακές συνέχειες., διαδραματίζεται στο μέλλον, σε έναν απομακρυσμένο πλανήτη, όπου ένας νεαρός Κυνηγός απόκληρος της φυλής του, βρίσκει έναν απρόσμενο σύμμαχο στη Τία και ξεκινά μαζί της ένα επικίνδυνο ταξίδι αναζητώντας τον απόλυτο αντίπαλο. Η σκηνοθεσία είναι του Νταν Tράχτενμπεργκ (γνωστού από την περιπέτεια «Θήραμα»).