Πριν αρχίσουμε ας συμφωνήσουμε σε κάτι. Ο χρόνος διεξαγωγής του Παγκόσμιου Κυπέλλου, αλλόκοτος. Οι συνθήκες υπό τις οποίες δημιουργήθηκε εκ του μηδενός ένα «μουντιαλικό» κρατίδιο, αντικείμενο καταγγελιών σε παγκόσμια κλίμακα. Οι απαγορεύσεις και οι περιορισμοί, άπειροι. Οι οπαδοί των ομάδων; Πολύ μακριά απ’ αυτές.

Ωστόσο στο χορτάρι το πρώτο χειμερινό Μουντιάλ, μας δείχνει πως δεν είναι και τόσο… κακό όσο θέλουν να του παρουσιάσουν οι άλλοι. Είναι το τελευταίο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μέσι και του Κριστιάνο. Το τέλος εποχής. Η τελευταία τους ευκαιρία να το σηκώσουν! Είναι ο last dance για τον Νόιερ, τον Λεβαντόφσκι, τον Καβάνι, τον Μόντριτς, τον Ζιρού, τον Μίλερ, τον Τιάγκο Σίλβα, τον Μπουσκέτς, τον Λιορίς, τον Ντι Μαρία, τον Ντάνι Αλβες, τον Γκάρεθ Μπέιλ, τον Γοδίν, τόσους πολλούς παικταράδες με τους οποίους… μεγαλώσαμε κι εμείς την τελευταία 15ετία και είναι τόσο αμφίρροπο όσο του φαίνεται.

Την στιγμή που γράφονται αυτές οι παραπάνω αράδες έχουμε διανύσει σχεδόν τα 2/3 της φάσης των ομίλων και ήδη έχουμε δει μπροστά στα μάτια μας να γράφεται ιστορία. Έχουμε δει τους τρομερούς και φοβερούς Σαουδάραβες να ρίχνουν στο «καναβάτσο» τους Αργνεντίνους με το… καλημέρα, πριν ο Λιονέλ Μέσι τους δώσει το «φιλί της ζωής» κόντρα στους Μεξικανούς.

Έχουμε δει τους Γερμανούς να βιώνουν ένα καρμπόν… κάζο κόντρα στους Ιάπωνες. Τους Ισπανούς να διασύρουν με το εμφατικό 7-0 τους Κοσταρικανούς, καταγράφοντας την μεγαλύτερη νίκη της ιστορία τους σε Παγκόσμια Κύπελλα.

Το  υπέροχο ποδοσφαιρικό project των ΗΠΑ, να παρουσιάζει σπουδαία εξέλιξη, με τους Αμερικανούς να δείχνουν έτοιμοι να διοργανώσουν το επόμενο μεγάλο ποδοσφαιρικό ραντεβού. Τον Εμπολό να «πληγώνει» την γενέτειρα του (Καμερούν) και να μην το πανηγυρίζει σεβόμενος τις ρίζες του.

Τον Κριστιάνο Ρονάλντο να σκοράρει από την άσπρη βούλα κόντρα στην Γκάνα και να γράφει ιστορία, ως ο πρώτος ποδοσφαιριστής που έχει βρει τον δρόμο προς τα δίχτυα σε πέντε Μουντιάλ.

Ένα από τα μεγάλα φαβορί την Βραζιλία να χορεύει… σάμπα στην πρεμιέρα και τον Ριτσάρλισον να πετυχαίνει το γκολ της ζωής του. Τον Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι να σκοράρει κόντρα στην Σαουδική Αραβία και να σπάει την… κατάρα πετυχαίνοντας το πρώτο του τέρμα σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Σασπένς, σπουδαία ματς και μεγάλες συγκινήσεις μέχρι στιγμής, τα οποία έχουν ως αποτέλεσμα να έχουν έρθει τα πάνω – κάτω όσον αφορά την πρόκριση σε όλους (σχεδόν) τους ομίλους. Για την ακρίβεια από τις 32 ομάδες που συμμετέχουν μονάχα οι τρεις μπορούν να είναι ήσυχες. Η Γαλλία του Κιλιάν Εμπαπέ που έχει εξασφαλίσει την πρόκριση και οι οικοδεσπότες Καταριανοί παρέα με τους Καναδούς, οι οποίοι με δύο ήττες έχουν τεθεί εκτός κουβέντας.

Σε ένα Μουντιάλ στο οποίο δεν υπάρχουν ένα – δυο πεντακάθαρα φαβορί στην πραγματικότητα. Υπάρχουν… πέντε – έξι! Και απίστευτα προσωπικά κίνητρα για όλους εκείνους που γνωρίζουν ότι αυτή είναι η τελευταία τους παράσταση στη μεγαλύτερης παγκόσμιας κλίμακας ποδοσφαιρική σκηνή.

Ναι σίγουρα μας έχουν παραξενέψει αρκετά γεγονότα εκτός των τεσσάρων γραμμών σε αυτήν την 22η έκδοση του Μουντιάλ. Όμως το ποδόσφαιρο είναι άλλο πράγμα. Είναι αυτό που μας αποζημιώνει γενναιόδωρα κατά την διάρκεια του Μουντιάλ για όλα αυτά που μας είχαν ξενερώσει πριν από την έναρξη του.