Ο αγώνας λήγει όταν σφυρίξει για τελευταία φορά ο διαιτητής, λέει ένα από τα βασικά διδάγματα του ποδοσφαίρου.
Στη μάχη με την πανδημία βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή του αγώνα. Γι’ αυτό δεν επιτρέπεται ούτε υποψία χαλάρωσης ή εφησυχασμού.
Ας το χουμε αυτό κατά νου τώρα που έχει αρχίσει δειλά – δειλά η κουβέντα περί του τρόπου σταδιακής άρσης των μέτρων περιορισμού.
Ο σχεδιασμός για το πώς πρέπει να γίνει η επανεκκίνηση της κοινωνικής και οικονομικής δραστηριότητας είναι αναμφίβολα απαραίτητος.
Η συζήτηση για την «επόμενη μέρα» όμως δεν σημαίνει επουδενί ότι η έκβαση της μάχης έχει ήδη κριθεί. Θα ήταν καταστροφικό να ερμηνευτεί κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Κάθε άλλο. Η μάχη με την πανδημία είναι σε εξέλιξη και μάλιστα βρίσκεται στην πιο κρίσιμη φάση της.
Ειδικά για τη χώρα μας, η οποία κατά κοινή ομολογία στέκεται από την αρχή της μάχης πολύ καλά απέναντι στον αντίπαλο, θα ήταν αυτοκτονικό να τιναχθούν όλα στον αέρα εξαιτίας ενδεχόμενης χαλάρωσης.
Γι’ αυτό απαιτείται συνεχής εγρήγορση, πειθαρχία και συγκέντρωση μέχρι το τέλος, ώστε να κρατήσουμε την καμπύλη των κρουσμάτων χαμηλά.
Έχει αποδειχθεί ότι ο συγκεκριμένος αντίπαλος δεν συγχωρεί λάθη και αστοχίες. Οποιος τον υποτίμησε το πλήρωσε.
