Είναι η μία από τις δύο κατηγορίες επαγγελματιών που χειροκροτήσαμε πριν από λίγες μέρες σαν μια μικρή αναγνώριση, ένα «ευχαριστώ» για τη μάχη που δίνουν με τον κορωνοϊό. Γιατί οι νοσηλευτές μαζί με τους γιατρούς είναι οι κατ’ εξοχήν άνθρωποι της πρώτης γραμμής σε αυτόν τον πόλεμο και κυρίως όσοι είτε νοσηλεύουν ασθενείς του ιού είτε εργάζονται στην υποδοχή στα εξωτερικά ιατρεία, όπου διαχειρίζονται παράλληλα και το άγχος, τον φόβο του ανθρώπου που καταφεύγει στο νοσοκομείο.

«Εσείς τι φοβάστε;» ρωτήσαμε τον κ. Δημήτρη Σκουτέλη, πρόεδρο της Ενωσης Νοσηλευτών Ελλάδος, η οποία, μαζί με τους συνταξιούχους, αριθμεί 41.000 μέλη. «Φοβόμαστε μη μεταφέρουμε τον ιό στο σπίτι μας, έχουμε παιδιά, γονείς. Δεν είναι λίγα τα περιστατικά νοσηλευτών που έχουν πληγεί. Είναι πολλά τα άγχη όταν έρχεσαι σε επαφή με έναν φορέα του κορωνοϊού. Και ο ίδιος ο φορέας είναι αγχωμένος, φοβάται για το αύριο… συμπλέκονται τα συναισθήματά μας. Και παρ’ όλο που αναγνωρίζεται το έργο μας, παρά το χειροκρότημα, αρκετές φορές μπορεί να δείτε σε μια πολυκατοικία που μένει κάποιος νοσηλευτής άλλους ενοίκους να παραμερίζουν λίγο. Ομως τα μηνύματα, τα ευχαριστήρια που δεχόμαστε καθημερινά είναι απίστευτα, συγκινητικά. Ευχαριστούμε κι εμείς τον κόσμο και τον προτρέπουμε να μείνει στο σπίτι μέχρι να περάσει η λαίλαπα. Και πρέπει να σας πω ότι αισθανόμαστε λίγο σαν ήρωες, νιώθουμε ότι υπερβάλλουμε εαυτόν για να βοηθήσουμε, να σώσουμε κάποιον. Δεν ξέρω αν αυτό είναι έπαρση, δεν το νομίζω όμως. Πρέπει να είμαστε στην πρώτη γραμμή, να «τρικλοποδιάζουμε» τον θάνατο μην πάει παραπέρα. Δεν θα το αφήσουμε αυτό, δεν θα το αφήσουμε».

Ο κ. Αγγελος Κοντοθάνος είναι νοσηλευτής σε εφεδρεία, όπως μας λέει. Δηλαδή δεν είναι στην πρώτη γραμμή, ήτοι στη θεραπεία θυμάτων του κορωνοϊού ή σε εξωτερικά ιατρεία. «Δεν το ζω ακόμη, προετοιμαζόμαστε γι’ αυτό που δεν θέλουμε να έρθει» μας λέει. Μιλά για τα ιδιαίτερα μέτρα που παίρνουν. Μάσκα και γάντια φορούσαν και φορούν πάντα. Αν εισαχθεί κάποιο ύποπτο ή επιβεβαιωμένο κρούσμα το οδηγούν σε συγκεκριμένες αίθουσες, ακολουθούν συγκεκριμένη πορεία μέσα στο νοσοκομείο σημαδεμένη με βελάκια. Οι άδειές τους έχουν ανακληθεί, ούτε μπορούν να πάρουν άδεια ειδικού σκοπού όσοι έχουν παιδιά που μένουν σπίτι μετά το κλείσιμο των σχολείων. Πώς αντιμετωπίζει τους κινδύνους από τον κορωνοϊό; «Δεν μπορώ να πω ότι δεν φοβάμαι, αλλά δεν πανικοβάλλομαι. Εχω διαλέξει αυτό το επάγγελμα, το ασκώ εδώ και 18 χρόνια και δεν έχω μετανιώσει ποτέ. Δεν είναι η πρώτη φορά, έχω αντιμετωπίσει sars, γρίπη των χοίρων, Η1Ν1. Επιλογή μου είναι να είμαι πάντα στην πρώτη γραμμή. Οταν οι άλλοι φεύγουν, θα πρέπει να είμαι εκεί» καταλήγει.

«Δεν είναι ντροπή να είσαι θετικός στον ιό»

Τη δική τους μάχη δίνουν και οι τραυματιοφορείς και διασώστες του ΕΚΑΒ. Με αυταπάρνηση στέκονται στην πρώτη γραμμή κατά του ιού, ενώ γνωρίζουν ότι ίσως κινδυνεύουν. Επικοινωνήσαμε με τον κ. Γιώργο Βάλαρη, διασώστη του ΕΚΑΒ, όταν είχε μόλις μεταφέρει στο νοσοκομείο ύποπτο κρούσμα. Κλείσαμε ραντεβού για όταν θα έχει ολοκληρώσει την απαιτούμενη διαδικασία: η στολή μιας χρήσης τοποθετείται στα ειδικά δοχεία και οδηγείται σε καύση ενώ το ασθενοφόρο μεταφέρεται στην κεντρική υπηρεσία για καθαρισμό και απολύμανση. «Φερόμαστε» μας λέει «σαν να έχουμε διακομίσει κρούσμα, παίρνουμε τα απαραίτητα μέτρα». Τον παραξενεύει το γεγονός ότι αρκετοί που καλούν το ΕΚΑΒ έχουν ήδη κάνει τεστ και είναι θετικοί αλλά το κρύβουν. «Δεν καταλαβαίνω τον λόγο, δεν υπάρχει κάτι να ντρέπεσαι, τόσοι διάσημοι δήλωσαν δημόσια ότι νοσούν». Η καθημερινότητά του; Μετά την 8ωρη βάρδια (ημερήσια, νυχτερινή, σαββατοκύριακου ή γιορτινής μέρας) γυρίζει σπίτι. «Μένω στον πρώτο όροφο και έχω τα απολυμαντικά μου σε έναν χώρο στο υπόγειο. Αλλάζω ρούχα, ανεβαίνω σπίτι και πηγαίνω κατευθείαν στο μπάνιο. Τα παιδιά μου έρχονται να πέσουν στην αγκαλιά μου και δεν τα αγκαλιάζω. Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι αυτό; Οι μέρες αυτές είναι δύσκολες για όλους. Πρέπει να είμαστε όσο το δυνατόν αισιόδοξοι και να… μένουμε σπίτι. Ολος ο κόσμος της υγείας είναι στο πόδι, φοβάμαι, όμως, μήπως μας πετύχει κουρασμένους ο ιός, με χαμηλό ανοσοποιητικό λόγω κούρασης».

«Εμείς στο ΕΚΑΒ, όπως και σε όλες τις διαχειρίσεις κρίσεων, είμαστε στην πρώτη γραμμή» λέει στο «Βήμα» ο κ. Δημήτρης Πύρρος, διευθυντής των ιατρικών υπηρεσιών (ο ίδιος θα προτιμούσε να τον αναφέρουμε ως έναν απλό γιατρό αεροδιακομιδών – από το 1994). «Η σημερινή κρίση μάς βρίσκει να κάνουμε τη δουλειά μας απλώς με κάποιες παραπάνω προφυλάξεις. Οι προφυλάξεις δεν είναι κάτι το άγνωστο σε μας, διακομίζουμε, ούτως ή άλλως, και μολυσματικά περιστατικά. Απλώς τώρα η ένταση είναι μεγαλύτερη. Εχουν ληφθεί και σειρά από μέτρα για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας για να μπορούμε να είμαστε αποτελεσματικοί και να προσφέρουμε ό,τι μας αναλογεί στη μάχη της υγειονομικής κοινότητας της Ελλάδας απέναντι στον νέο κορωνοϊό».