Για «πολιτικό κατάντημα» κάνει λόγο κάνει λόγο σε άρθρο – παρέμβασή του ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, σχετικά με την «ακύρωση της ελληνορωσικής συμφωνίας της 19/6/2015», κάνοντας παράλληλα λόγο για «μεγάλη εθνική προδοσία».
Όπως αναφέρει ο κ. Λαφαζάνης «η Ελλάδα του εθελόδουλου κατεστημένου ακύρωσε έντρομη και πέταξε σιωπηρά στο καλάθι των αχρήστων με τις πρώτες αμερικανικές πιέσεις την άκρως επωφελή οικονομικά και από άποψη ασφάλειας, Συμφωνία Παναγιώτη Λαφαζάνη-Alexander Novak μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας» τη στιγμή που «η Τουρκία, παρ’ ότι μέλος του ΝΑΤΟ, μπορεί να ασκεί μια πολυδιάστατη ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική και πέραν των άλλων, να εγκαινιάζει τις προηγούμενες μέρες τον αγωγό φυσικού αερίου TurkStream», καθώς και η «»μικρή» Βουλγαρία υπογράφει με τη Ρωσία, συγκεκριμένα με τη Gazprom, τη διέλευση από τα εδάφη της αγωγού με ρωσικό φυσικό αέριο και προορισμό την κεντρική Ευρώπη, ως συνέχεια του TurkStream».
Ο κ. Λαφαζάνης υπογραμμίζει πως «ο αγωγός που έσπευσε η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και το ελληνικό κατεστημένο να ματαιώσουν σιωπηρά» είναι «ακριβώς το σημερινό βουλγαρικό τμήμα του ευρύτερου αγωγού από τη Μαύρη Θάλασσα ως την κεντρική Ευρώπη, μόνο που τότε ούτε η Βουλγαρία του Μπορίσοφ αλλά ούτε και η Τουρκία του Ερντογάν ήθελαν να ακούσουν το παραμικρό για διέλευση αγωγού ρωσικού αερίου από το έδαφός τους, ενώ η Μόσχα δεχόταν να εγκαινιάσει άμεσα και να αρχίσει να κατασκευάζει το έργο με πρωτοπόρα την Ελλάδα και ερήμην της Τουρκίας».
«Η Ελλάδα του μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ αλλά και της Νέας Δημοκρατίας έχασε τότε την μοναδική ευκαιρία που της προσφέρετο στο πιάτο. Διότι θα ήταν τότε η Ελλάδα που θα διαμόρφωνε ένα νέο ενεργειακό και πολιτικό χάρτη στην περιοχή και στην Ευρώπη» καταλήγει.
Δείτε αναλυτικά το άρθρο:
Αν η Τουρκία, παρ’ ότι μέλος του ΝΑΤΟ, μπορεί να ασκεί μια πολυδιάστατη ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική και πέραν των άλλων, να εγκαινιάζει τις προηγούμενες μέρες τον αγωγό φυσικού αερίου TurkStream που θα μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο μέσω της Μαύρης Θάλασσας. Αν η «μικρή» Βουλγαρία μπορεί και υπογράφει με τη Ρωσία, συγκεκριμένα με τη Gazprom, τη διέλευση από τα εδάφη της αγωγού με ρωσικό φυσικό αέριο και προορισμό την κεντρική Ευρώπη, ως συνέχεια του TurkStream, χωρίς να φοβάται και να υπαναχωρεί μπροστά στις αντιδράσεις των ΗΠΑ.
Αν συμβαίνουν όλα τούτα στη γειτονιά μας και η Ελλάδα του εθελόδουλου κατεστημένου ακύρωσε έντρομη και πέταξε σιωπηρά στο καλάθι των αχρήστων με τις πρώτες αμερικανικές πιέσεις την άκρως επωφελή οικονομικά και από άποψη ασφάλειας, Συμφωνία Παναγιώτη Λαφαζάνη-Alexander Novak μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας, που υπεγράφη τον Ιούνιο του 2015 στην Πετρούπολη για τη διέλευση από τη χώρα μας αγωγού με ρωσικό αέριο, τότε ας συγκρίνουμε την Ελλάδα με την Τουρκία αλλά και την Βουλγαρία και ας βγάλουμε συμπεράσματα για το πολιτικό κατάντημα μας.
Διότι ο αγωγός που έσπευσε η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και το ελληνικό κατεστημένο να ματαιώσουν σιωπηρά, παρά τη σχετική διακρατική συμφωνία με τη Ρωσία, είναι ο ίδιος, αν και τώρα μικρότερος, με εκείνον που εγκαινιάστηκε πρόσφατα στην Κωνσταντινούπολη και ο οποίος μέσω Μαύρης Θάλασσας περνάει από την ευρωπαϊκή Τουρκία (TurkStream) και στη συνέχεια από την Βουλγαρία για Σερβία με προορισμό την Ευρώπη. Ο αγωγός λοιπόν που ματαίωσαν τα προδοτικά ελληνικά κατεστημένα κέντρα είναι ακριβώς το σημερινό βουλγαρικό τμήμα του ευρύτερου αγωγού από τη Μαύρη Θάλασσα ως την κεντρική Ευρώπη, μόνο που τότε ούτε η Βουλγαρία του Μπορίσοφ αλλά ούτε και η Τουρκία του Ερντογάν ήθελαν να ακούσουν το παραμικρό για διέλευση αγωγού ρωσικού αερίου από το έδαφός τους, ενώ η Μόσχα δεχόταν να εγκαινιάσει άμεσα και να αρχίσει να κατασκευάζει το έργο με πρωτοπόρα την Ελλάδα και ερήμην της Τουρκίας. Όμως, η Ελλάδα του μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ αλλά και της Νέας Δημοκρατίας έχασε τότε την μοναδική ευκαιρία που της προσφέρετο στο πιάτο. Διότι θα ήταν τότε η Ελλάδα που θα διαμόρφωνε ένα νέο ενεργειακό και πολιτικό χάρτη στην περιοχή και στην Ευρώπη, ο οποίος πέραν των εκατοντάδων εκατομμυρίων ετησίως που θα της προσέφερε από τη συμμετοχή 50-50% στην ιδιοκτησία και την διαχείριση του αγωγού, θα της προσέδιδε ένα νέο ρόλο στρατηγικής συνεργασίας με την Ρωσία, ο οποίος θα έπαιζε καθοριστικό ρόλο για την θωράκιση και την πολιτική επιρροή της.
Αν η Τουρκία, ακόμα και η “μικρή” Βουλγαρία μπορούν να έχουν μια ανεξάρτητη, σε εκείνον ή τον άλλο βαθμό πολιτική και η Ελλάδα, όπως μας λένε, και όπως δυστυχώς υιοθετεί μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού, δεν το μπορεί γιατί είναι τάχα αδύναμη, τότε ας μην παραπονούμεθα γιατί έχουμε γίνει κλωτσοσκούφι, όπως να μην παραπονούμεθα για τα δεινά που έχουμε υποστεί και τα πολύ χειρότερα που έρχονται.
Δεν είναι αδύναμη η Ελλάδα ελληνικέ λαέ ούτε οικονομικά είναι μοιραίο να φτωχοποιείται ο ελληνικός λαός. Εμείς, ως πολίτες, είμαστε απλώς φοβισμένοι και ανεχόμαστε οικονομικούς κηδεμόνες, αδίστακτες ολιγαρχίες, ξένους πολιτικούς προστάτες, προδοτικά κατεστημένα και προδοτικές κυβερνήσεις οι οποίες το μόνο που κάνουν είναι να σκάβουν βαθύτερα τον λάκκο της χώρας μας και του λαού μας.
