Ενα βιβλίο που δείχνει στους αναγνώστες του πώς να γυρίσουν πίσω το βιολογικό τους ρολόι δεν θα μπορούσε παρά να γίνει ανάρπαστο στην Αμερική. Το «Younger Next Year» του δρος Χένρι Λοτζ, καθηγητή Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, δίνει οδηγίες για να καταπολεμήσουμε το 70% των προβλημάτων που σχετίζονται με τη γήρανση (αδυναμία, άκαμπτες αρθρώσεις, κακή ισορροπία) και να μειώσουμε κατά 50% τον κίνδυνο σοβαρών ασθενειών και τραυματισμών. Τα σημεία-κλειδιά στο πρόγραμμά του; Γυμναστική έξι φορές την εβδομάδα, προσεκτική διατροφή και, το πιο αναπάντεχο απ’ όλα, επικοινωνία και αφοσίωση στους άλλους.
Ασκηση: Σύμφωνα με τον δρα Λοτζ, πρέπει να μοιράζουμε τις έξι ημέρες γυμναστικής σε τέσσερις ημέρες αερόβιας άσκησης και δύο μυϊκής ενδυνάμωσης. Οι πρόσφατες οδηγίες από τις οργανώσεις υγείας των ΗΠΑ μιλούν για άσκηση επί μισή ώρα τουλάχιστον. Η έντασή της πρέπει να κυμαίνεται από 40% έως 80% των ικανοτήτων μας. Για να πετύχουμε αυτόν τον βαθμό κάνουμε το τεστ ομιλίας: αν παρατηρήσουμε ένα ελαφρύ φυσιολογικό λαχάνιασμα όταν μιλάμε κατά την άσκηση, τότε η προσπάθεια είναι σε υγιή επίπεδα. Επιπλέον ο καθηγητής προτείνει να εμπλουτίσουμε την καθημερινότητά μας με την πιο απλή άσκηση του κόσμου: «Το να ανεβαίνεις τις σκάλες είναι μια σπουδαία άσκηση ισορροπίας, το πιο σημαντικό στοιχείο για να βελτιώνουμε την ποιότητα της ζωής καθώς μεγαλώνουμε».
Συναισθηματική ζωή: Με τη σημασία που δίνει σε αυτή την παράμετρο ο δρ Λοτζ κάνει τη διαφορά από όλα τα άλλα προγράμματα αντιγήρανσης. «Κάποιος που παθαίνει έμφραγμα και επιστρέφει σε ένα άδειο σπίτι έχει τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να ξαναπάθει έμφραγμα και να πεθάνει σε σύγκριση με κάποιον που γυρίζει στην οικογένειά του. Δεν είμαστε φτιαγμένοι για να ζούμε μόνοι. Πρέπει να κάνουμε μια σκληρή συνειδητή προσπάθεια να δημιουργήσουμε νέους δεσμούς. Να μείνουμε βαθιά συνδεδεμένοι και να νοιαζόμαστε συνέχεια για την οικογένεια και τους φίλους μας».
Διατροφή: Οι ελεύθερες ρίζες, τα μόρια που παράγει το σώμα ως αντίδραση στη ρύπανση, την έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, τις λοιμώξεις, το στρες, την κούραση και την κακή διατροφή, οξειδώνουν τα κύτταρα. Το «οξειδωτικό» στρες στα όργανα ενοχοποιείται για τη γήρανσή τους, την ελλιπή επιτέλεση των λειτουργιών τους (με ασθένειες όπως ο διαβήτης και οι καρδιοπάθειες), ακόμη και τη δημιουργία καρκίνου. Οι μόνες ουσίες που μπορούν να εμποδίσουν τη δράση των ελεύθερων ριζών είναι οι αντιοξειδωτικές βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία. Με αυτόν τον τρόπο προλαμβάνουν τον πρόωρο εκφυλισμό του εγκεφάλου, της καρδιάς και του νευρικού συστήματος. Εμπλουτίζουμε τη διατροφή με αντιοξειδωτικά όπως η υπεροξειδική δισμουτάση (το ένζυμο του πεπονιού), η καρνοσίνη (που αναστέλλει τη γλυκοζυλίωση, δηλαδή την καταστροφή πολύτιμων πρωτεϊνών του οργανισμού εξαιτίας των μορίων του σακχάρου), τα καροτενοειδή (όπως η βήτα-καροτίνη και το λυκοπένιο, ουσίες γνωστές και ως «προβιταμίνες Α», καθώς ο οργανισμός τις μετατρέπει σε βιταμίνη Α), το αντικαρκινικό σελήνιο και το συνένζυμο Q10.
*Δημοσιεύθηκε στο ΒΗΜΑmen Δεκεμβρίου 2014
