Στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας συζητήθηκε η συνταγματικότητα, ή μη, του νόμου για τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων και το δικαστήριο επιφυλάχθηκε να εκδώσει την απόφασή του.

Την Ολομέλεια του ΣτΕ απασχόλησε η προσφυγή τριών κατοίκων του Αμαρουσίου, που ζητούν να ακυρωθούν, ως αντισυνταγματικές και παράνομες, οι υπουργικές αποφάσεις για την έναρξη λειτουργίας του πληροφορικού συστήματος διεκπεραίωσης των δηλώσεων υπαγωγής στον νόμο 4178/2013 για την νομιμοποίηση των αυθαιρέτων.

Οι κάτοικοι ζητούν να ακυρωθούν, ως αντισυνταγματικές, διατάξεις του νόμου 4178/2013 για την αυθαίρετη δόμηση, όπως είναι η διατήρηση για μεγάλο χρονικό διάστημα των αυθαιρέτων, η εξαίρεση τους από την κατεδάφιση, κ.λπ.

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου συνήλθε με πρόεδρο τον Σωτ. Ρίζο και εισηγητή τον Σύμβουλο Επικρατείας Κων. Κουσούλη.

Κατά την ακροαματική διαδικασία οι δικηγόροι του Δημοσίου ανέφεραν ότι υπάρχει έτοιμη τροπολογία, με την οποία θα εξαιρούνται από τις ευνοϊκές διατάξεις του νόμου 4178/2013 περί νομιμοποίησης αυθαιρέτων, συγκεκριμένα ακίνητα.

Συγκεκριμένα, ανέφεραν ότι το υπουργείο Περιβάλλοντος προωθεί ήδη τροπολογία στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, με την οποία εξαιρούνται των ευνοϊκών διατάξεων τα αυθαίρετα που είχαν κατασκευαστεί πριν την 28.7.2011 και έχει ανακληθεί ή ακυρωθεί η άδειά τους με αμετάκλητη δικαστική απόφαση.

Παράλληλα, οι νομικοί παραστάτες του Δημοσίου ανέφεραν ότι τα χρήματα από την νομιμοποίηση αυθαιρέτων δεν πηγαίνουν στο Δημόσιο για να καλύψουν «μαύρες τρύπες» του προϋπολογισμού, αλλά στο «Πράσινο Ταμείο» και ήδη έχει συγκεντρωθεί στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων το ποσό των 2,31 δισ. ευρώ.

Ο κ. Ρίζος απαντώντας στην αναφορά δικηγόρου των πολιτών που παρενέβησαν υπέρ των τριών κατοίκων του Αμαρουσίου, ότι σε χώρες της Ευρώπης η αυθαίρετη δόμηση αντιμετωπίστηκε μέσω του πολεοδομικού σχεδιασμού, τόνισε:

«Δεν υπάρχει αυθαίρετη δόμηση στα πολιτισμένα κράτη. Οι πόλεις αυτές οι ευρωπαϊκές, που δημιουργήθηκαν στη μοναρχική περίοδο εμπεριέχουν ήδη τον πολεοδομικό σχεδιασμό με τρόπο που δεν μπορεί να φανταστεί ο νομοθέτης.»