Ηρθαν για να μείνουν
Φρικτά, απάνθρωπα, δυσώδη σκουπίδια επιπλέουν στα νερά και μολύνουν τα άγια χώματα των νησιών του Αρχιπελάγους της Κυψέλης εδώ και 15 ημέρες τουλάχιστον- και όπως όλα δείχνουν, Χριστούγεννα αγκαλιά με τα σκουπίδια θα κάνουμε οι δυστυχείς Κυψελιώτες. Κάτι μάζεψαν τα απορριμματοφόρα, αλλά δεν είναι δυνατόν έτσι εύκολα να φύγει όλο το σκουπιδαριό που έχει μαζευτεί στους δρόμους και στα σπίτια τόσον καιρό. Και έτσι βρισκόμαστε στην ίδια κατάσταση που ήμασταν και πέρσι και πρόπερσι, αν δεν μπερδεύω τις σκουπιδοχρονιές, γιατί οι χριστουγεννιάτικες απεργίες και η βρωμιά έχουν γίνει έθιμο πια, κάπως σαν τα κάλαντα, τις καταλήψεις σχολείων και πανεπιστημίων και τις συγκρούσεις γύρω από το Πολυτεχνείο. Για την ακρίβεια, όλο και λιγότερα παιδιά λένε τα κάλαντα, όλο και περισσότερα μετέχουν σε διαδηλώσεις· γιατί τα πρώτα θεωρούνται αναχρονισμός, ενώ οι δεύτερες σικ εκδηλώσεις. Κάθε έφηβος και νέος που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να έχει πέτρα στο ένα χέρι και iΡhone στο άλλο, αρκεί να προσέχει να μην μπερδέψει τι θα πετάξει και τι θα κρατήσει.

* Αλλά δεν το βάζουμε κάτω, δεν βαρυγκωμάμε: μας παρηγορεί η σκέψη ότι η Κοπεγχάγη, όπου έχει συγκεντρωθεί αυτές τις ημέρες ο ανθός της ελληνικής και παγκόσμιας περιβαλλοντικής θεωρίας και πράξης, είναι καταστόλιστη και περιμένει τα Χριστούγεννα, καθαρή και περιποιημένη.

Ετσι, όλοι αυτοί οι σοφοί περιβαλλοντιστές, θερμοκηπιστές και λοιποί οικολογιστές θα μπορούν χωρίς περισπασμούς να διασκέπτονται με τους πρωθυπουργούς και τους προέδρους και να αποφασίζουν για το μέλλον του πλανήτη, πώς θα τον σώσουν από την επερχόμενη καυτή κολασμένη συντέλεια- τι σημασία έχει η τύχη ημών, των ταπεινών σκουπιδοφάγων Αθηναίων και Πειραιωτών όταν διακυβεύεται η τύχη της ανθρωπότητας;

* Αναρωτιέμαι: Δεν θα έπρεπε οι διεθνείς περιβαλλοντικές οργανώσεις να μη δέχονται ως μέλη τους οργανώσεις από χώρες όπως η Ελλάδα που δεν έχουν λύσει τα στοιχειώδη προβλήματα; Η Ενωση θέτει όρους για να γίνει κάποια χώρα μέλος της- ακόμη και για να αρχίσει να συζητεί μαζί της αυτό το ενδεχόμενο, πρέπει η χώρα να πληροί κάποιους όρους σε ό,τι αφορά την οικονομία της, το πολιτικό της σύστημα, τους θεσμούς· οι παγκόσμιες περιβαλλοντικές οργανώσεις δέχονται τον καθένα που δηλώνει ότι θα σώσει τον πλανήτη του, ακόμη και αν δεν έχει καταφέρει να απαλλάξει τη χώρα του από τα σκουπίδια, τα καυσαέρια των αυτοκινήτων, τα απόβλητα των εργοστασίων; Δεν μου φαίνεται σοβαρό από μέρους τους αυτό.

Παχυσαρκία ή παχυδερμία;
Η αλήθεια είναι πως μη θέτοντας όρους οι διεθνείς περιβαλλοντικές οργανώσεις στα μέλη τους, οι ελληνικές δεν κινδυνεύουν να υποστούν ό,τι παθαίνει η χώρα τους αυτή την εποχή, που υπέγραψε συμφωνίες για να γίνει μέλος της ζώνης του ευρώ και δεν τις τηρεί και τώρα έχουν ορμήσει πάνω της διεθνή μέντια, επενδυτές και κερδοσκόποι ποιος θα την πρωτοειρωνευθεί και ποιος θα πρωτοεπωφεληθεί από το κατάντι που έχει βρεθεί, χάρη στην άθλια πενταετή διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή του Καταλληλότερου και του Γιώργου Αλογοσκούφη του Απογραφικότατου.

* Δεν θα ήθελα να ήμουν Γιώργος Παπακωνσταντίνου αυτή την εποχή, ακόμη και αν μου έταζαν όλα τα μελομακάρονα του κόσμου· πώς να συμμαζέψεις το χάος που λέγεται δημόσια οικονομικά όταν το χρέος έχει φθάσει το 125% του ΑΕΠ, το έλλειμμα του προϋπολογισμού το 13% και οι πιστωτές φοβούνται πως η χώρα θα χρεοκοπήσει και δεν θα μπορέσουν να πάρουν τα χρήματά τους πίσω;

Πώς να πείσεις ότι τα πράγματα θα συμμαζευτούν όταν τίποτα το συγκεκριμένο δεν έχει ανακοινώσει ακόμη η κυβέρνηση, όταν κάποια μέτρα προτείνονται και αμέσως αίρονται και όταν το πρόβλημα της διαφθοράς διαπλέκεται με το πρόβλημα της παχυσαρκίας που δημιουργεί η εγκατάλειψη της μεσογειακής διατροφής;

Εμένα μου φαίνεται πως πρέπει να αναζητήσουμε τα αίτια της δημοσιονομικής καταστροφής στην παχυδερμία της πολιτικής και οικονομικής ελίτ αυτού του τόπου και στο ότι το λάδι της μεσογειακής διατροφής αντικαταστάθηκε με τα λαδώματα για τους εξοπλισμούς- για τους οποίους ακούσαμε ότι θα αρχίσουν να μειώνονται από το 2011, όχι από το 2010. Γιατί άραγε θα αποτελέσουν εξαίρεση; Θα βρεθεί κάποιο κόμμα, κάποιος βουλευτής, να το ρωτήσει;

Οι θεσμοί και η φύση
Και τέλος πάντων, αν καταφέρει κανείς να αντισταθεί στη φοβερή έλξη των μελομακάρονων, κάτι μπορεί να καταφέρει με την παχυσαρκία. Η παχυδερμία όμως πώς θεραπεύεται; Η διαφθορά πώς καταπολεμείται;

Με νέες εξεταστικές επιτροπές, για σκάνδαλα που έχουν ήδη παραγραφεί, όπως αυτές που πρότεινε ξαφνικά το ΠαΣοΚ; Επειδή θα μας πιάσουν τύψεις για αυτό που είμαστε και θα αποφασίσουμε να αλλάξουμε- ή με τη μέθοδο που πρότεινε ο Τζον Κένεντι και μας τη θύμισε ο Μπαράκ Ομπάμα στην ομιλία του για το Νομπέλ; «Πρέπει να στηριχθούμε» είχε πει «όχι στην ξαφνική και επαναστατική αλλαγή της ανθρώπινης φύσης αλλά στη βαθμιαία εξέλιξη των ανθρώπινων θεσμών».

Για το πώς θα αποτραπούν οι πόλεμοι μιλούσε· οι άνθρωποι θα είναι πάντα επιρρεπείς στη βία και στη διαφθορά και κυνικοί, παχύδερμοι, σε ό,τι αφορά τα συμφέροντά τους, όπως μας θυμίζουν τα παραδείγματα πλούσιων ιδιοκτητών επιχειρήσεων που χρεοκοπούν, πλούσιων πολιτικών κράτους έτοιμου να πάθει τα ίδια, άλλων πολιτικών που νοιάζονται να πλουτίζουν τα παιδιά τους με «νόμιμους τρόπους» πλην εχθρικούς προς το δημόσιο συμφέρον – αλλά και οι γεμάτοι σκουπίδια χριστουγεννιάτικοι δρόμοι. Θα βελτιωθούν οι θεσμοί μας έτσι ώστε αυτές οι πλευρές της ανθρώπινης φύσης να μη γίνονται κυρίαρχες στην κοινωνία μας; Δύσκολο, ναι, αλλά όχι ακατόρθωτο, όπως η αλλαγή της «ανθρώπινης φύσης»· και δεν χρειάζονται καν να παλέψουμε σκληρά για να ανακαλύψουμε αυτούς τους θεσμούς: ας αρχίσουμε να εφαρμόζουμε αυτούς που έχουν καθιερώσει χώρες στις οποίες η διαφθορά και η παχυδερμία και τα εξοπλιστικά λαδώματα δεν έχουν τις διαστάσεις που έχουν σε εμάς.

Δεν έχουμε μεγάλα περιθώρια: πρέπει να τρώνε μελομακάρονα και ταυτόχρονα να σκέπτονται και να νομοθετούν οι της κυβέρνησης, κυρίως ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Λίγη γιορτινή παχυσαρκία δεν βλάφτει.

Τους ακούμε δυόμισι μήνες τώρα να λένε ότι θα πατάξουν τη διαφθορά, θα κτυπήσουν την φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή, θα μειώσουν τα ελλείμματα. Χωρίς διάθεση και πρόθεση αντιπολίτευσης: όταν θέλεις να κάνεις κάτι προχωράς άμεσα στο ψαχνό και δεν το επαναλαμβάνεις κάθε τρεις και μία- καταντά τότε λεονταρισμός και οδηγεί σε απώλεια πολιτικής αξιοπιστίας. Κατά τα άλλα, όταν στο μέλλον θέλουμε να αποφύγουμε τις υποδείξεις των «κουτόφραγκων», καλά είναι να λάβουμε υπόψη το γνωστό: when in Rome, do as the Romans do.

Γ.Κ, @otenet.gr

***
Συμμετέχοντας ως ενεργός πολίτης στον βομβαρδισμό του ιστότοπου του υπουργού Οικονομικών με προτάσεις για την οικονομική σωτηρία της χώρας, προτείνω το εξής: να υποχρεωθούν οι τράπεζες που τόσα κέρδη συσσώρευσαν εις βάρος του λαού να τροποποιήσουν την διαδικασία στα μηχανήματα ανάληψης χρημάτων (ΑΤΜ) και είσπραξης λογαριασμών αγοράς με πιστωτικές κάρτες, ώστε με την εισαγωγή του κωδικού πριν από την ολοκλήρωση της πράξης να περιλαμβάνεται ενδιάμεσο στάδιο με το μήνυμα «Μήπως θα πρέπει να το ξανασκεφτείτε; ».

Ο εκ Ξάνθης αριθμός 8

***
Οι συμμετέχοντες στην Κοπεγχάγη προφανώς δεν διάβασαν τα κείμενά σου που αποδεικνύουν ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου δεν υπάρχει. Ολα είναι ένα άθλιο matrix που μας επιβάλλουν οι κακοί Αρχοντες της Σπηλιάς για να μας φοβερίσουν: οι πάγοι στους πόλους που λειώνουν, τα αποκολλημένα παγόβουνα-νησιά που βολτάρουν, η τρύπα του όζοντος, οι παγετώνες που συρρικνώνονται, η θάλασσα που αρχίζει να σκεπάζει νησιά-τροπικούς παραδείσους, ο ήλιος που τηγανίζει πλέον την κασίδα μας μέσα σε 5 λεπτά, κτλ., κτλ. Μήπως να πεταγόσουν μέχρι την Κοπεγχάγη για μια σχετική ανακοίνωση, να μη συζητάνε τζάμπα τόσες χιλιάδες νοματαίοι; Εχεις δίκιο, το φαινόμενο του θερμοκηπίου δεν υπάρχει, υπάρχει μόνο το φαινόμενο ενός απέραντου μουρλοκηπίου…

Δημήτριος Λαγκαδιώτης, @2gym-lagkad.thess.sch.gr

***
Η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στη συμπάθεια ή τη στήριξη των νέων στα αυθόρμητα επεισόδια του περσινού Δεκέμβρη και την πιθανή στήριξη της προσπάθειας αναβίωσης του ίδιου κλίματος φέτος είναι ότι οι εξεγέρσεις δεν επαναλαμβάνονται, δεν είναι κοινωνικές εκδηλώσεις, χοροί και τα τοιαύτα. Και οι προσπάθειες αναβίωσης μυρίζουν από μακριά καπηλεία. Αισθάνομαι, λοιπόν, καλά που ο κοινοβουλευτικός χώρος στον οποίο ανήκω στήριξε τους νέους πέρσι. Αισθάνομαι, παράλληλα, ένοχος που, έναν χρόνο μετά, κανένα από τα προβλήματα τα οποία «αναδύθηκαν» τον Δεκέμβρη του ΄08 δεν βρίσκεται στην πολιτική ατζέντα. Ο καλύτερος τρόπος να δηλώσουμε ως κοινωνία ότι καταλάβαμε είναι να ασχοληθούμε. Αλλιώς θα βουλιάξουμεστη νιρβάνα της αμεριμνησίας μας και θα περιμένουμε την επόμενη έκρηξη βίας.

Γιάννης Ανδριόπουλος, @gmail.com

***
Ας δεχθούμε προσωρινά ότι ο κ. Ρόβλιας δεν ενεπλάκη σε εξυπηρετήσεις ρουσφετιών (μετακινήσεις υπαλλήλων της ΕΥΠ και του Στρατού) και ότι «η παραίτηση έγινε δεκτή για να μη δημιουργηθεί καμία σκιά για πελατειακές σχέσεις της κυβέρνησης». Για να πειστούμε οριστικά πως το βασίλειο των σκιών δεν υπάρχει, αρκεί να περιλαμβάνει ο Κώδικας Δεοντολογίας για τα μέλη της κυβέρνησης που υποτίθεται ότι συντάσσεται το εξής άρθρο:«Οποιαδήποτε παρέμβαση υπουργού/ υφυπουργού/ γραμματέως υπουργείου σε ζητήματα διορισμού, εξέλιξης ή μετάθεσης δημοσίων υπαλλήλων, δικαστικών και στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας τιμωρείται με άμεση αποπομπή από την κυβέρνηση».

Γιώργος Κατσέας, @yahoo.gr

***
Τελικά ο κ. Μητσοτάκης, παρά το προβεβηκός της ηλικίας του, δεν ξεχνάει με τίποτα το επάγγελμα του μαραγκού: αν δεν λειτουργούν τα πάντα ως προς τα συμφέροντα της οικογένειάς του αρχίζει να πριονίζει καρέκλες.

Παναγιώτης Τριανταφυλλίδης – συγγραφέας

***
Απαράδεκτα μεγάλη η κυβερνητική συμμετοχή στην Κοπεγχάγη: Διαβάζωγια 40 συμβούλους, σε περίοδο πολύ ισχνών αγελάδων.

Βυζικιώτης, Ακοβας και Θέλπουσας

***
Η εθνική κυριαρχία απειλείται! Κινδυνεύουμε να χάσουμε τον έλεγχο σε αερομεταφορές, τηλεπικοινωνίες, αεροδρόμιο, λιμάνι.

Αγγελος Εξάδελφος, @ieee. org

***


Εκεί φτάσαμε πατριώτη. Να παραιτείται (υφ)υπουργός επειδή έκανε ρουσφέτι! Ρε πού πάμε… Δημήτριος Τσεχίας

ΥΓ.: Η Κοπεγχάγη δεν θα είχε αποτύχει αν του είχαν δώσει και το Νομπέλ Μετεωρολογίας.