αστεροειδής

Ενας μεγάλος αστεροειδής, ο «2004 BL86», ο οποίος έχει διάμετρο περίπου μισού χιλιομέτρου, θα περάσει σήμερα Δευτέρα 26 Ιανουαρίου σχετικά κοντά από τη Γη, σε απόσταση περίπου τριπλάσια από τη Σελήνη, αλλά δεν αποτελεί κίνδυνο, όπως ανακοίνωσε η NASA. Πρόκειται για το κοντινότερο πέρασμα που θα κάνει αστεροειδής τέτοιου μεγέθους έως το 2027, όταν ο επίσης μεγάλος αστεροειδής «1999 ΑΝ10» αναμένεται να πλησιάσει τον πλανήτη μας.

Ενας μεγάλος αστεροειδής, ο «2004 BL86», ο οποίος έχει διάμετρο περίπου μισού χιλομέτρου, θα περάσει στις 26 Ιανουαρίου σχετικά κοντά από τη Γη, σε απόσταση περίπου τριπλάσια από τη Σελήνη, αλλά δεν αποτελεί κίνδυνο, όπως ανακοίνωσε η NASA. Πρόκειται για το κοντινότερο πέρασμα που θα κάνει αστεροειδής τέτοιου μεγέθους έως το 2027, όταν ο επίσης μεγάλος αστεροειδής «1999 ΑΝ10» αναμένεται να πλησιάσει τον πλανήτη μας.

Ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου της Μινεσότα μελέτησε ένα από τα φαινόμενα που παράγονται σε μια βροχόπτωση και πιο συγκεκριμένα το τι συμβαίνει όταν οι σταγόνες πέφτουν στο έδαφος. Χρησιμοποιώντας υπερσύγχρονη τεχνολογία βίντεο με σούπερ slow motion (αργή κίνηση) οι ερευνητές κατέφεραν να καταγράψουν το φαινόμενο σε ένα εκπληκτικό βίντεο. Σε αυτό φαίνεται ότι η πτώση μιας σταγόνας βροχής στην επιφάνεια της Γης μοιάζει όμοια με την πτώση ενός αστεροειδή, σε μικρογραφία βέβαια. Η μελέτη της πτώση της σταγόνας με αυτή τη μεγάλη λεπτομέρεια που προσφέρει το βίντεο μπορεί σύμφωνα με ειδικούς να βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση του τι συμβαίνει όταν πέφτει ένας αστεροειδής στη Γη. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «PNAS».

Ένα λέιζερ ακραίας ισχύος χρησιμοποιήθηκε στην Τσεχία για να αναπαράγει τις εφιαλτικές συνθήκες μιας πρόσκρουσης αστεροειδούς στη Γη. Και τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο βομβαρδισμός του πλανήτη παρήγαγε τα βασικά συστατικά του RNA, το οποίο ήταν πιθανώς το πρώτο μόριο που χρησιμοποιήθηκε ως γενετικό υλικό.

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα ένα καταπληκτικό βίντεο για την αποστολή Osiris-Rex η οποία θα επιχειρήσει να συλλέξει δείγματα από έναν κομήτη η τροχιά του οποίου θα τον φέρει κοντά στη Γη τον 22ο αιώνα και υπάρχει 1 στις 2,500 χιλιάδες πιθανότητες να πέσει πάνω στον πλανήτη μας.

Η Γη πρέπει να δέχτηκε ένα διπλό χτύπημα από διαστημικούς βράχους λόγω καραμπόλας στη Ζώνη των Αστεροειδών πριν από σχεδόν μισό δισεκατομμύριο χρόνια. Οι κρατήρες είναι ακόμα ορατοί στη Σουηδία, αναφέρει διεθνής ερευνητική ομάδα.

Τα σημερινά δάση κυριαρχούνται είτε από κωνοφόρα είτε από φυλλοβόλα δέντρα, και η κυριαρχία αυτή δεν αποκλείεται να είναι αποτέλεσμα μιας προϊστορικής αποκάλυψης: η πρόσκρουση του αντικειμένου που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους φαίνεται ότι ευνόησε τα φυλλοβόλα είδη.

Στην πρώτη της απόπειρα να φέρει στη Γη δείγματα από έναν αστεροειδή, η NASA θα εκτοξεύσει του χρόνου την αποστολή Osiris-Rex, η οποία θα επιχειρήσει να συλλέξει δείγματα από έναν βράχο που θα μπορούσε να χτυπήσει τη Γη τον 22ο αιώνα.

Οι δεινόσαυροι μπορεί και να είχαν επιζήσει αν ο αστεροειδής που τους εξαφάνισε από τη Γη είχε χτυπήσει μερικά εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα ή αργότερα, αναφέρεται σε νέα έρευνα. Ίσως η εξαφάνισή τους να οφείλεται σε «κολοσσιαία ατυχία» σημειώνει ο Δρ Στιβ Μπρουσάτ του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου επικεφαλής της διεθνής ομάδας επιστημόνων που έκανε την έρευνα.

Η πτώση διαστημικών αντικειμένων στη Γη είναι κατά βάση συνδεδεμένη με μικρότερες ή και μεγαλύτερες καταστροφές. Σε μια τουλάχιστον περίπτωση όπως φαίνεται το πράγμα λειτούργησε εντελώς αντίστροφα.Ομάδα ερευνητών υποστηρίζει ότι πριν από 470 εκ. έτη, την ίδια περίοδο που υπήρξε μια έκρηξη ζωής στην Γη, συνέβη μια τρομερή σύγκρουση ανάμεσα είτε σε δύο μεγάλους αστεροειδείς είτε σε ένα αστεροειδή και ένα κομήτη. Σύμφωνα με τους ερευνητές η σύγκρουση αυτή δημιούργησε ένα τεράστιο αριθμό θραυσμάτων πολλά εκ των οποίων κατέληξαν στη Γη. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι εντόπισαν στη Σουηδία κάποια από αυτά τα θραύσματα και η ανάλυση που έκαναν δείχνει ότι περιείχαν μια σειρά από οργανικές ενώσεις που συνέβαλαν αποφασιστικά στην δημιουργία νέων μορφών ζωής στον πλανήτη μας.

Η πορτοκαλί κουκκίδα της παρακάτω φωτογραφίας μπορεί να μην γεμίζει το μάτι, ανοίγει όμως την όρεξη της NASA. Είναι ο αστεροειδή 2011MD, ένας από τους πιθανούς στόχους μιας φιλόδοξης αποστολής για τη σύλληψη ενός διαστημικού βράχου και τη μεταφορά του σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη.

Κάθε χρόνο υποβάλλονται δεκάδες ιδέες και προτάσεις στην NASA οι εμπνευστές των οποίων αναζητούν χρηματοδότηση ή υλικοτεχνική υποστήριξη για να τις αναπτύξουν. Από αυτές η NASA επιλέγει κάθε χρόνο 4-5 τις οποίες στηρίζει για ένα χρονικό διάστημα και ανάλογα με την εξέλιξη τους αποφασίζει στη συνέχεια για το αν τελικά θα προχωρήσει στην υλοποίηση τους. Πριν από λίγα 24ωρα η διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ ανακοίνωσε τις ιδέες και προτάσεις που έκανε δεκτές τη φετινή χρονιά. Από αυτές ξεχωρίζουν τρεις προτάσεις. Ένα υποβρύχιο εξερεύνησης, ένα θερμοκήπιο και ένα σύστημα προώθησης.

Ενας τεράστιος αστεροειδής που έχει το εύγλωττο παρατσούκλι «Κτήνος», θα περάσει αρκετά κοντά από τη Γη το πρωί της Κυριακής 8 Ιουνίου. Ο αστεροειδής 2014 HQ124 είναι μεγαλύτερος από ένα γήπεδο, αλλά δεν απειλεί τον πλανήτη μας, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των αστρονόμων, καθώς θα περάσει σε απόσταση περίπου 1,15 εκατ. χιλομέτρων, δηλαδή σχεδόν τρεις φορές όσο η απόσταση Γης-Σελήνης.

Η Γη σε όλη τη διάρκεια της ύπαρξης της αποτελεί πόλο έλξης μικρότερων και μεγαλύτερων διαστημικών σωμάτων. Ειδικά στην πρώιμη περίοδο της η Γη κυριολεκτικά βομβαρδιζόταν από διαστημικά σώματα. Η μεγαλύτερη τέτοια σύγκρουση θεωρείται εκείνη όπου ένα σώμα μεγέθους παρόμοιο με αυτό του Αρη έπεσε στη νεαρή τότε Γη προκαλώντας τη γέννηση της Σελήνης. Η «διασημότερη» σύγκρουση είναι φυσικά εκείνη που έγινε πριν από περίπου 65 εκ. έτη στη Βόρειο Αμερική η οποία σύμφωνα με τη κρατούσα θεωρία οδήγησε στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων. Ερευνητές στις ΗΠΑ συνέλεξαν στοιχεία για μια τρομερή σύγκρουση που συνέβη πριν από περίπου 3 δισ. έτη. Οι ερευνητές ανασυνέθεσαν αυτή τη σύγκρουση η οποία κάνει εκείνη των δεινοσαύρων να μοιάζει με… χάδι.

Λίγες ώρες μετά την ανακάλυψη ενός τεράστιου παγωμένου βράχου στις παρυφές του ηλιακού μας συστήματος που ίσως αναγορευτεί σε πλανήτη-νάνο διεθνής ομάδα ερευνητών διαπίστωσε ότι ο αστεροειδής Χαρικλώ διαθέτει δακτυλίους. Η ανακάλυψη είναι σημαντική αφού πρόκειται για το μικρότερο σώμα στο Ηλιακό Σύστημα με δακτυλίους και προσφέρει νέα στοιχεία για το εντυπωσιακό φαινόμενο.

Η πτώση αστεροειδών στη Γη είναι διαχρονικό φαινόμενο σε όλη την ιστορία του πλανήτη μας. Η ταυτόχρονη πτώση όμως δύο αστεροειδών είναι εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο και μέχρι σήμερα έχουν εντοπισθεί κάποια σχετικά ευρήματα χωρίς ωστόσο να έχει επιβεβαιωθεί επιστημονικά ένα τέτοιο συμβάν. Ερευνητική ομάδα υποστηρίζει ότι ανακάλυψε στοιχεία που δείχνουν την πτώση ενός «ζεύγους» αστεροειδών στη Γη πριν από περίπου 450 εκ. έτη.

Πολλά έχουν γραφτεί για τον μεγάλο αστεροειδή που σύμφωνα με τη κρατούσα θεωρία έπεσε στη Γη πριν από περίπου 65 εκ. έτη. Η πτώση του αστεροειδή στην αμερικανική ήπειρο προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις που οδήγησαν σε μαζική εξόντωση χλωρίδας και πανίδας στον πλανήτη με κορυφαία βέβαια την εξαφάνιση των δεινοσαύρων. Νέα μελέτη αναφέρει ότι η καταστροφική επίδραση του αστεροειδή δεν περιορίστηκε στη στεριά αλλά επεκτάθηκε και στους ωκεανούς.

Ερευνητές, χρησιμοποιώντας επίγεια τηλεσκόπια, εντόπισαν πέρυσι μια ομάδα διαστημικών βράχων, λουσμένων στο ηλιακό φως, να κινούνται «παρέα» στη μεγάλη ζώνη αστεροειδών που βρίσκεται ανάμεσα στον Αρη και τον Δία. Η περιέργειά τους αυξήθηκε και έτσι έσπευσαν να στρέψουν το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble προς το σημείο όπου κινούνταν οι βράχοι. Το Hubble παρατήρησε και φωτογράφησε αυτή την... παρέα μέσα στους μήνες που ακολούθησαν. Οι ερευνητές, αναλύοντας τα δεδομένα, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτό που παρακολούθησαν ήταν η διάλυση ενός μεγάλου αστεροειδή. Είναι η πρώτη φορά που γίνεται παρατήρηση του φαινομένου ενώ αυτό βρίσκεται σε εξέλιξη.

Λίγες ώρες μετά το πέρασμα σε σχετικά κοντινή απόσταση από τη Γη ενός μεγάλου αστεροειδή, ερευνητές που συνεργάζονται με τη NASA αναφέρθηκαν σε ένα νέο σύστημα προστασίας του πλανήτη (και της ανθρωπότητας) από επικίνδυνα διαστημικά σώματα. Πρόκειται για ένα σύστημα εντοπισμού τέτοιων σωμάτων καθώς και για ένα μη επανδρωμένο σκάφος που θα τα αναχαιτίζει ή θα τα καταστρέφει χρησιμοποιώντας πυρηνικές βόμβες.

Μια από τις πιο δημοφιλείς θεωρίες για την εμφάνιση της ζωής στη Γη αναφέρει ότι η ζωή δεν είναι προϊόν του πλανήτη μας αλλά τουλάχιστον τα δομικά της υλικά έφτασαν εδώ με αστεροειδείς ή κομήτες βρίσκοντας φιλόξενο περιβάλλον. Μια νέα μελέτη αναφέρει ότι σε μια τουλάχιστον περίπτωση είναι πολύ πιθανό να υπήρξε το αντίστροφο δρομολόγιο, δηλαδή να έφυγε ζωή από τη Γη και να κατέληξε σε έναν πλανήτη ή δορυφόρο του ηλιακού μας συστήματος. Οι ερευνητές υποστηρίζουν μάλιστα ότι αυτό πιθανότατα συνέβη όταν έπεσε στη Γη ο τεράστιος αστεροειδής που πιστεύεται ότι οδήγησε στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων.