Το κίνημα #MeToo γιγαντώθηκε και στη χώρα μας. Μέσα σε λίγο καιρό αναδείχθηκε το εύρος της κακοποίησης σε βάρος γυναικών, που αποφάσισαν να επιτέλους να μιλήσουν ανοιχτά για τις δικές τους τραυματικές εμπειρίες. Γυναίκες, αλλά και άνδρες, που με σθένος ψυχής έκαναν το δικό τους «άλμα ζωής». Και με γέφυρα τον θεσμό της Δικαιοσύνης, όπου απευθύνθηκαν, πέρασαν από τη θέση του σιωπηλού μάρτυρα, στη θέση του μάρτυρα κατηγορίας ζητώντας το αυτονόητο για τη λειτουργία ενός κράτους δικαίου: την τιμωρία συγκεκριμένων προσώπων, που εκμεταλλευόμενα τη θέση εξουσίας και την ιδιαίτερη προβολή τους διέπραξαν κατ’ επανάληψη σεξουαλικά εγκλήματα χωρίς να σεβαστούν την προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια, τη βούληση των θυμάτων τους. Ισως γιατί, όπως πολλοί λένε, πίστευαν ότι η έκνομη συμπεριφορά τους θα έμενε για πάντα στη σκιά των προβολέων του θεάτρου και οι ίδιοι θα κατάφερναν να παραμένουν ατιμώρητοι ως πρόσωπα υπεράνω υποψίας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
