Σε ημέρες όπως αυτές, όπου έστω και με ειδικές συνθήκες συνυπάρχουν το πένθος και ο εορτασμός, είτε είναι κάποιος θρησκευόμενος είτε άθρησκος, είναι αρκετά καταπραϋντικό να ρίξει μια ματιά σε κάποιες από τις σελίδες που έχει γράψει η Σιμόν Βέιλ (1909-1943), γαλλίδα φιλόσοφος και ακτιβίστρια, σε δύσκολους καιρούς, που λάτρεψε τα μαθηματικά. Οντας και αδελφή του Αντρέ Βέιλ, ενός από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς, ειδικά στον τομέα της Θεωρίας των Αριθμών.
Μένει στη μνήμη όχι μόνον η φράση της: «Κάθε φορά που σκέπτομαι τη σταύρωση του Χριστού διαπράττω το αμάρτημα της ζήλιας» αλλά και γιατί θεωρούσε τα μαθηματικά ως πρότυπο σκέψης και γέφυρα προς το θείο χωρίς να αποσυνδέεται αυτό από το να σπουδάζει τα φυσικά πράγματα. Οπως έγραψε: «Ο Θεός είναι γεωμέτρης, όχι αλγεβριστής». Δεν δίσταζε μάλιστα να συμπεριλαμβάνει στα δωρεάν μαθήματα που έκανε για ανθρώπους της εργατικής τάξης και μαθήματα γεωμετρίας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
